به گزارش خبرگزاری آل افریکا از آدیس آبابا، فاکی محمد در سی و سومین اجلاس سران این اتحادیه حل بحران لیبی را از چالش های اصلی اتحادیه آفریقا ارزیابی کرد و از بازیگران محلی و منطقه ای و فرامنطقه ای در این کشور خواست از تشدید بیشتر این بحران بپرهیزند و اجازه دهند این بحران از راه سیاسی و نه رقابت نظامی، حل و فصل شود.
وی لیبی را جولانگاه بازیگرانی توصیف کرد که برای رقابت هرچه بیشتر ،تسلیحات و تجهیزات نظامی و حتی نیروی نظامی به این کشور اعزام می کنند غافل از اینکه بر بحران امنیتی در این کشور آفریقایی دامن می زنند.
رئیس کمیسیون آفریقا در عین حال ضمن درخواست از دولت آمریکا برای خارج ساختن نام سودان از لیست تروریسم و تحریم های آن کشور، دومین چالش اصلی اتحادیه آفریقا را "تروریسم" توصیف کرد که هر سال دامنه آن از شمال تا جنوب و از غرب تا شرق قاره آفریقا گسترش می یابد.
البته چندی پیش سخنگوی موسی فاکی محمد، رئیس کمیسیون اتحادیه آفریقا نیز ضمن اقرار به ضعف عملکرد این اتحادیه برای حل بحران لیبی، از آنچه که غفلت اتحادیه آفریقا از بحران لیبی نامیده بود گله کرده بود.
سی و سومین اجلاس سران اتحادیه آفریقا دیروز/یکشنبه با شعار "خاموش کردن تفنگ ها، ایجاد فضای مناسب برای توسعه آفریقا" با هدف کاستن از تنش های آفریقا برای نیل به توسعه در این قاره در آدیس آبابا پایتخت اتیوپی آغاز شد.
سران ۵۴ کشور آفریقایی بعد از اجلاس شورای اجرایی اتحادیه آفریقا (اجلاس وزارتی) که یک هفته قبل پایان یافت، دیروز درحالی کار خود را آغاز کردند که ریاست دوره ای این اتحادیه در همین روز از عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهوری مصر به سریل رامافوسا، رئیس جمهوری آفریقای جنوبی منتقل شد.
ریاست قبلی این اتحادیه سال گذشته از کشور روآندا در جنوب غرب این قاره به مصر واگذار شده بود که این ریاست هر سال بین کشورهای مناطق پنجگانه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز این قاره دست به دست می شود.
در این اجلاس همچنین قرار است علاوه بر موضوع اصلی آن برای تلاش در جهت رفع تنش ها، موضوعاتی دیگری چون تغییر ساختار مالی و اجرای طرح ایجاد منطقه تجارت آزاد در این قاره نیز مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
سی و ششمین اجلاس شورای اجرائی اتحادیه آفریقا (اجلاس وزارتی) نیز از ۶ و۷ فوریه (۱۸-۱۷ بهمن) با همین دستور کار در همین شهر برگزار شده بود.
دبیرخانه اتحادیه آفریقا که مقر ثابت آن در آدیس آبابا پایتخت اتیوپی قرار دارد، اعلام کرد که در نشست اخیر ۴۰ تن از رهبران و نخستوزیران کشورهای آفریقایی و بیش از ۴۲۰ خبرنگار حضور دارند.
اجلاس سران اتحادیه آفریقا امسال در حالی به بررسی نقش این اتحادیه برای حل بحران های فزاینده سطح این قاره اختصاص یافته است که کشور لیبی با بحران در ساختار حکومتی رو به رو است. سومالی و نیجریه و چند کشور دیگر آفریقایی همچنان درگیر ترویست های الشباب، بوکوحرام، داعش و القاعده هستند.
اگرچه بحران آفریقای مرکزی و سودان به تدریج می رود به پایان خود نزدیک شود اما لیبی و سودان جنوبی در تلاطم های داخلی غرق هستند و افراط گرایی از کامرون در غرب این قاره تا موزامبیک درجنوب شرقی آن وارد مرحله جدید شده است.
انجام کارهای عمرانی ساخت سد النهضه در اتیوپی بر روی رودخانه نیل نیز محل اختلاف شدید این کشور با مصر، سودان و تا حدودی اوگاندا شده است، تا جایی که مصر و اتیوپی حتی رجزخوانی هایی را نیز برای احتمال بروز جنگ سر داده اند.
با این وجود سران کشورهای آفریقایی به خوبی به شکست خود در دستیابی به هدفی که در سال ۲۰۱۳ برای خاتمه دادن جنگ ها تا سال ۲۰۲۰ تعیین کرده بودند واقفند، به همین دلیل موسی فاکی محمد، رئیس کمیسیون اتحادیه آفریقا در نشست وزارتی این اتحادیه تصویر ضعیفی از وضعیت امنیتی افریقا ارایه داد که تندروها از سومالی گرفته تا کشورهای ساحل آفریقا درگیر افراط گرایی های خاص و خشونت های ناشی از آن هستند.
وی هفته گذشته گفته بود: ما قرار بود اسلحه ها را تا سال ۲۰۲۰ در سطح این قاره خاموش کنیم اما نتوانستیم به موقع آنها را خاموش کنیم، چرا که جنگ ها و منازعات همچنان تا ۲۰۲۰ در این قاره ادامه داشته و حتی شدت بیشتری یافته اند.
اتحادیه آفریقا یک سازمان بین المللی دولتی منطقهای (قارهای) است که در ۹ سپتامبر ۱۹۹۹ میلادی جایگزین سازمان وحدت آفریقا شد و در حال حاضر تمام ۵۵ کشور قاره آفریقا عضو این اتحادیه هستند که از این تعداد، ۵۴ کشور عضو اصلی و مغرب به دلیل بحران صحرای (پولیساریو) صرفا ناظر آن است.
این اتحادیه در حال حاضر به یکی از بزرگترین سازمانهای منطقهای در جهان پس از اتحادیه اروپا، تبدیل شده است.
بطور کل، اتحادیه آفریقا یک نهاد پایهای است و اصل سازماندهی قاره در زمینه تقویت یکپارچهسازی اجتماعی- اقتصادی که قاره را در جهت نیرومند کردن اتحادیه و همبستگی میان کشورها و مردم آفریقا، شتاب داده است.
اتحادیه آفریقا بر چشم انداز آفریقای واحد و نیرومند و بر ضرورت برپا کردن یاری میان دولتها و تمام اقشار جامعه مدنی، به ویژه زنان، جوانان و بخش خصوصی به منظور نیرومند کردن همبستگی و پیوستگی میان مردم آفریقا، مبتنی است.
این اتحادیه بارها خواستار داشتن کرسی دائم در سازمان ملل و داشتن حق وتو در شورای امنیت این سازمان بوده است.