امید ادهمی عصر شنبه در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: علاقه زیادی به شعر رباعی دارم مضمون اشعارم اجتماعی هستند و درحال حاضر موفق شدم در چهاردهمین جشنواره شعر فجر موفق شود.
وی گفت: جشنواره ها می توانند یک سکوی پرتاب برای شعرا باشند و سبب شوند که افراد شهرستانی در این فضا بیشتر شناخته شوند.
ادهمی این رویداد را فرصتی برای آشنایی با شعرای دیگر عنوان کرد و گفت: در این فضاهای هنری رابطه های دوستی شکل می گیرد تا با افکار و اندیشه همدیگر آشنا شویم و بتوانیم بر روی آثار یکدیگر تاثیر بگذاریم.
برگزیده چهاردهمین جشنواره شعر فجر برگزاری این جشنواره را در زاهدان یک اتفاق نیک خواند و گفت: اگر بتوانیم با حضور خود ذره ای از رنج های مردم سیستان و بلوچستان در سیل کم را کنیم توانستیم رسالت خود را نشان دهیم.
جشنواره شعر فجر در یک نگاه
جشنواره بین‌المللی شعر فجر با آرمان بالندگی گونه‌های شعر امروز از سال ۱۳۸۵ هر ساله میزبان کاروان شعر پارسی بوده است و چهاردهمین دوره جشنواره نیز با انتشار فراخوان و ارسال آثار به این دوره از جشنواره، عصر امروز(شنبه - ۱۲ بهمن ماه با حضور سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد سالامی با معرفی برگزیدگان و تجلیل از آنها به کار خود پایان می دهد.
این دوره آثاری که در سال ۱۳۹۷ به زبان فارسی و با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شده باشد در گروه های شعر بزرگسال، شعر کودک و نوجوان، درباره شعر ارزیابی می شوند.
برگزیدگان جشنواره، زمستان امسال در آیین اختتامیه معرفی خواهند شد و به برگزیدگان، علاوه بر جایزه نقدی، لوح یادبود و نشان جشنواره بین‌المللی شعر فجر اهدا خواهد شد.
کتاب‌هایی که با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای نخستین بار در سال ۱۳۹۷ در داخل کشور به چاپ رسیده و در یکی از سه گروه ادبی بالا قرار بگیرند می توانند در جشنواره شرکت کنند.
پوستر چهاردهمین جشنواره بین‌المللی شعر فجر اول دی ماه جاری توسط محسن جوادی، معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رونمایی شد.
برگزاری جشنوراه های ملی و بین المللی در سطح استانها به ویژه چهاردهمین دوره جشنواره شعر فجر در راستا و ادامه سیاست و اعلام برنامه های به مجلس شورای اسلامی برای اخذ رای اعتماد سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد سالامی به عنوان تاکید بر اینکه « ایران فقط تهران نیست» صورت گرفته و این سیاست و اولویت با قوت در دیگر استاهای کشور ادامه خواهد داشت.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی علاوه بر تاکید خود در تمامی جلسات و نشست ها مبنی بر توجه به عملی کردن شعار « ایران فقط تهران نیست» در ابلاغیه ها و بخشنامه ها نیز به صورت مکرر بر تخصیص بودجه بصورت عادلانه برای استانها نیز تاکید داشته و دارد.
استان سیستان و بلوچستان در یک نگاه
استان سیستان و بلوچستان پس از استان کرمان به‌عنوان دومین استان پهناور کشور در جنوب‌شرقی ایران واقع است. این استان با حدود ۱۸۱۷۸۵ کیلومتر مربع وسعت، بیش از ۱۱ درصد وسعت ایران را دربرمی‌گیرد. سیستان و بلوچستان ۱۱۰۰ کیلومتر مرز با کشورهای پاکستان و افغانستان و ۳۰۰ کیلومتر مرز آبی با دریای عمان دارد و تنها استان ایران است که با پاکستان مرز مشترک دارد و هم‌چنین به دلیل قرار گرفتن در موقعیت راهبردی و ترانزیتی از اهمیت فراوانی برخوردار است به ویژه بندر چابهار که تنها بندر اقیانوسی ایران و آسان‌ترین و بهترین راه دسترسی کشورهای آسیای‌میانه به آب‌های آزاد است.
این استان براساس آخرین تغییرات شامل ۱۹ شهرستان است که شامل زاهدان، زابل، زهک، نیمروز، هامون، هیرمند، میرجاوه، ایرانشهر، چابهار، خاش، دلگان (به مرکزیت گلمورتی)، زابلی(مهرستان)، سراوان، سرباز (به مرکزیت راسک)، سیب سوران (به مرکزیت سوران)، فنوج، قصرقند، کنارک و نیک شهر می‌باشد. هم‌چنین این استان پهناور از ۴۸بخش و ۳۷ شهر تشکیل گردیده‌است.
بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهر استان زاهدان و کم جمعیت‌ترین شهر این استان شهر کوچک سرباز است. مردم استان سیستان و بلوچستان از قومیت‌های سیستانی و بلوچ می‌باشد که سیستانیان به زبان فارسی با گویش سیستانی صحبت می‌کنند و بلوچ‌ها به زبان بلوچی صحبت می‌کنند.
شهرستان زاهدان از شمال به شهرستان هامون و کویر لوت از شرق به کشور پاکستان از غرب به استان کرمان و از جنوب به شهرستان خاش محدود می‌شود. اکثر مردم این شهر با توجه به قومیت‌های که در اینجا ساکن شده‌اند از نژاد آریایی هستند و به زبان‌ها و گویش‌های فارسی، بلوچی، سیستانی، کرمانی، یزدی و خراسانی سخن می‌گویند.
پوشاک مردم سیستان و بلوچستان، با توجه به موقعیت زمانی و مکانی، تفاوت عمده ای دارد. پوشاک مورد استفاده هنگام کار، مراسم شادی و عزا در فصل‌های مختلف سال با توجه به طبقات اجتماعی در گروه زنان، مردان، کودکان و نوجوانان متفاوت است. پوشاک مردم سیستان عمدتا شامل دستار، سر پوش، پیراهن و شلوار است و بیشتر به رنگ سفید است پیراهن مردان بلند و تا سر زانو است. هم‌چنین مردان سیستانی جلیقه‌ای روی پیراهن می‌پوشند که به آن جلزقه می‌گویند. از مشخصات لباس زن سیستانی نوعی سوزن دوزی است که در حاشیه یقه و سر آستین به کار می‌رود و در محل به آن (سیاه دوزی) می‌گویند. دستاری مستطیل شکلی نیز به سر می‌بندند.