ابراهیم داروغهزاده در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره تلاش مدیران این دوره از جشنواره برای قوی برگزار کردن سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر، اظهار داشت: حواشی امسال جشنواره از آبان و هنگام گرانی بنزین آغاز شد و البته با وجود این حواشی همه هنرمندان ثبت نام کردند؛ حواشی بعدی پس از شهادت ناجوانمردانه سردار سلیمانی و اطلاع رسانی غلط درباره سقوط هواپیما اتفاق افتاد، ادامه داشت؛ و این مشکلات برای همه جشنوارهها همچون تئاتر، فیلم، و تجسمی، موسیقی وجود داشت.
وی افزود: در این شرایط با سینما گران وارد گفتوگو شدیم معتقد بودیم جشنواره فیلم فجر در ایام سختی مانند جنگ تحمیلی برگزار شده است، بنابراین باید باز هم این رویداد به بهترین شکل برگزار میشد. البته در این مدت رسانهها خارجی با سینماگران تماس میگرفتند و آنها را تحت فشار قرار میدادند و از آنها میخواستند در جشنواره حضور پیدا نکنند ولی آنها تحت تاثیر قرار نگرفتند و خوشبختانه جشنواره را همراهی کردند چرا که عوامل سینما در جشنواره خودشان باید حضور پیدا میکردند.
وی درباره میزان اعمال نظر مدیران جشنواره در سی و هشتمین دوره این رویداد، گفت: دخالت ما در بخش داوری جشنواره فیلم فجر در واقع در انتخاب هیات انتخاب و داوران است. بنابراین سیاستهایمان را در قالب حکم داوران هیات انتخاب و نگرش سازمان سینمایی است.
وی افزود: امسال هم معمولا فیلمی نداشتیم که سینماگران از حضور و یا نبود آن گلایه داشته باشند. بنابراین تمام تلاشمان این است که دخالتی از بیرون سینما برای سینما نشود و نگاه سازمان سینمایی برای انتخابها باشد.
داروغه زاده درباره محتوای تلخ فیلمهای اجتماعی نیز توضیح داد: سینمای جدا از جامعه نیست. حتما شرایط کنونی کشور سخت و تلخ شده که سینماگران از این مضامین استفاده می کنند و البته این شرایط سخت امروز ما بخاطر تحریمهای ظالمانه و یک جانبهای آمریکا است که شرایط را برای طبقه ضعیف و متوسط سخت کرده است.
این مدیر فرهنگی گفت: همواره سینما باید انعکاس دهنده جامعهاش باشد و فیلمسازی که در ایران مشغول فیلمسازی است دغدغههای جامعه خودش را دارد. البته به نظرم بسیاری از فیلمهای اجتماعی که در جشنواره فجر به نمایش درآمد پایان تلخی نداشت و از امید خبر میدادند.
وی ادامه داد: وظیفه جشنواره فیلم فجر، بررسی و داوری فیلمهایی است که از قبل ساخته شده و جشنواره نقشی برای دادن محتوا برای ساخت فیلمها ندارد. البته انتخاب ها و داوریها فیلم ها هر ساله، آدرس هایی را به سینماگران میدهد، که بیشتر آدرسها سینمایی است.
داروغه زاده با تاکید بر اینکه در کشور ما، کم نهاد فرهنگی نداریم که از بودجه حاکمیتی ارتزاق میکند، که میتوانند در این عرصه وارد شوند و محتوا در اختیار فیلمسازان قرار دهند،گفت: البته موضوعی که مهم، این است که سوژه برای فیلمساز دغدغه شود. اگر نهاد فرهنگی، موضوع مورد نظرش را به دغدغه فیلمساز تبدیل نکند، فیلم موفقی از آب در نمیآید و نمیتواند بر مخاطب اثر بگذارد؛ فیلم خوب از دل و قلب فیلمساز بیرون میآید.
وی درباره جدایی بخش بینالمللی جشنواره فیلم فجر از بخش ملی آن، توضیح داد: بنده جز نخستین افرادی بودم که پیشنهاد جدا شدن این دو بخش از جشنواره را دادم؛ زیرا بخش بین المللی جشنواره فجر با وجود ضرورت و اهمیت آن در حاشیه قرار گرفته بود. سینمای ایران با توجه به ظرفیتهایی که دارد و درخششهایی که در جشنوارههای بینالمللی داشته نیازمند نگاه بینالمللی نیز بود.
داروغه زاده درباره بخش فیلم کوتاه و مستند در جشنواره فجر نیز گفت: حضور این دو بخش به درخواست سازمان سینمایی نبوده و خودشان اصرار به حضور داشتند؛ آنها تقاضا دارند که فیلمهایشان بیشتر و بهتر دیده شود؛ و با توجه به امکانات کمی که داریم تلاش کردیم، فیلمها دیده شوند.
دبیر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر افزود: همچنین مستندسازان بخش فرهنگی و غیر تجاری فیلمسازان سینما هستند و خیلی خوب است با فیلمسازان مراوده داشته باشند به نفع سینما است. بهترین فیلمسازان سینمایی کشور نیز از فیلم سازی داستان کوتاه می آیند و خیلی خوب است در این مدت از سوی داوران و فیلمسازان دیده میشوند.
وی درباره فیلم «تومان» و موضوع آن که تبلیغ همجنسگرایی است، توضح داد: فیلم «تومان» در مورد قمار است فردی که وارد قمار و شرط بندی می شود در این فیلم نشان داده میشود. فردی که وارد این مقوله شده حتی اگر برنده شود، بازنده است. در این فیلم فرد، همسر و دیگر اعضای خانوادهاش را از دست میدهد بخاطر این که وارد قمار شده است. این فیلم نشان می دهد اگر فردی وارد قمار شود و حتی برنده شود بازنده است. بنابراین اصلا موضوع همجنسگرایی به این فیلم نمیچسبد.
دبیر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر همچنین درباره وجود سکانس هایی از مصرف مشروب و سیگار کشیدن در فیلمها این دوره از جشنواره، گفت: حتما این موضوع باید در شورای پروانه نمایش مورد بررسی قرار بگیرد؛ در برخی از فیلمها به عنوان مثال فیلم «شنای پروانه» ضرروت به تصویر کشیدن فضا و رفتار غیر اجتماعی شخصیت فیلم وجود دارد. فیلمساز مجبور است به تصویر بکشد.
داروغه زاده گفت: البته اگر ضرورت درام نباشد و تلقی ترویج باشد با نظر شورای پروانه نمایش اصلاح میشود. موضوع دیگر امسال، نمایش متعدد مصرف سیگار در سکانس های فیلم بود؛ در حالی در مقررات پروانه ساخت فیلمها تبلیغ دخانیات مشمول ممیزی میشود. در دورهای که در سینمای آمریکا مصرف سیگار زیاد به نمایش در می آمد که کمپانیهایی تولید سیگار اسپانسر فیلم و بازیگران بودند واقعا در ایران نمیدانیم چرا این افتاده است.
دبیر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر درباره میزان بودجه ایم دوره از جشنوار گفت: در سه دوره گذشته که من دبیر جشنواره بودم مجموع هزینه های آن علی رغم تورم ها به هزینه جشنواره ای که در سال ۹۵ که ما نبودیم برگزار شده است هم نمیرسد.
وی در این باره توضیح داد: ما به شکل طبیعی پیش رفتیم، من راجع به آنها قضاوتی ندارم، هزینه های ما شفاف است و طی دو سال گذشته نیز آن را اعلام کردیم که در دوره اول چهار میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان بود، دور دوم حدود شش میلیارد تومان هزینه شد و امسال هم خیلی بیشتر از این نخواهد شد و این هزینهکرد علی رغم تورمی است که در سال های اخیر بسیار زیاد با آنها رو به رو شده ایم.
داروغه زاده درباره اینکه رای گیری برای انتخاب پردیس ملت مهندسی شده بود؟ نیز توضح داد: اکثریت قریب به اتفاق رسانه های رسمی به پردیس ملت رای دادند. همانطور که مستندات موجود است در رای گیری رسانه ها درصد بسیاری گرایش به پردیس ملت داشتند.
وی درباره برچیده شدن فوتوکال (عکس گرفتن عوامل فیلم پیش از نمایش) در این دوره از جشنواره نیز گفت: در این دوره از جشنواره به عمد فوتوکال نداشتیم و آن هم به دلیل شرایط روحی و روانی جامعه بود به هر حال هنوز چهلمین روز شهادت سردار قاسم سلیمانی و شهادت هموطنان در سانحه هوایی نگذشته بود و ملت ایران عزادار بودند و از همان آغاز نیز سینماگران می خواستند در جشنواره شرکت کنند اما به شرطی که شمایل جشن نداشته باشد و آنها نیز باید پاسخگوی مردم باشند که در جشنی شرکت نکردند بلکه در یک همایش سینمایی حضور پیدا کرده اند و به همین دلیل فرش قرمز و فوتوکال نداشتیم.
داروغه زاده با تاکید بر اینکه ما هیچ عمدی برای مواجه هنرمندان با اهالی رسانه نداشتیم، گفت: این در حالی است که جشنواره وظیفه ندارد که فیلم ساز را به رسانه وصل کند تا گفت و گو کنند این قدرت رسانه است که تا چه میزان می تواند با سینماگران ارتباط برقرار کند تا آنها نیز پاسخ بهتری بدهند این رقابتی بین رسانه ها است.
دبیر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر، افزود: سینماگران در برنامه هفت به عنوان یک رسانه بسیار اندک شرکت کردند. این برنامه که دیگر دست جشنواره نیست. آنها انتخاب میکنند وقتی برنامه ای ضعیف باشد و نتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند یا حرف را به خوبی منتشر نکند مورد استقبال اهالی هنر نیز قرار نمی گیرد.
وی درباره حواشی سیمرغ ادامه داد: سیمرغ آرای مردمی شاید یکی از مهمترین سیمرغ ها برای فیلم سازان است چون ارتباط مستقیمی با اکران فیلم دارد و می تواند بر فروش تاثیرگذار شود و برای فیلم سازان نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و علت واکنش ها نیز همین اهمیت است نه اینکه مشکلی داشته باشد در هر سالی حداقل در سه سال دبیری که من پشت سر گذاشته ام فیلم سازان می توانستند مراجعه کنند و تمام ریز آرا و گزارش آن در اختیارشان قرار داده می شد و بعد از مراجعه نیز در هیچ سالی با اعتراض مواجه نشده ایم.
داروغه زاده درباره اظهار نظر ابراهیم حاتمی کیا مبنی بر دست بردن در آرا مردمی، گفت: مدعی باید ادعا را ثابت کند. آقای ابراهیم حاتمی کیا یا تهیه کننده فیلم ایشان می توانند به خانه سینما مراجعه کنند چون آرا الکترونیکی است به این معنی که اینترنتی دریافت می شود و آرایی که شمرده می شود از خرید مردمی با کد ملی است که در سایت سینما تیکت وجود دارد. در نتیجه پراکندگی گسترده ای در این آرا دیده می شود که خود تهیه کنندگان هم نمی توانند دخل و تصرفی داشته باشند.
دبیر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر، افزود: همان آرا با عملیاتی معدل گیری می شود و نظر مخاطبین نسبت به یک فیلم بیان می شود؛ به طور کلی از روز اول تا روز آخر آرا تغییری نمی کند چون کاملا به شکل تصادفی در همه سینماها فیلم ها اکران می شود و تعداد نمایش ها یکسان است آرایی که روز اول اخذ می شود و با توجه به نسبتی که مخاطب ایجاد می کند با روزهای بعدی خیلی تفاوت اندکی دارد.
وی درباره کم رونق بودن این دوره اختتامیه جشنواره نیز توضیح داد: امسال سینماگرانی که با نام سلبریتی می شناسیم در بازیگران کم بودند و بازیگران جدیدتر آمده بودند و جوایز هم به آنان رسید از میان ۲۲ فیلم ۱۶ فیلم کارگردان، تهیه کننده و عوامل در سالن حضور داشتند چند فیلم هم نیامده بودند که کلا کاندیدای نداشتند یک فیلم هم که قهر کرده بود اما خیلی از بازیگران شاخص از زن و مرد فیلمی در جشنواره نداشتند نوید محمدزاده، حامد بهداد و امین حیایی چهره های سلبریتی که همه می شناسند در سالن کم بود و این تلقی به وجود آمد که تعداد حضور کم بوده است و این درحالی است که هنوز در اختتامیه فضای تحریم را داشتیم.
وی درباره عملکرد صدا و سیما در پوشش اخبار جشنواره به لحاظ کیفی، گفت: امسال میزان محافظه کاری و نگرانی در برنامه های تلویزیونی که برای دهه فجر جشنواره ها را پوشش دادند زیاد بود یکی از این شرایط زنده نبودن برنامه ها بود؛ وقتی یک رویداد را گزارش می کنید برنامه زنده پویا تر است و مخاطب با این احساس که در رویداد حضور دارد.
داروغه زاده با تاکید بر اینکه در دوره های اول برنامه ای مانند هفت بسیار مورد استقبال بود اما در سال های اخیر این چنین نبود که برای شبکه سه و تلویزیون خوب نیست، افزود: در اختتامیه نیز وابسته به همان نگرانی به اینکه چه اتفاقی ممکن است روی سن رخ دهد مقداری پخش زنده با تقطیع صورت می گرفت اما خواهش می کنم برنامه کل اختتامیه را در دبیرخانه وجود دارد را مدیران ملاحظه کنند در این آیین کمترین حاشیه و مساله سیاسی داشتیم و اگر کل برنامه بدون هیچ سانسوری پخش می شد اتفاق خاصی نمی افتاد.
دبیر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر، ادامه داد: اما وقتی شما نگران هستید قبل از اینکه کسی صحبتی کند برنامه قطع می شود و تا چند دقیقه بعد از پایان صحبت نیز سوییچ می شود این اتفاق موجب کاهش مخاطب تلویزیون است درحالی که تلویزیون مهم ترین رسانه جمهوری اسلامی محسوب می شود و هر اقدامی برای کاهش مخاطب به کلیت نظام ضرر می زند.
وی تاکید کرد: نباید از ترس مرگ خودکشی کنیم نباید از ترس اینکه کسی حرفی بزند که مشکل دار باشد دست به حذف بزنیم. مهم ترین حرفی که در اختتامیه زده شد حرف های امیر آقایی بود که حتی به کلیت تلویزیون، نظام و رسانه ملی انتقاد نکرد بلکه به صحبت های کارشناسی در یک شبکه اشاره کرد و مودبانه پاسخ داد و حذف این صحبت ها کار اشتباهی است.
دبیر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر، درباره پیش بینیاش از گیشه سال بعد سینما، اظهار داشت: من فکر می کنم سال ۹۹ حتما فروش بیشتری نسبت به سالی که گذشت خواهیم داشت.
وی درباره دبیری سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر نیز گفت: در این زمینه با من صحبتی نشده است و اگر هم شود ترجیحام این است که نپذیرم و خیلی بعید است که قبول کنم.