این انتخابات که سیوسومین انتخابات پارلمانی ایرلند به شمار می رود، سرنوشت ۱۵۹ کرسی تعیین خواهد شد و حزب پیروز سکان دولت را برعهده خواهد گرفت.
شعبه های رای گیری پس از چندین هفته مبارزات سنگین فشرده انتخاباتی در ایرلند، از ساعت ۷ صبح امروز به روی رای دهندگان گشوده شده است.
براساس گزارش های منتشر شده در حدود ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر از مردم ایرلند برای شرکت در انتخابات پارلمانی این کشور ثبت نام کرده اند .
دولت اقلیت فاین گائل به رهبری لئو وارداکار در هفتههای گذشته چندین کرسی خود را در انتخابات میان دورهای از دست داد و به این ترتیب تقاضای برگزاری انتخابات زودهنگام کرد. این درخواست به تائید رئیس جمهوری این کشور رسید.
آخرین نظرسنجی انجام شده نشان میدهد که دو حزب اصلی شینفین و فیانا فیل نسبت به سایر احزاب سیاسی جلوترند. این نظرسنجی نشان میدهد که حزب شینفین ۲۵ درصد و حزب فیانا فیل ۲۳ درصد آرا را کسب خواهد کرد.
هر دو حزب که گرایشهای چپگرایانه دارند با صدور بیانیههای جداگانهای، حمایت خود را از لایحه سرزمینهای اشغالی که بر منع واردات کالا از این منطقه نظارت دارد، اعلام کردهاند.
حزب شینفین به رهبری خانم «مریلو مکدونالد» در اصول خود اعلام کرده که ورود هرگونه کالا به بازار ایرلند از مناطق غیرقانونی و استعماری اسرائیل را منع میکند.
همچنین حزب فیانا فیل به رهبری « میشل مارتین » میگوید، در صورت پیروزی در انتخابات، به سرعت لایحه سرزمینهای اشغالی را تصویب میکند.
این لایحه نخستینبار در سال ۲۰۱۸ مطرح شد و اگر ایرلند آن را به تصویب برساند، اولین کشور اروپایی خواهد بود که به طور رسمی با فعالیت تجاری در فلسطین اشغالی مخالفت خواهد کرد.
از سویی لئو وارادکار که برای به نتیجه رسیدن توافق دولت انگلیس با اتحادیه اروپا درباره نحوه اجرای برگزیت، مماشات به خرج داد تلاش می کند تا با کارت برگزیت آرای بیشتری را کسب کند.
او دیروز طی سخنانی در آخرین روز از مبارزات انتخاباتی تاکید کرد که روند برگزیت هنوز به پایان نرسیده است. وارادکار با اشاره به مرحله بعدی مذاکرات انگلیس و اتحادیه اروپا درباره آینده همکاریهای تجاری در دوره پسا برگزیت هشدار داد که اگر این مذاکرات شکست بخورد، اقتصادی ایرلند آسیب خواهد دید.
انگلیس ۳۱ ژانویه (۱۱ بهمن) رسما اتحادیه اروپا را پس از نزدیک به ۴۷ سال عضویت ترک کرد.
آینده مرزی ایرلند شمالی که به لحاظ جغرافیایی در جزیره ایرلند اما در قلمرو سیاسی انگلیس است، یکی از اصلی ترین مناقشات دولت لندن با اتحادیه اروپاست که به رغم ۳ مذاکره دو طرف نتوانستند در این رابطه به توافق برسند.