«نسترن مقیمی» یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی فوتسال زنان محسوب می‌شود که اکنون به لیگ کویت پیوسته است.
او در این فصل از لیگ برتر فوتسال زنان برای تیم نامی‌نو بازی می‌کرد و این تیم با ۴۴ امتیاز در رده پنجم جدول قرار گرفت و از صعود به مرحله پلی‌آف بازماند.
در متن زیر مشروح گفت و گوی خبرنگار ایرنا با مقیمی را می‌خوانیم:
از چه زمانی وارد فوتسال شدید و انگیزه شما از ادامه دادن فوتسال چه بود؟ آیا به رشته دیگری هم علاقه داشتید؟
از سال ۷۸ وارد فوتسال شدم و از کودکی به این رشته علاقه داشته‌ام و با برادرانم همواره فوتسال بازی می‌کردم. پس از مدتی احساس کردم که در این رشته استعداد دارم و خوب هستم به همین دلیل آن را ادامه دادم تا زمانی که به تیم ملی پیوستم. همچنین علاقه‌ام به فوتسال بسیار شد. پیش از این در تیم فوتبال جوانان در مسابقات قهرمانی آسیا حضور داشتم اما علاقه‌ای به بازی در فوتبال ندارم.
در چه تیم‌هایی در لیگ برتر در این سال‌ها بازی کردید و تجربه بازی برای کدام تیم‌ها برای شما جذاب‌تر بود؟
در لیگ برتر برای بسیاری از تیم‌ها بازی کردم. تا سال ۹۰ در مازندران بازی کردم و از ۹۰ تاکنون سه سال در اهواز حضور داشتم که با این تیم قهرمان شدیم. ۲ سال با دانشگاه آزاد قهرمان و نایب قهرمان شدیم. یکسال در آبادان قهرمان شدیم و یک سال همراه نامی‌نو به قهرمانی رسیدیم. در این فصل نیز برای نامی‌نو بازی کردم اما متاسفانه به مرحله پلی‌آف صعود نکردیم. همه تیم‌هایی که در آن بازی می‌کردم، خوب بودند اما سالی که در آبادان بودم را بیشتر دوست داشتم. در همان سال به عنوان بهترین بازیکن در ایران انتخاب شدم و این تیم خاطره خوبی برایم ساخت.
چرا نامی‌نو در فصل گذشته قوی بود در این فصل در رده پنجم جدول قرار دارد؟
نامی‌نو جز سه بازیکن قدیمی که در تیم نگاه داشت تمام بازیکنان و کادر فنی خود را از دست داد و این امر می‌تواند یکی از مهم‌ترین دلایل ضعف این تیم باشد. برای اینکه امسال شرایط آن مقداری نسبت به پارسال متفاوت‌تر بود. محرومیت و مصدومیت بی موقع من و هم تیمی‌هایم باعث شد شرایط نامی‌نو سخت شود و این تیم بدشانسی آورد.
لیگ برتر امسال چه مزایا و معایبی داشت؟
امسال از نظر فنی بهتر از سال‌های پیش بود و نتایج دیدارها قابل پیش‌بینی نبود. زیرا تیمی چون شهروند ساری که رده ۱۱ جدول قرار داشت با تیم صدر جدولی هیات فوتبال خراسان مساوی کرد. این غیر قابل پیش‌بینی بودن بازی‌ها سبب جذاب شدن لیگ برتر شد و نمی‌توانستیم هیچ تیمی را دست کم بگیریم. از معایب لیگ این فصل انصراف برخی از تیم‌ها بود که برنامه‌های ما را بهم ریخت. یکی از دلایل تاثیرگذار صعود نکردن نامی‌نو به پلی‌آف انصراف پارس آرا شیراز برابر ما بود. برنامه‌های خوبی برای بازی با آن تیم در نظر داشتیم و همین امر شرایط را برای ما دشوار کرد. اگر این خداحافظی تیم‌ها از لیگ برتر نباشند و به ناگهانی انصراف ندهند و تیم‌ها با حامی مالی خوب در لیگ بمانند، دیدارهای آن فصل خیلی خوب می‌شود.
تلخ‌ترین و شیرین‌ترین دیدارها در این سال‌هایی که تجربه کردید؟
تلخ‌ترین بازی در طول این سال‌ها را در نامی‌نو به دلیل صعود نکردن این تیم به پلی‌آف تجربه کردم. شیرین‌ترین تجربه ام قهرمانی آسیا بود.
وضعیت تیم ملی فوتسال زنان را نسبت به سال‌های گذشته، چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در این یکسال و نیم تیم ملی رها شده بود و همین امر نگران کننده است. گرچه «شهناز یاری» به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد و تاکنون سه اردو را پشت سر گذاشتیم اما همزمان با این اردوها بازی‌های لیگ را در پیش‌رو داشتیم که خیلی سنگین و فشرده بود. متاسفانه مصدومیت بازیکنان در لیگ باعث می‌شود کیفیت تمرین تیم ملی پایین بیاید. زمان خیلی کمی برای قهرمانی آسیا باقی نمانده و اکنون بازی دوستانه‌ای نداریم و این وضعیت نگران کننده است، زیرا به دیدارهای تدارکاتی بسیار نیازمندیم و امیدوارم شرایط ما تغییر کند.
تجربه حضور در کنار «شهناز یاری» را چگونه می‌بینید؟
پارسال در نامی‌نو شاگرد وی بودم و تجربه قهرمانی را در کنار وی داشتم. وی مربی با دانش، با جذبه و کار بلدی است. متاسفانه زمان کم است و اگر زمان بیشتری داشتیم نگرانی‌های بازیکنان و کادر فنی از میان می‌رفت.
رسیدن به سومین قهرمانی در آسیا دور از دسترس است؟
دور از دسترس نیست، اما سخت است زیرا با شرایط دشواری روبرو هستیم. یکسال و نیم تیم رها شده بود اما همه تلاشمان را برای کسب عنوان قهرمانی می‌کنیم. امیدوارم در این ماه‌ها بدون مصدومیت و بخوبی تمرینات را سپری کنیم تا در بازی‌های آسیایی بدرخشیم.
فکر می‌کنید قهرمانی تیم فوتسال زیر ٢٠ سال در تورنمنت کافا به دلیل نداشتن تیم‌های پایه در کشورهای حاضر در این تورنمنت بود؟
شکی در این نیست که تیم زیر ۲۰ سال بازیکنان خوبی دارد و حتی چند نفر از آنان به اردوی تیم ملی دعوت شده‌اند. این تیم بازیکنان خوب و با استعدادی دارد. طبیعی است نتیجه‌ای که از تورنمنت کافا بیرون آمد، نشان دهنده این بود که این تیم‌ها در حد ایران نبودند و به یقین خود بازیکنان و کادر فنی از این نتیجه خیلی لذت نبردند. آنان ترجیح می‌دهند تا با تیم‌هایی بازی کنند که هم طراز خودشان باشند نه اینکه اختلاف زیادی با ایران داشته باشد. بردن از تیمی همسطح خود قهرمانی را دلچسب می‌کند. امیدوارم این قهرمانی‌ها برای تیم جوانان ادامه‌دار باشد و مانند ۲ سال گذشته رها نشوند. زیرا این جوانان باید تجربه کافی برای حضور در تیم ملی فوتسال بزرگسالان داشته باشند.
چه شد که به لیگ کویت پیوستید؟
در اوایل لیگ برتر این فصل از یک تیم کویتی دیگر پیشنهاد داشتم و مدیرعامل نامی‌نو اجازه نداد تا آن را بپذیرم و دوباره برای نیم فصل دوم پیشنهاد داشتم و قبول کردم. طبیعی است بازیکنی لژیونر شود اما تنها موضوعی که برایم عجیب است این بود که چرا آمدن من را به «شهرزاد مظفر» ربط می‌دهند.
چطور؟
چند جا خواندم که نوشتند نقش پررنگ سرمربی سابق تیم ملی سبب پیشنهاد این تیم کویتی به من شد اما همچین چیزی نبود. از این تیم به من پیشنهاد شد و پس از آن از آنجایی که مظفر ایرانی بود از وی پرسیدند که این بازیکن را قرار است بیاوریم و وی گفت دست روی بازیکن خوبی گذاشتید. نمی‌دانم چرا همه جا گفتند که نقش پررنگ سرمربی. مگر وی در کار خرید و فروش بازیکنان است.
لیگ کویت در قیاس با ایران چه نکات مثبت و منفی دارد؟
هنوز بازی رسمی برای این تیم نکرده‌ام، اما شرایط و امکانات تیم‌ها خوب است. لیگ آنان دومین سال است که تشکیل شده و نقطه ضعف‌هایی هم دارد. پیش از این تصور می‌کردم که سطح این تیم‌ها پایین باشد اما دیروز مسابقه ۲ تیم مدعی لیگ کویت را دیدم و نظرم عوض شد.
آینده فوتسال زنان را چگونه می‌بینید؟
خیالم با دیدن بازیکنان تیم جوانان راحت شده اما از نظر شرایط و امکانات، آینده تیم ملی نگران کننده است.
آیا به دریافت پاداش قهرمانی آسیا امیدوار هستید؟
از همان ۲ سال پیش امیدوارم بودم و با امید زندگی کردم. اگر پاداش‌ها الان پرداخت شود لذت اولیه را ندارد. می‌گویند عرق کارگر تا خشک نشده باید دستمزد آن را پرداخت کرد. امیدوارم زودتر پاداش‌ها را پرداخت کنند.