واشگتن اگزمینر در این مطلب به قلم «دنیل دیپتریس» (by Daniel DePetris) نوشت: شنبه گذشته (۱۹ بهمن ماه) بار دیگر شاهد کشته شدن دو نظامی (تروریست) آمریکایی در ولایت ننگرهار افغانستان به دست فردی بودیم که لباس نظامی نیروهای افغان را به تن کرده بود.
تارنمای این رسانه آمریکایی در ادامه انتقاد از حضور نظامی آمریکا در خاک افغانستان نوشت: درحالی که آمریکا و زلمای خلیل زاد نماینده ویژه آن در دوحه قطر سرگرم مذاکره با گروه طالبان است، هنوز آتش بسی بین این گروه با نیروهای دولتی و خارجی حاضر در افغانستان صورت نگرفته و همچنان شاهد تلفات نظامیان آمریکایی هستیم.
واشنگتن اگزمینر نوشت: حاصل این مذاکرات هرچه باشد و حتی اگر به مصالحه و امضای اسنادی هم منجر شود، اما به نظر در جریان این مذاکرات، هزاران نظامی آمریکایی همچنان در منطقه آتش خواهند بود، برای چه منظور؟
نویسنده منتقد این مقاله می نویسد: از آنکه هرصبح به رایانه خود رجوع می کنیم و شاهد تلفات نظامیان آمریکایی در خاک افغانستان بوده ایم، مغموم شده ایم؛ در تلویزیون نیز شاهدیم که وکلای مجلس آمریکا این شعار نخ نما شده را درباره (ادامه اشغال نظامی) افغانستان بر زبان می آورند که «لازم است تا با تروریست ها در آنجا (افعانستان) به جنگیم تا لازم نباشد با آنها در اینجا (آمریکا) بجنگیم»، این یک کابوس است.
دیپتریس در پایان مقاله انتقاد آمیز خود از حضور نظامی آمریکا در خاک افغانستان در تارنمای واشنگتن اگزمینر می نویسد: افغانستان به مانند «چرخ گردانی» (چرخ عصاری) است که پایانی در آن دیده نمی شود و آمریکا نیز به مانند چهارپایی است که برای دست یافتن به «هیچ» خود را به آن بسته است.
آمریکا در زمان ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش و با دستاویز قرار دادن حمله به برج های تجارت جهانی در نیویورک، در اکتبر سال 2001 به منظور سرنگون کردن حکومت طالبان به خاک افغانستان حمله برد.
این اشغال نظامی که تاکنون به مدت ۱۹ سال ادامه یافته و به یکی از طولانی ترین جنگ ها در تاریخ آمریکا بدل گشته است، تاکنون نه تنها نتیجه ای برای ارتش تروریستی آمریکا در بر نداشته، بلکه منجر به ثباتی در منطقه و قدرت گرفتن دوباره گروه طالبان و حضور گروه تکفیری – تروریستی داعش در آن کشور شده است.
**۱۳۰۲**