چند روزی است سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر آغاز شده و فیلمها یک به یک در سانسهای مشخص شده برای اهالی رسانه و مردم روی پرده میروند و نمایش خود را اول به رخ رقیبان میکشند و بعد به قضاوت و داوری هیات داوران، اهالی رسانه و مردم میگذارند تا برخی شان بتوانند سیمرغی از سیمرغهای بخشهای مختلف را از آن خود کنند. بررسی روزنامهها، تارنماها و خبرگزاریهای داخلی نشان میدهد که رسانههای داخلی به این اتفاق مهم سینمایی کشور پرداختهاند.
رسانههای اصلاح طلب
اتفاقهای جشنواره
روزنامه دنیای اقتصاد در گزارشی می آورد: روزنامه دنیای اقتصاد: پنجشنبه گذشته زمانی که دوستداران فوتبال و حتی خیلی از سینمادوستان در حال تماشای فوتبال میان دو تیم استقلال و پرسپولیس بودند، فیلم «خورشید» مجید مجیدی توانست روی اکران را ببیند و سرانجام پس از حاشیههایی که داشت به جشنواره برسد. رویداد مهم دیگری که همزمان با این دو اتفاق بود، حذف فیلم «خروج» ساخته ابراهیم حاتمیکیا از میان فیلمهای محبوب مردمی بود. اتفاقی که با توجه به فیلمهای قبلی حاتمیکیا در جشنوارههای گذشته چندان مورد انتظار نبود. خورشید به کارگردانی مجید مجیدی عصر پنجشنبه در یکی از سینماهای مردمی به نمایش درآمد و علاوهبر اینکه در پردیس چهارسو برای هنرمندان و منتقدان هم با حضور عواملش نمایش داده شد، در چند سینمای دیگر هم به سانس فوقالعاده رسید. نمایش این فیلم در همان یک روز با استقبال گسترده مخاطبان و منتقدان روبهرو شد. روز پنجشنبه فهرست جدیدی از نتیجه شمارش آرای سینماهای مردمی اعلام شد و تا آن زمان هشت فیلم درخت گردو، دوزیست، روز صفر، روز بلوا، مغز استخوان، شنای پروانه، آبادان یازده ۶۰ و خوب، بد، جلف ۲ با هم در رقابت بودند. نکته دیگر آن است که فیلم «خون شد» به کارگردانی مسعود کیمیایی نیز اگرچه با واکنشهای مختلفی روبهرو شده اما همچنان نتوانسته مانند فیلمهای قبلیاش نظر منتقدان و مخاطبان را جلب کند.
فیلم خروج
روزنامه همدلی نوشت: «خروج» فیلمی به کارگردانی و نویسندگی «ابراهیم حاتمیکیا» و تهیهکنندگی «حبیب والینژاد» بود که در سانس دوم هفتمین روز جشنواره فیلم فجر در پردیس سینمایی ملت به نمایش درآمد. فرامرز قریبیان، پانتهآ پناهیها، جهانگیر الماسی، سام قریبیان، کامبیز دیرباز، گیتی قاسمی، محمدرضا شریفینیا، محمد فیلی، مهدی فقیه، رامین پورایمان، محسن صادقینسب، آتش تقیپور، اکبر رحمتی و حمید ابراهیمی به عنوان بازیگران در فیلم سینمایی خروج حضور داشتند. «کارن همایونفر» موسیقی این فیلم را ساخته بود و «وحید ابراهیمی» فیلمبرداری آن را بر عهده داشت. «عماد خدابخش» تدوینگر این فیلم بود و سازمان هنری رسانهای اوج به عنوان سرمایهگذار خروج حضور داشت. حاتمیکیا درباره علاقهمندیاش به تجربه در فضاهای مختلف گفت: «من همیشه دوست داشتم تنوع را در کارم داشته باشم. سینما مسئله من هست، اما چشمهای انصاف کجاست؟ ما برای هر پلان این فیلم زحمت کشیدیم و گرما و سرما کشیدیم. من در این کار سعی کردم سینما بسازم. تلاش من این بود این اتفاق بیفتد. همیشه چنین تجربههایی از لحاظ سینمایی برای من زیباست و دوست دارم اتفاق بیفتد. هنوز مسیر اعتراضات مردمی را پیدا نکردهایم. ما هنوز نتوانستیم جایگاهی پیدا کنیم که اعتراضات تبدیل به چیزهای عجیب و غریبی نشود. وقتی من میخواستم این کار را شروع کنم، ماجرای آبان پیش نیامده بود. در دورهای کوتاه تب به قدری بالا رفت که ما همچون اصحاب کهف شدیم. من فکر میکنم مطالبهگری باید در مملکت ما اتفاق بیفتد. باید نظامهای پارلمانی و ریاست جمهوری بدانند باید پاسخگو باشند. من خوشحالم که بتوانم در این بخش به اندازه خودم سهم داشته باشم».
سایت خبری فرارو در گزارشی می آورد: فیلم خروج به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا امروز در پردیس سینمایی ملت برای اهالی رسانه به نمایش درآمد. فیلم جدید حاتمی کیا به اتفاقی واقعی و البته پرحاشیه پرداخته بود و پر از اشارهها و طعنههایی علیه دولت بود. ابراهیم حاتمیکیا اما طبق روال این چند سال اخیر به انتقادهای تند و تیز از همه چیز و همه کس پرداخت. او در لحظاتی از نشست خبری به دفاع از سازمان اوج پرداخت. ابراهیم حاتمیکیا در پاسخ به اینکه اگر به جای کاراکتر اصلی فیلم «خروج» بودید به رئیس جمهور چه میگفتید، گفت: واقعیت این است که این پانورامای اینجا کمی فشار میآورد. گویا هرچه سن ما بالاتر میرود فیلمسازی سختتر میشود و توقع ها هم بالاتر می رود. در بیست دقیقه ابتدایی فیلم میگفتیم که این کشاورزان چه میخواهند به رییسجمهور بگویند حتی در آخر فیلم هم حرف آنها از زبان کامبیز دیرباز گفته میشود.
سایت خبری نامه نیوز در گزارشی نوشت: نشست کمی با تاخیر آغاز شد و محمود گبرلو مجری مراسم شروع به طرح سوالات اهالی رسانه کرد؛ جریانی که در نهایت منجر به متکلم وحده شدن حاتمی کیا تا پایان جلسه شد و به جز یکباری که سام قریبیان (پسر فرامرز قریبیان بازیگر فیلم خروج) و دو سه باری که فرامرز قریبیان (شخصیت اصلی و قهرمان فیلم خروج) صحبت کردند، تمام عوامل فیلم صرفاً نظاره گر آنچه در حال رخ دادن بود، بودند؛ محمدرضا شریفینیا، کامبیز دیرباز، پانتهآ پناهیها جزء بازیگران اصلی این فیلم بودند که روی صحنه حضور داشتند و تا انتهای جلسه حتی یکبار هم تریبونی برای پاسخگویی نصیبشان نشد. حاتمی کیا در ابتدای جلسه خود را تحت فشاری عنوان کرد که نسبت به ۲۰ سال گذشته (و همه ایامی که در جشنواره فیلم فجر حضور داشته) افزایش یافته است و انگار هربار بیشتر هم میشود؛ وی فشار و فضای مطبوعاتی نشست را به شب اول قبر تشبیه کرد.
حاشیه نگاری های جشنواره
روزنامه آفتاب یزد می نویسد: دقیقا دو شب پیشتر از آغاز سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر (پنجشنبه ۱۰ بهمن) بود که سیزدهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران برگزار شد تا فیلمهای حاضر (۳۸ فیلم) در دوره پیشین جشنوارههای ملی و جهانی فیلم فجر که توسط بیش از ۱۰۰ منتقد مورد داوری قرار گرفته بودند جایزههای خود در این دوره از جشن منتقدان و نویسندگان را دریافت کنند. بخشی از این مراسم پر حاشیه البته به سخنان حامد بهداد یکی از بازیگران سینمای ایران است اختصاص داشت. بهداد که در بخشی از این مراسم برای دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد روی سن رفته بود در بخشی از سخنان خود گفت:...ما خود خود خود مردمیم. این اسم مزخرف سلبریتی رو از روی صورت ما وردارید... اهالی رسانه روز سه شنبه ۱۵ بهمن ماه و در چهارمین روز برگزاری جشنواره فیلم فجر فیلم سینمایی «درخت گردو» به کارگردانی محمد حسین مهدویان را در پردیس سینمایی ملت به نظاره نشستند و پس از آن هم نشست خبری این فیلم برگزار شد. یکی از اتفاقات عجیبی که در این نشست رخ داد عینک دودی بود که مهران مدیری در سالنی که در آن هیچ خبری از نور آفتاب نبود به چشم زده بود. در بخش دیگری از نشست خبری فیلم سینمایی «درخت گردو» پیمان معادی که جزو هنرمندانی بود که پیش از آغاز جشنواره اعلام کرد که به علت همدردی با مردم در جشنواره شرکت نمیکند به این دلیل که ثابت کند روی حرفش میماند نه به صورت حضوری که به صورت تلفنی در این نشست حاضر شد و سخنانی را درباره شرایط کار در فیلم «درخت گردو» بیان کرد. معادی در بخشی از سخنانش با اشاره مستقیم به مهران مدیری گفت: «مهران مدیری چرا آنقدر خوش تیپه؟ کیف میکنه آدم نگاش میکنه.» برگردیم به طعنه کوتاهی که آن خبرنگار آنجا که به مهران مدیری گفت: «شما عینک غیرمردمی به چشمتان زدهاید». منظور آن خبرنگار چه بود؟ مگر به قول مهران مدیری عینک غیر مردمی هم داریم؟
خبرگزاری ایسنا در گزارشی آورد: جمعه هجدهم بهمن، پردیس سینمایی ملت میزبان خبرنگاران و منتقدان زیادی بود که در یک روز تعطیل به تماشای فیلمهای جشنواره نشستند و وجود فیلم ابراهیم حاتمیکیا در جدول نمایش جمعه و پیشبینی یک نشست مطبوعاتی پرحاشیه، این روز را شلوغتر از همیشه کرده بود. البته همانطور که انتظار میرفت نشست پرسش و پاسخ فیلم «خروج» حاتمیکیا به پربحثترین، شلوغترین و جنجالیترین نشست چند روز گذشته جشنواره تبدیل شد چرا که نه تنها حاتمیکیا بحثهای اعتراضی خود را مطرح کرد بلکه با نوع پاسخگویی به بعضی سئوالها جو را متشنجتر نیز میکرد ضمن اینکه فرامرز قریبیان بازیگر کهنهکار سینما هم که به قول خودش از اولین نقشی که در سینما بازی کرده همیشه بازیگری معترض در فیلمهایش بوده، از حضور در سینما خداحافظی کرد. از اتفاقات جالبتوجه نشست فیلم "خروج"، حضور حسامالدین آشنا مشاور فرهنگی رییس جمهور بود که از مدتها قبل گفته میشد نقش او را محمدرضا شریفینیا در فیلم خروج بازی کرده است، اما او در ابتدای نشست در سالن حضور داشت و شاهد تمام جنجالها و کلام گاهی تند حاتمیکیا و خبرنگاران نسبت به هم بود. فیلم «آتابای» کاملاً به زبان ترکی ساخته شده و رضایت خیلی از اهالی رسانه و منتقد را کسب کرد. برخی آن را بهترین فیلم نیکی کریمی در مقام کارگردانی دانستند و در نشست مطبوعاتی این فیلم، بحثهایی درباره انتخاب زبان ترکی در این فیلم با توجه به اینکه زبان رسمی کشور فارسی است درگرفت که در دقایقی با واکنش تند حجازیفر به دلیل آنچه عقاید فاشیستی در طرح پرسش میدانست، همراه شد.
این خبرگزاری در گزارشی دیگر می نویسد: فیلم جدید ابراهیم حاتمیکیا عصر جمعه ۱۸ بهمن برای خبرنگاران و منتقدان در سالن رسانهها نمایش داده شد و نشست مطبوعاتیاش با حضور حسامالدین آشنا مشاور رییس جمهور و تعداد زیادی از عوامل برگزار شد و فرامرز قریبیان پس از چند سال از ساخت فیلم «گنهکاران» به جشنواره فجر آمد.
خسرو نقیبی، منتقد در ابتدای این نشست، فیلم جدید حاتمیکیا را دارای یک چرخش نسبت به سه فیلم قبلیاش دانست که رگههای وسترن و سکانسهایی از فیلمهای قبلی این فیلمساز دارد. او «خروج» را یادآور فیلم "موج مرده" با همان جنس اعتراض دانست. این نشست با واکنشهای گاه تند حاتمیکیا به برخی سئوالها و گفتههای اعتراضی قریبیان از اتفاقات و حواشی حذف جوایز فیلم "عصبانی نیستم" در چند سال قبل جشنواره با زمانی بیش از یک ساعت همراه شد.
فیلم لباس شخصی
روزنامه آرمان ملی آورد: نشست خبری فیلم سینمایی «لباس شخصی» به کارگردانی امیر عباس ربیعی پس از اکران فیلم در جشنواره برگزار شد. بنا بر این گزارش، امیرعباس ربیعی کارگردان لباس شخصی درباره حذف چند سکانس از فیلم گفت: حدود ۳ سکانس از فیلم حذف شده است که اگر بودند فیلم بهتری داشتیم. چند دیالوگ هم حذف شده است. البته بحث ممیزی نبود و خودمان به این نتیجه رسیدیم که حذفشان کنیم. حبیب والینژاد تهیهکننده این فیلم نیز درباره این مساله افزود: چنین موضوعی ما را وادار میکند در زمان مشخصی قصه را پیش ببریم. بعد از نمایش اولیه کار برای دوستان به این نتیجه رسیدیم که خروجی فعلی را داشته باشیم. بحث سانسور نیست. کارگردان ادامه داد: بین من و تهیهکننده هیچ اختلافنظری نبود. باهم این تصمیم را گرفتیم. از خروجی این اتفاق هم راضی هستم. کارگردان درباره اجرای بازیگر اصلی شباهت زیادی با بازی نوید محمدزاده نیز توضیح داد: نوید محمدزاده بهترین بازیگر ایران است و از قیاس بازیگر فیلمم با او خوشحالم. اما ما هیچ نگاهی درباره اینکه تشابهای باشد نداشتیم. ظرافت و هوش مهدی نصرتی به شکلی است که در آینده بیشتر خواهیم شنید. مهدی نصرتی بازیگر «لباس شخصی» نیز درباره شباهت بازیاش با نوید محمدزاده توضیح داد: من دوست ندارم شبیه هیچ بازیگری باشم. نوید محمدزاده بازیگر خوبی است اما من این اجرا را با جزئیاتش به همین شکل انتخاب کردم. تمرین شبانهروزی کردم. از همه خواهش میکنم برای قضاوت من کمی صبور باشند تا کارهای بعدیام را نیز ببینند.
فیلم درخت گردو
خبرگزاری ایلنا در گفت و گو با محمد حسین مهدویان کارگردان فیلم درخت گردو آورد: اکنون وقتی ۵ فیلمی که تاکنون ساختهام را مرور میکنم، باید بگویم این فیلم تنها فیلمی است که پایانبندیاش آن چیزی بود که خودم دوست داشتم. یکی از ویژگیهای این فیلم برای من این بود که آنطور که دوست داشتم توانستم آن را اداره کنم. یعنی به هر حال نظارت کمتری روی کارم صورت گرفت. همیشه در فیلمهای قبلی به خصوص در پایانبندی و به خصوص در فیلم رد خون این مشکل را داشتم، ولی اینجا فیلمی را ساختم که خودم خیلی دوستش دارم. اقتضای هر موضوعی این بوده که به درستی پرداخت شود. ما نمیتوانیم یک قصه تلخ را برای تعریف کردن انتخاب کنیم و بعد پوسته شیرین به آن بدهیم. به هر حال این فیلم در ذات خود ماجرای تلخی دارد و برای درک عمق تلخی آن، لازم بود که به این شکل ساخته شود.
فیلم ارتش سری
روزنامه اعتماد در گزارشی می نویسد: شاید برای بسیاری از ما تماشاگران سینما که از دیدن تجربه نخست فیلمسازی پیمان قاسمخانی در سینمای ایران خرسند شده بودند این انتظار وجود داشت که قسمت دوم خوب، بد، جلف با توجه به تجربیاتی که کارگردانش از زیر و بمهای فیلمسازی در سینمای ایران کسب کرده باید یک سر و گردن بالاتر از قسمت اول این اثر باشد. بنابراین برای دیدن اثری رکوردشکن در گیشه راهی سالن نمایش فیلم شدیم اما نتیجه در نهایت متفاوت با انتظار و پیشداوریهای ما بود و خط بطلانی که بر همه اینها کشیده شد، نشان داد گویی هنوز پیمان قاسمخانی در سایه موفقیت ناشی از خوب، بد، جلف نخستین بهسر میبرد و برای بیدار و آگاه کردنش زمان لازم است. جشنواره فیلم فجر بهترین زمینه و بستر را برای استفاده حداکثری فرصتهای تبلیغاتی ارتش سری برای دستاندرکاران و صاحبان فیلم مذکور فراهم کرد و اثری متعلق به سینمای بدنه که بدون حضور در جشنواره هم میتوانست گلیم خودش را از آب بیرون بکشد با لطف هیات انتخاب و مسوولان جشنواره یک پاس گل بسیار زیبا دریافت کرد که البته نوش جانشان.
سایت خبری انتخاب در گزارشی می نویسد: هفت فیلم برتر آرای مردمی فجر۳٨ تا پایان روز ۱۷ بهمن ۹٨، ششمین روز جشنواره فیلم فجر در حالی اعلام شد، که فیلم "ارتش سری" پیمان قاسمخانی هم از این فهرست حذف شده است. فیلمهای آبادان یازده ۶۰، دوزیست، شنای پروانه، روز بلوا، مغز استخوان، درخت گردو و روز صفر، ۷ فیلم برتر آرای تماشاگران سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر تا روز ۱۷ بهمن ماه اعلام شده است.
فیلم مغز استخوان
روزنامه اعتماد در گزارشی دیگر می آورد: فیلم «مغز استخوان» از جای خوبی شروع میشود، در ابتدا زیادهگویی نمیکند و یک راست سراغ اصل مطلب میرود. پسر هشت سالهای سرطان دارد و یکی از راههای نجات، پیوند سلول بنیادین از بند ناف جنینی است که خواهر یا برادرش باشد. اما پدر واقعیاش نیست و مادر مستاصلش به دنبال شوهر سابق خود میگردد و... همین موقعیت اخلاقی-احساسی آنقدر جذاب است که بشود فیلم جذاب و خوبی از آن درآورد؛ اما فیلمنامه طمع میکند و قصه را خیلی پیچیدهتر از این داستان. کار به جایی میرسد که قصه از دست فیلمساز در میرود و آن همه چیزی که پهن کرده است را نمیتواند جمع کند تا جایی که فیلم وقتی پایان مییابد مخاطب گمان میبرد که باید قسمت دومی هم حتما در کار باشد. در واقع صرف انرژی فیلم به پیچیده کردن قصه، جزییاتی که میتوانست آن را به یک فیلم خوب تبدیل کند، نادیده میگیرد. مثلا ما رابطه مادر فرزندی جز از بعد احساسی آن نمیبینیم، رابطهای که پیشران قصه مبتنی بر آن است. اما در نهایت هر قدر دیگر هم در توجه به این جزییات تلاش شده بود در برابر این پایانبندی فجیع راه به جایی نمیبرد و همان پایانبندی برای فروپاشی کل فیلم کافی بود.
همه گیرشدن جشن سینما
روزنامه ایران در گزارشی نوشت: جشن سینمای ایران افزون بر پایتخت به شهرستانها هم رسیده است. از ۱۲ بهمن تاکنون در شهرهای مختلف کشور به فراخور امکانات و ظرفیتهای سینماها و سالنهای نمایش، فیلمهای جشنواره سیوهشتم اکران میشود. استقبال از فیلمهای اکران شده بسته به فیلم و کارگردان و شهر مود نظر متفاوت است، از خیلی خوب تا نه چندان رضایتبخش. با این حال اینکه به نسبت سالهای گذشته امکان بیشتری فراهم شده تا علاقهمندان به سینما در سراسر کشور همانند پایتخت نشینان سهیم شدن در بزرگترین رویداد سینمایی کشور را تجربه کنند نکتهای است که رضایت نسبی سینما دوستان در شهرهای به غیر از تهران را به خود جلب کرده است.
این روزنامه در گزارشی دیگر در همین خصوص می نویسد: حالا حدود ۵ سالی است که پای جشنواره فیلم فجر به دیگر استانها هم باز شده و سه روز پس از تهران، سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در دیگر استانهای کشور آغاز به کار کرده است. فیلمهای نگاه نو و مسابقه این دوره از جشنواره در دو جدول بین ۳۵ منطقه از کشور یعنی ۳۲ استان و سه منطقه آزاد اروند، ارس و قشم به اشتراک گذاشته شدهاند؛ یعنی بهطور میانگین ۱۴ فیلم در هر استان. این اطلاعات را حسین سیدی، مدیر امور استانهای سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر و مدیریت عملکرد و امور استانهای سازمان سینمایی، در اختیارمان میگذارد و در توضیحات تکمیلی اضافه میکند: «نمایش فیلمها گزینشی است. این طور نیست که همه فیلمها در همه استانها به نمایش در بیاید. فیلمها در دو گروه تقسیمبندی شدهاند و بر اساس توافقی که ما با شورای عالی تهیهکنندهها داشتیم در هر منطقه یک گروه از فیلمها به نمایش در میآید.» آن طور که سیدی میگوید در مجموع برای هر فیلم حداکثر ۳۶اکران در نظر گرفته شده و هر فیلم در هر استان فقط یک سهم نمایش دارد. دلیل این محدودیت دو نکته مهم است؛ اولی کمبود و محدودیت بودجه سازمان سینمایی و دیگری نسوختن تمام دستاورد یک ساله سینمای ایران در ایام جشنواره.
رسانههای اصولگرایان
خروج ساخته حاتمی کیا
روزنامه وطن امروز در گفت و گو با جهانگیر الماسی بازیگر فیلم خروج آورد: روزنامه وطن امروز: حاتمیکیا آدم صادق و شریفی است تا جایی که هیچگاه برای موقعیتهای برتر حاضر نیست ریا کند. این مسأله حتی در ارتباطات خصوصی و چند لحظهای که ممکن است هر فردی با او داشته باشد مشهود است. خودش را از ورطه انسانی پیچیده و دستنیافتنی رهانیده و فردی سرشار از عواطف انسانی است که میتوان این امر را در مواجهه و ارتباط با خانوادهاش دید. خانواده سالمی دارد و در روابط با دیگران فاقد هر غل و غشی است. با این فرض که برای هر کارگردانی بر حسب فعالیت، موقعیتی مترقی در آینده کاری تصور میشود اما حاتمیکیا هیچگاه در حال جستن راهی که خیلی زودتر خود را به آن برساند، نیست. قریبیان ۵ سال از بازی در سینما دور بود و من ۱۴ سال. به نظر من این وقفهها غیبت و دوری از سینما محسوب نمیشود، چرا که ممکن است در این سالها پیشنهاداتی برای بازی شده باشد اما مطابق میل و سلیقه و در شأن بازیگر پیشکسوتی همچون قریبیان نباشد. قریبیان همواره سهمی ویژه از سینمای ایران داشته است و من بسیار خرسندم که در پنجمین همکاری دوباره با او همبازی شدم.
روزنامه جوان در گزارشی نوشت: چه سینمای دولتی و چه خود دولت – علیه فیلم «خروج» حاتمیکیا، خروج کردهاند! آن طور که فرامرز قریبیان بازیگر این فیلم میگوید: «روزهای اول از فیلم دفاع کردند، اما بعد نظرها عوض شد! با تجربهای که دارم، میگویم منتقدان دولتی این فیلم را میزنند!» خود ابراهیم حاتمیکیا نیز از اینکه «خروج» از بخش آرای مردمی خروج داده شد، تفسیر مشابهی با قریبیان دارد: «محال ممکن است! ایکاش، ایکاش ایکاش بعداً یک هیئتی تشکیل شود و این چندین سالی را که این روش (انتخاب مردمی) در اختیارشان است، یک بار دیگر تحقیق کنند. متأسفم که بگویم یک مهندسی به ظاهر ساده، اما در واقع پیچیده انجام شده است. متأسفم. فکر نمیکردم تحمل دوستان این قدر پایین باشد! اشکالی هم ندارد. من همه را به زمان ارجاع میدهم. زمان تعیین میکند که کدام فیلم میماند و کدام نمیماند. کدام فیلم در ذهن مردم میماند و کدام فیلم اصولاً از ذهن مردم پاک میشود. این قانون همیشگی سینماست و من به آن اعتقاد دارم و لذت میبرم از مشتی که دوستان زدند!»
خبرگزاری فارس نیز در خصوص نشست فیلم خروج آورد: در ابتدای نشست خسرو نقیبی منتقد دعوت شده به این نشست با بیان اینکه قطعاً ابراهیم حاتمی کیا یکی از مهمترین فیلمسازان پس از انقلاب است و جایگاه ایشان تثبیت شده است، اظهار داشت: او بعد از سهگانهاش یعنی «چ»، «بادیگارد» و «به وقت شام» مجدداً به دوران فیلمهای روبان قرمز و موج مرده برگشته است. در ادامه نشست ابراهیم حاتمیکیا گفت: هرچه سن ما بالاتر میرود فیلمسازی سختتر میشود و به همان نسبت توقعات بالا رفته است. وی در پاسخ به این سؤال که رحمت بخشی قهرمان فیلم به رئیس جمهور چه میخواست بگوید، گفت: سؤال این عزیز را در ۲۰ دقیقه اول فیلم پاسخ میگویم. اینها مشکل زمین و آب دارند و حتی در سکانس پایانی از زبان آقای دیرباز گفته میشود.
فیلم خون شد
روزنامه فرهیختگان در گزارشی می نویسد: در ششمین ویژهنامه «تماشاخانه فرهیختگان» فیلم «خون شد» ساخته مسعود کیمیایی را مورد تحلیل و بررسی قرار داده ایم با یادداشت هایی از میکائیل دیانی، روزنامهنگار و شاهین شجریکهن، منتقد سینما و گزارشی مفصل از فیلمسازی کیمیایی و «خون شد».میکائیل دیانی، روزنامهنگار طی یادداشتی با عنوان «دورهات گذشته آقای کیمیایی» به نقد فیلم «خون شد» پرداخته و نوشته است: قطعا ما از دیدن «قیصر» که محصول ۴۰ سال پیش است لذت بیشتری میبریم تا فیلم «خون شد.»؛ چراکه نهتنها آن ساخت را رشد نداده بلکه با همان ساختار دهه ۵۰ روند پسرفتی را اعلام کرده است. شاهین شجریکهن، منتقد سینما نیز در یادداشتی با عنوان «تکهپارههای گذشته و اکنون» نوشته است:خون شد، تجدید خاطرهایست با جهان آشنای «قیصر» و «رضا موتوری»، و جابهجا در مسیر شکلگیری و تکامل داستان، به آن فیلمها ارجاع میدهد و تصویرهای قدیمی را بازمیسازد.
فیلم لباس کشتارگاه
خبرگزاری دانشجو در مطلبی آورد: نشست فیلم سینمایی «کشتارگاه» به کارگردانی عباس امینی پس از نمایش این فیلم در پردیس ملت برگزار شد. عباس امینی کارگردان این فیلم درباره شکلگیری ایده «کشتارگاه» گفت: تحقیقات را شروع کردیم. سراغ دلارهای چمدانی رفتیم. در این مسیر به قاچاق گوشت گوسفند رسیدیم. عباس امینی کارگردان فیلم درباره تجربه کارگردانی «کشتارگاه» توضیح داد: به تفکیک فیلم هنری و فیلم هایی با حضور بازیگران مطرح قائل نیستم. هر چهار فیلمی که ساختهام طبیعتا بخشی از آن هنر بوده است! وقتی از باران کوثری برای حضور در این فیلم دعوت کردهام قطعا به فروش فیلم هم توجه داشتهام. این فیلم داستان و قصه نویی دارد و تکراری نیست.
فیلم خورشید
سایت خبری-تحیلی مشرق در گزارشی می نویسد: روز پنجشنبه در پردیس چهارسو فیلم خورشید مجید مجیدی به نمایش درآمد و اهالی سینما و اصحاب جدیتر رسانه از آخرین ساخته این فیلمساز شعف زده شدند و فیلم در فضای نخبهگانیتر پردیس چهارسو به شدت مورد استقبال طیف وسیعی از مخاطبان قرار گرفت. «خورشید» مجید مجیدی فیلم خوبی نیست، بلکه یک شاهکار سینمایی است که از مجیدی ۶۵ ساله انتظار نمیرفت که چنین اثر متفاوت و متمایزی را خلق کند. قبل از هر تحلیلی باید به این نکته اشاره کنیم که اخباری در رسانهها درج میشد که فیلم مجیدی به جشنواره نخواهد رسید و با توجه به دیر رسیدن، فیلم توسط هیات داوران قضاوت خواهد شد. اخبار ریز و درشتی برای تخریب مجیدی در رسانهها منتشر میشد تا نشان دهند او با بقیه متفاوت است و مالک یک قدرت سیاسی فرامتنی است که میتواند قواعد و قوانین جشنواره را تحتالشعاع قرار دهد.
دربی، سینماییتر از فیلمهای فجر
روزنامه صبح نو در گزارشی نوشت: دیدن یک دربی حتی معمولی در فجر امسال درمیان انبوه فیلمهای بدون جذابیت، ما را یاد همه چیزهایی انداخت که از اول جشنواره چندان روی پرده سینما ندیدهایم. داستانهای پرکشش که نمیشود انتهایشان را پیشبینی کرد. تعلیقهایی که مخاطب را روی صندلی تا پایان نگه دارد، لحظات جذاب که تنش را بالا برده و دلهره را جو قالب سالن سینما کند و پایانی دراماتیک که نیمی از تماشاگران را به عرش رسانده و نیم دیگر را در غم فرو برد. اینها همه آن چیزی است که از فیلمهای سینمایی میخواهیم و به امیدشان هر سال ۱۰شب به فجر میآییم. کنایهآمیز است که در جشنواره سیوهشتم یک مسابقه فوتبال با خلق این ویژگیها توانست مخاطبانش را بیشتر از بسیاری فیلمهای جشنواره راضی کند. دیروز فوتبالیهای سالن سینمای رسانهها با وجود عدم کیفیت بالای دربی، احتمالاً یکی از جذابترین سانسها را تجربه کردند، که جور فیلمهای بد امسال را کشید.
امروز با جشنواره
خبرگزاری مهر در گزارشی می نویسد: امروز شنبه ۱۹ بهمن ماه و هشتمین روز از سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر فیلمهای «تعارض» به کارگردانی محمدرضا لطفی، «پدران» به کارگردانی سالم صلواتی و «من میترسم» به کارگردانی بهنام بهزادی سه فیلمی است که امروز شنبه ۱۹ بهمن ماه در سینمای رسانه نمایش داده میشود. «تعارض» به کارگردانی محمدرضا لطفی اولین فیلم در جدول برنامه امروز سینمای رسانه است. این فیلم هر چند بعد از فیلم «روایت ناپدید شدن مریم» دومین فیلم بلند لطفی محسوب میشود اما به دلیل پروانه ویدئویی فیلم قبلی، در بخش «نگاه نو» و بهعنوان فیلم اول کارگردانش در جشنواره حضور پیدا کرده است. «پدران» به کارگردانی سالم صلواتی هم شرایطی مشابه فیلم «تعارض» دارد. صلواتی هم پیشتر با پروانه ساخت ویدئویی «زمستان آخر» را کارگردانی کرده بود و حالا اولین فیلمش با پروانه سینمایی در بخش «نگاه نو» جشنواره سیوهشتم پذیرفته شده است. بهنام بهزادی کارگردان فیلمهایی چون «تنها دوبار زندگی میکنیم»، «قاعده تصادف» و «وارونگی» در این دوره از جشنواره فیلم فجر با فیلم سینمایی «من میترسم» در بخش سودای سیمرغ حضور دارد.
متن و حاشیه هفتمین روز جشنواره
خبرگزاری تسنیم در گزارشی می آورد: سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر از ۱۲ بهمن ۱۳۹۸ رسماً کلید خورد. در روز هفتم بهغیر از فیلمهای مستند و کوتاه سه فیلم "لباسشخصی" بهکارگردانی امیرعباس ربیعی، "خروج" بهکارگردانی ابراهیم حاتمیکیا و "آتابای" بهکارگردانی نیکی کریمی در سینمای رسانه (پردیس ملت) بهروی پرده نقرهای سینما به نمایش درآمد. در نشست خبری فیلم خروج فقط «ابراهیم حاتمی کیا» و «فرامرز قریبیان» حرف زدند و بقیه ساکت بودند. حسامالدین آشنا مشاور رئیسجمهور و معزی دبیر شورای اطلاعرسانی دولت در نشست خبری فیلم حاتمیکیا حضور داشتند. در انتهای جلسه، محمود گبرلو مجری جلسه اعلام کرد که آشنا از فیلمساز تشکر کرده است. در فیلم «خروج» شخصیت مشاور رییس جمهور را «شریفینیا» بازی میکند. «لباس شخصی» ساخته امیرعباس ربیعی و محصول موسسه «اوج» یک نمونه خوب و استاندارد از ژانر جاسوسی و معمایی در سینمای ایران است. درام فیلم تا آخرین لحظه موقعیت معمایی خودش را حفظ میکند و به راحتی به مخاطب باج نمیدهد.
توجیه قانون شکنی در جشنواره فجر
سایت خبری-تحلیلی تابناک در گزارشی نوشت: راه دادن فیلمهایی که خارج از زمان بندی در جشنواره پذیرفته شدهاند، از جمله «روز صفر» به کارگردانی سعید ملکان و «خورشید» ساخته مجید مجیدی به عنوان یک اقدام خلاف قوانین جشنواره فجر، نقدهای جدی را در پی داشته است؛ مسئلهای که باعث اقدام عجیبی برای توجیه چنین رفتارهایی شده است. یکی از رسانههای همسو با جشنواره فجر گزارشی در دفاع از قانون شکنی منتشر کرد که عیناً در وب سایت جشنواره فجر بازنشر شد. در این مطلب قانون شکنی در جشنواره، اینچنین توجیه شده است: بر اساس آیین نامه سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر، در بخش مقررات عمومی مسابقه سینمای ایران، تفسیر و رفع ابهام از مقررات و اخذ تصمیم نهایی درباره موضوعات پیش بینی نشده به عهده دبیر جشنواره است. بنا بر این بند، دبیر جشنواره از اختیار بالایی در رابطه با فیلمهای حاضر در جشنواره بهرهمند است و طبق اختیاری که دارد، میتواند بنابر صلاحدید و شرایط موجود تصمیم گیری کند. اگر دبیر جشنواره بنا بر این اختیار، تصمیمی بگیرد که شائبه عدم رعایت قانون یا پایمال شدن حقوق فیلمسازان را داشته باشد و یا مورد نقد قرار بگیرد، بیشتر متوجه اصلاح این بند از آیین نامه و اختیارات دبیر است و در واقع دبیر کاری خلاف آیین نامه انجام نداده است.