چالش‌هایی که بیرقی در آثار خود با انتخاب نسل های مختلفی از جامعه زنان، دغدغه های شخصی و اجتماعی آنان را به تصویر کشیده است و در این مسیر نشان داده که فیلمسازی دغدغه مند نسبت به موضوعات اجتماعی به ویژه در حوزه زنان و خانواده است.
عامه پسند در یک نگاه کلی توفیق چندانی نسبت به فیلم های قبلی سهیل بیرقی ندارد و اگرچه انتظار می رفت تا با اثری جامع تر نسبت به آثار قبلی وی روبرو شویم اما این چنین نیست و فیلم همچون اسمش در سطح یک نگاه عامه پسندانه باقی مانده است.
اگرچه بیرقی در عامه پسند در لایه های رویین اثر خود تلاش کرده است تا چهره زنی سخت کوش و با انگیزه را در جهت تغییر در مسیر زندگی و مبارزه با باورهای غلط اجتماعی و عامه پسندانه نشان دهد اما آنچه که از بطن فیلم متصاعد می شود این چنین نیست و مخاطب با زنی روبروست که علی رغم تمامی تلاش هایش در ایجاد تحول در زندگی محکوم به شکست است و در این مسیر به توفیقی دست نمی یابد.
اگرچه آن چیزی که به ظاهر با آن در فیلم روبرو هستیم تلاش فیلمساز در جهت نشان دادن چهره ای مظلوم از زنی است که ساده ترین حقوق انسانی، اجتماعی و شهروندی آن سلب شده است اما شاید به شکلی کاملا ناآگاهانه و غیر عامدانه فیلمساز در ورطه ای فرو افتاده است که چهره ای شکست خورده از کاراکتر زن اصلی فیلم به نمایش می گذارد.
زنی که تمام تلاش هایش در نهایت محتوم به شکست است و غم انگیز تر اینجاست که عامل اصلی این ناکامی ها در فیلم، بیش از آنکه مردان مسبب آن باشند، زنان در آن نقش دارند.
عامه پسند اما در فیلمنامه از یک روایت غیر خطی برخوردار است و نویسنده اثر به خوبی توانسته است با فلاش بک و فلاش فورواردهایی که در مسیر روایت قصه خود ایجاد کرده است، فیلم را از قرار گرفتن در یک ریل کسل کننده نجات دهد.
فیلم به لحاظ تصویر، میزانسن و حرکت دوربین نیز در خدمت محتوای اثر است و از این حیث که فیلمساز خود را در پشت قاب بندی های غیر عادی و کارت پستالی پنهان نکرده است قابل توجه است.
عامه پسند در بازیگری باید گفت فیلم متوسطی است و بازی های فیلم اگرچه ضعیف نیست اما چندان هم پرفروغ هم نیست و تنها بازی هوتن شکیباست که به خوبی می توان رگه هایی از خلاقیت را در آن دریافت کرد و معتقد هستم هوتن شکیبای عامه پسند بسیار با طراوت تر از هوتن شکیبایی است که در فیلم شبی که ماه کامل شد موفق به دریافت سیمرغ بلورین شد.