دراگان اسکوچیچ به عنوان سرمربی جدید تیم ملی ایران انتخاب شد تا نفر اول نیمکت تیم بزرگسالان در چهار بازی حساس پیش رو در مرحله دوم انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و دور نهایی انتخابی جام ملت‌های آسیای ۲۰۲۳ چین باشد.
به محض انتخاب این سرمربی کروات پالس‌های مثبت و منفی زیادی به وجود آمد. دسته‌ای این انتخاب را منطقی و مثبت ارزیابی کردند و بعضی دیگر آن را منفی و توهین به مربیان داخلی قلمداد پنداشتند. اما اگر کمی منطقی به این مساله توجه داشته باشیم انتخاب اسکوچیچ نکات مثبت و منفی زیادی را در دل خود جای داده است.
+ آشنا به فوتبال ایران
حدود هفت سال است که دراگان اسکوچیچ به فوتبال ایران آمده و در این مدت به تیم و کشور دیگری نرفته است. ملوان بندرانزلی، فولاد خوزستان، خونه به خونه بابل و صنعت نفت آبادان چهار تیم تحت هدایت او بوده‌اند. او با فوتبال ایران و طرز فوتبال بازی کردن بازیکنان ایرانی و سلیقه علاقمندان ایرانی آشناست و این یک حسن بزرگ است. هر مربی خارجی اگر می‌خواست به فوتبال ایران بیاید نیاز به زمان داشت تا خودش را با شرایط جدید وفق دهد اما اسکو این مشکل را ندارد و با توجه به نزدیکی مسابقات، این یک فاکتور مثبت و مهم محسوب می‌شود.
-عدم سابقه ملی
تیم ملی فوتبال ایران اولین تجربه ملی اسکوچیچ در دوران ۱۵ ساله مربیگری‌اش است. او پیش از این در ۹ باشگاه حاضر بوده و دهمین تجربه کاری‌اش، تیم ملی بزرگسالان ایران است. کار کردن در سطح باشگاهی و ملی باهم تفاوت‌های فراوانی دارد و همین مساله نگران‌کننده خواهد بود. ۲ سرمربی قبلی تیم ملی کاملا در فضای ملی کار کرده بودند و با این قضیه آشنا بودند.
+تفکرات هجومی مطابق با سلیقه فوتبال ایران
اسکوچیچ یک مربی با تفکرات هجومی است. دقیقا همان چیزی که فوتبالدوستان ایرانی به آن علاقه دارند. تیم‌های تحت هدایت او فوتبال بابرنامه و روبه جلویی را کار می‌کنند و این همان چیزی است که پتانسیلش در بین بازیکنان تیم ملی نیز دیده می‌شود.
-عدم حضور در تیم‌های بزرگ
پیش‌تر گفته شد که اسکو تجربه حضور در سطح ملی را به عنوان سرمربی و حتی بازیکن ندارد. اما او در سطح باشگاهی نیز نتوانسته در بالاترین سطح حضور داشته باشد. سرمربیگری در یک تیم متوسط کروات، یک تیم متوسط اسلوونیایی، ۲ تیم شناخته‌شده عربی و چند تیم متوسط و حتی دسته دومی در لیگ ایران، آن چیزی است که اسکو از خودش به جا گذاشته است. حال باید دید در بزرگترین چالش دوران مربیگری خود چه عملکردی دارد.
+پروازی نیست؛ ارزان است و قابل کنترل
شنیده می‌شود او با حدود ۲۰۰ هزار دلار و حتی به صورت ریالی با فدراسیون فوتبال به توافق رسیده است. بدون تردید او از گزینه‌های داخلی که کاندید شده بودند مبلغ بیشتری را دریافت نمی‌کند و این یعنی دیگر دغدغه شکایت و غرامت تا حد زیادی وجود ندارد. با توجه به جمیع جهات او برای فدراسیون در حال حاضر نمی‌تواند دست بالا را داشته باشد و با شرایط فدراسیون کنار می‌آید. در کنار اسکو حتما دستیار ایرانی حضور دارد. با حضور این مرد کروات دیگر نگران پروازی بودنش نیستیم. او تقریبا به صورت کامل در ایران حضور دارد و خبری از مرخصی‌های بلند مدت و خسته‌کننده نیست.
-کارنامه کم‌عنوان
بازهم به گذشته این مرد ۵۱ ساله باز می‌گردیم. او در همان باشگاه‌هایی که فعالیت داشته نتوانسته عناوین زیادی را به دست بیاورد. ۳ قهرمانی با ریِکای کرواسی و اینتربلاک اسلوونی که هیچکدام در لیگ نبوده و از آخرین عنوان ۱۲ سال می‌گذرد. با این حال او نتایج جالب توجهی را در این سالها به دست آورده که با توجه به کیفیت تیم‌هایی که سرمربی‌شان بوده هیچکدام در حد قهرمانی نبوده‌اند.
+آشنا به فوتبال عربی
۲بازی حساس پیش روی تیم ملی ایران در این مرحله با بحرین و عراق است. ۲ تیم عربی که شرایط بازی با آنها بسیار مهم خواهد بود. اسکوچیچ سابقه حضور در تیم العربی کویت و النصر عربستان را دارد و با فوتبال حوزه خلیج فارس آشناست و این مساله می‌تواند به او و تیم ملی ایران در ۲ مسابقه مذکور کمک کند. در صورت صعود تیم ملی به مرحله بعد نیز قطعا رقبای عربی خواهیم داشت که این آشنایی بازهم برای کادر فنی و بازیکنان یک نکته مثبت محسوب می‌شود.
-پسرفت نیمکت تیم ملی از لحاظ نام و اعتبار
نیمکت تیم ملی ایران بعد از سال ۲۰۱۱ به این سمت در اختیار ۲ مربی بوده که از لحاظ اعتبار و شهرت در وضعیت بسیار خوبی قرار داشتند. کی‌روش در کارنامه‌اش سرمربیگری تیم ملی پرتغال و باشگاه رئال مادرید و چند تیم دیگر وجود داشت و مارک ویلموتس نیز یکی از بزرگترین فوتبالیست‌های تاریخ بلژیک و همچنین سرمربی پیشین این تیم به حساب می‌آمد. اما اسکوچیچ سابقه بازی ملی ندارد و در دنیای مربیگری نیز شخص شناخته شده‌ای نیست.
+می‌شود او را دوست داشت
اسکوچیچ یک سرمربی کاریزماتیک است. شخصیت او به شخصیت ایرانی‌ها نزدیک است؛ مثل اکثر کروات‌هایی که به فوتبال ما آمده‌اند. گاهی اوقات شوخ است و گاهی اوقات عصبی. او از آن دست مربیان به حساب می‌آید که خیلی زود می‌تواند در دل هواداران برای خود جا باز کند و دوست داشته شود. خاصیتی که در مارک ویلموتس وجود نداشت.
-نزدیکان نه‌چندان قابل اعتماد
آخرین و شاید مهمترین نگرانی پیرامون اسکوچیچ این است که او در این سالهایی که به فوتبال ایران آمده نزدیکان چندان خوشنام و مورد اعتمادی را ندارد و همین مساله حواشی را درباره او به وجود آورده است. مطمئنا با حضور در تیم ملی ایران و ذره‌بینی که رسانه‌ها و مردم برای رصد او در اختیار دارند باعث می‌شود تا همه چیز به صورت دقیق‌تر مشخص شود. گرچه خود اسکوچیچ هم می‌داند که در بزرگترین چالش مربیگری خود باید مراقب همه اتفاقات حول و هوش خود باشد.