به گزارش روزنامه دیلی میل، محققان قابلیت زیستن این نمونه های تخصصی را بر روی میمون های ماکائو آزمایش کردند.
به گفته پژوهشگران این نمونه پوست هیبریدی برای مدت ۲۵ روز در بدن یک میمون ماکائو زنده ماند و در این مدت هیچگونه نیازی به درمان اضافی برای سرکوب سیستم ایمنی بدن میزبان و جلوگیری از حمله آن به این نمونه نداشت.
به گفته محققان، این بهترین نتیجه‌ای است که تا کنون بدست آمده و انتظار دارند که این نمونه در بدن یک میزبان انسان مدت طولانی تری زنده بماند زیرا وجود ژن‌های انسانی می تواند به جلوگیری از بروز واکنش ایمنی کمک کند.
پژوهشگران برای ابداع این نمونه پوستی، هشت ژن خاص انسانی را به ژنوم خوک اضافه و سه ژن خوک را که به محرک های واکنش ایمنی متصل هستند، حذف کردند.
این ترکیب اختصاصی ژن های انسانی و خوک می‌تواند به محققان کمک کند تا یک چالش اساسی را که سال هاست برای ابداع اعضای آزمایشگاهی برای پیوند با آن روبرو هستند، دور بزنند.
از نظر کاربردپذیر بودن، خوک ها ساده‌ترین حیوان برای برداشت نمونه هستند، اما از آنجایی که خوک ها و انسان ها از نظر فیلوژنتیکی بهم نزدیک نیستند، سیستم ایمنی بدن میزبانان انسان غالباً به نمونه‌های تولید شده از دی.ان.ای خوک حمله می‌کند. البته با جداسازی و ویرایش ژن‌ها از هر دو گونه، می‌توان پیشرفت‌های اساسی در ثبات پیوند عضو ایجاد کرد.
ژن های انسانی معرفی شده در این نمونه ها احتمال پیوند بافت را با میزبان افزایش می‌دهد، در حالی که با حذف تعداد هدفمندی از ژن‌های خوک می‌توان محرک‌های شیمیایی را از بین برد که باعث می شوند سیستم ایمنی بدن میزبان را از بین ببرند و پیوندها را بکشنند.
دستیابی به این موفقیت جدید توسط CRISPR ، با یک تکنیک میکروسکوپی که در سال ۲۰۱۲ اختراع شد، امکان پذیر است و به محققان این امکان را می دهد که رشته‌های DNA را در نقاط خاص برش دهند، رشته‌های جدید DNA را معرفی و انتهای رشته‌های بریده شده را به هم متصل کنند.