تهران - ایرنا - مدیر عامل بنیاد خیریه دکتر نبی معتقد است، مشکل جامعه ما عاشقی است. عشق است که انسان‌ها را ماندگار و جاودان می‌کند. مثل عشق به همنوع. اگر در جامعه مشکلات وجود دارد به خاطر این است که ما عاشقی بلد نیستیم. باید برای شروع باورهای غلط را از ذهن مان پاک کنیم.

علیرضا نبی که از مددجویان آزاد شده از زندان حمایت می کند، در نشست مسئولیت اجتماعی که روز گذشته (سه شنبه) توسط انجمن احیاء ارزش‌ها و توانیابان برگزار شد، با بیان اینکه نباید منتظر ماند تا کسی از راه برسد و مشکلات را حل کند گفت: چقدر ثروت‌های انباشته شده روی هم؟چقدر تراکم توانایی‌های پشت در مانده و نادیده گرفته شده؟ آیا همه مشکلات را دولت باید حل کند؟ یا باید کسی از راه برسد که بار مشکلات را از دوش جامعه بردارد؟ پس نقش تک تک ما در این مسیر چه می شود؟

وی ادامه داد: انسان به عنوان اشرف مخلوقات، این ابرکامپیوتر هستی و دفتر نمایندگی خداوند بر روی زمین نباید قدمی برای حل معضلات بردارد؟ ما باید همگی عمل و به جلو حرکت کنیم. باید قدم خیر برداریم و شاهد برکات آن در زندگی‌مان باشیم.

مدیرعامل بنیاد دکتر نبی با بیان اینکه باید نگاه خود را نسبت به گروه‌ها و اقشار خاص در جامعه تغییر دهیم، تصریح کرد: چه کسی گفته است که فردی که به زندان رفته پس از آزادی محروم از زندگی است.چه کسی این اجاره را داده فردی را بیمار، معلول یا مبتلا به ایدز صدا کنیم. این مسأله نشان دهنده چیست؟ غیر از این است که ما مشکل عشق داریم؟

این خیر و کارآفرین و رئیس کارخانه ارشیا تأکید کرد: سازمان ملل متحد نتوانست میان ما انسان‌ها دوستی، صلح و عشق ایجاد کند. مشکل از تقسیم‌بندی ها و تفکیک نژاد شروع شد. سیاه و سفید، زن و مرد، شمال و جنوب و … .

نبی اضافه کرد: آیا خداوند هم همین‌طور امتیاز می دهد؟ پس چرا مثل خالق رفتار نمی کنیم.

وی به بخشی از گفته‌های یکی از کارمندانش (مددجوی آزاد شده از زندان) که برای وی دردسرساز شد اشاره کرد و خاطرنشان کرد: این فرد چهار انگشتش را به خاطر دزدی بریده بودند. در مصاحبه‌ای گفت، نیاز نبود دستم را ببرید، به من کار می دادید. به خاطر این گفته مددجو، من ۶ ماه حبس کشیدم.

نبی ادامه داد: آیا دینی که اجازه بریدن دست در هنگام دزدی را داده، درباره معیشت مردم پیام آور نبوده است؟

وی افزود: مسئولیت اجتماعی یعنی خداوند را دیدن و قرار گرفتن در کنار خالق. اگر یک دوربین در اتاقی قرار بگیرد هیچ‌کس خوابش نمی برد. رفتار ناپسند نمی‌کند زیرا حواسش هست در فیلم رفتارهای غیر عادی اش ضبط و ثبت نشود. پس چرا مراقب این نیستیم که اعمال ما را خداوند نظاره می‌کند تا وقتی به سوی حق شتافتیم در نزد وی سربلند باشیم.

نبی تصریح کرد: باید باورهای اشتباه و غلط را از ذهن پاک کنیم.

مدیرعامل بنیاد خیریه دکتر نبی خاطرنشان کرد: از نگاه من مسئولیت اجتماعی خردجمعی با احساس خوشمزه زندگی است. کار سختی هم نیست. فقط کافی است حواسمان به اطراف باشد و با دقت دنیای پیرامون خود را ببینیم.

این خیر و کارآفرین با ارائه مثالی از حمایت های یک دختر بی پناه در مجموعه شان اضافه کرد: من دختری دارم که تحت پوشش انجمن مان است. این دختر اما امروز مثل دختر نداشته من است. یک روز پیشم آمد و داستانش را برایم تعریف کرد. گفت همسرش وی را رها کرده و حالا فرزندی در راه دارد. گریه می‌کرد و از فرزندی که در شکمش بود بدش می آمد.

نبی افزود: به او گفتم نگران نباش. از امروز تو دخترم هستی و فرزندت نوه ام. برای نوه‌ام با عشق لباس می‌خرم و نام وی را ارشیا گذاشته ایم. چیزی تا تولدش باقی نمانده و مادر ارشیا می‌گوید از وقتی گفتید این بچه نوه شما است، فرزندم را دوست دارم و برای تولدش لحظه شماری می کنم.

این فعال مدنی گفت: از نگاه من زندگی یعنی همین. من چیز دیگری از زندگی نمی فهمم. چه سکوتی دنیا را فرا می‌گرفت اگر هرکس به اندازه عملش قدم برمی داشت.

این خیر و کارآفرین تأکید کرد: مشکل جامعه ما عاشقی است. عشق است که انسان‌ها را ماندگار و جاودان می کند. مثل عشق به همنوع. اگر در جامعه مشکلات وجود دارد به خاطر این است که ما عاشقی بلد نیستیم.

وی ادامه داد: این عشق بود که احمد که ۴۰ شرور حاشیه مشهد زیردستش به اجازه وی نفس می‌کشیدند، زندانی نمونه کشور شد و به عنوان جایزه زیارت کربلا به وی دادند و به پابوس آقا امام حسین(ع) رفت.

نبی خاطرنشان کرد: مسئولیت اجتماعی چیزی جز عشق نیست. چشم‌ها را باید شست، واژه‌ها را باید شست. جور دیگر باید دید.

مادران امید؛ مادران سلامت

خسرو منصوریان بنیانگذار و مدیرعامل انجمن احیاء ارزش‌ها و توانیاب نیز در خصوص مسئولیت اجتماعی افراد در برخورد با مناطق و افراد کم برخوردار و آسیب‌پذیر گفت: انجمن احیاء ارزش‌ها و توانیابان نیز بر پایه مسئولیت اجتماعی شکل گرفته است.

این فعال مدنی بیان کرد: در اینجا ما به کسی که معلولیت جسمی و حرکتی دارد معلول نمی گوییم. از ترکیب دو واژه توانستن و یافتن، امروز آنها را توانیاب خطاب می‌کنیم.

وی افزود: افرادی که تا دیروز به خاطر فلج مغزی قادر به انجام کاری نبودند اما در این انجمن امروز می‌توانند نقاشی کنند، با کامپیوتر کار کنند و حتی ازدواج کنند. چطور؟ با مسئولیت اجتماعی.

منصوریان تأکید کرد: نقطه آغاز فعالیت‌های ما در مشهد کلید خورد و از آنجا با تلاش‌های تیمی اعضاء توانستیم به کودکان فلج مغزی یا جسمی و حرکتی کمک کنیم که فعالیت کرده و وارد اجتماع و پذیرفته شوند.برای مثال به دو کودک فلج مغزی بهزیستی مشهد کمک کردیم تا جایی که توانستند بهتر از چیزی از این دو انتظار می رفت راه بروند یا با کامپیوتر کار کنند. طوری که یکی از این بچه‌ها شاگرد ممتاز کلاس کامپیوتر شد. حتی با حمایت های مداوم این افراد باعث شدیم دو فرد فلج مغزی با یکدیگر ازدواج کنند و فیلم «نبات داغ» بر اساس زندگی این دو ساخته شد.

این فعال مدنی گفت: در تهران نیز این فرایند را ادامه دادیم و سعی کردیم به کودکان توانیاب و خانواده‌هایشان کمک کنیم. حالا خیلی از این کودکان از بدو تولد تا ۱۵ سالگی که زمان طلایی محسوب می‌شود از انجمن خدماتی از جمله کاردرمانی و گفتاردرمانی می‌گیرند و امروز خیلی از آنها می‌توانند راه بروند، حرف بزنند و کارهای موردعلاقه شان را دنبال کنند.

منصوریان اضافه کرد: امروز مادران این بچه‌ها را نه مادر دارای فرزند معلول بلکه مادران امید صدا می‌کنیم.

مدیرعامل انجمن احیاء ادامه داد: درحالی که در تهران به توانیابان ارائه خدمت می کردیم، خط هات لاین برای مشاوره آسیب هایی از جمله طلاق راه اندازی کردیم اما بیش از این، زنان و مادرانی با ما تماس می‌گرفتند که درباره ایدز سؤال می‌پرسیدند و مبتلا به این ویروس بودند. به همین علت کودکانی مبتلا به دنیا آورده و همسرانشان را نیز بر اثر این بیماری و ناآگاهی از فرایند درمان از دست داده بودند.

 این فعال مدنی تأکید کرد: امروز اما در انجمن به روی زنان و کودکانی باز است که درگیر این ویروس هستند. قصدمان کمک و مشاوره به آنها در کنار آگاهی رسانی به جامعه و پیشگیری از ابتلای افراد به این ویروس است.

وی تصریح کرد: حتی مادران مبتلا که عنوان مادران حامی سلامت را به آنها داده‌ایم همراه و سفیران انجمن هستند.

منصوریان با بیان اینکه تمام این اتفاقات در راستای مسئولیت اجتماعی بوده که اعضای انجمن احساس کرده‌اند بیان کرد: همه ما باید قدم‌های مثبتی برداریم و مسئولیت خود را در قبال افراد کم برخوردار و آسیب‌پذیر جامعه انجام دهیم و بی‌تفاوت نباشیم.

گزارش از: فاطمه شیری

برچسب‌ها