اگر قضیه سرباز احمدی و درگیری طرفداران سپاهان و پرسپولیس به خاطر آسیب چشم یک سرباز، مدت‌ها ورد زبان بود و پس از آن قضیه آب‌های مشکوک پیش آمد اما حاشیه‌های دیدار این ۲ تیم پایان نیافت بلکه قضیه کارت به کارت و دیدار جنجالی نیمه‌نهایی جام حذفی کلکسیون این حاشیه‌ها را تکمیل کرد. حاشیه‌هایی که در بازی برگشت لیگ نوزدهم به شکل جدید ظهور کرد و تیم سپاهان اصفهان در حالی که یکی از مدعیان قهرمانی به شمار می‌رود از حضور در زمین مسابقه به بهانه نبود تماشاگران خودداری کرد؛ اقدامی که با استناد به قانون فوتبالی در سراسر جهان محکوم است و تیم سپاهان اصفهان باید با نتیجه سه بر صفر بازنده دیدار مهم هفته باشد.
اما آیا مسوولان این تیم باخت را قبول دارند یا همچنان به دنبال بهانه تراشی هستند؟ تمام هواداران فوتبال و کارشناسان باور دارند که اتفاق روز گذشته ورزشگاه نقش جهان هیچ قاعده و قانون فوتبالی در ایران و جهان قابل توجیه نیست. اما مسوولان باشگاه ضمن بی‌گناه جلوه دادن خود به دنبال آن هستند که هواداران را مسبب این اتفاق قلمداد کنند. شاید این ادعا درست باشد اما مدیر عامل و سرپرست تیم باید پاسخگو باشد که در قانون برای هوادار چه نقشی تعریف‌شده است. به جز ان است تماشاگر در اصلاح عرف فوتبالی به یار دوازدهم تشبیه می‌شود اما آیا این یار قدرت تصمیم‌گیری را دارد؟
بدون شک خیر زیرا اگر از ۱۱ یار دیگر فوتبالی یکی مصدوم باشد کسی مسابقه را لغو نخواهد کرد بلکه با ایجاد راهکار جانشین به دنبال برد در زمین هستند. همچنین مسوولان این باشگاه اعلام کردند که هواداران سد راه اتوبوس تیم شدند تا بازی برگزار نشود؛ اگر صحت این صحبت‌ها را بپذیریم بدون شک کسانی که راه را بر اتوبوس تیم سد می‌کنند هوادار نیستند بلکه تماشاگرنماهایی هستند که تحمل دیدن موفقیت تیم را ندارند.
اما واقعیتی که چند دقیقه پس از لغو مسابقه بر بینندگان تلویزیونی اعیان شد آن بود که ادعای مسوولان باشگاه سپاهان و مدیر این تیم چندان با واقعیت تطبیق نداشت بلکه معلوم شد که باشگاه سپاهان به دنبال دور زدن تصمیم فدراسیون فوتبال و شورای تامین استان بود. این واقعیت را می‌شود در لابه‌لای صحبت‌های سرهنگ نورعلی فرمانده یگان ویژه استان اصفهان جستجو کرد.
وی در گفت‌وگو با برنامه زنده تلویزیونی فوتبال برتر اعلام کرد: از سوی هواداران سپاهان اقدامی برای جلوگیری از حرکت اتوبوس صورت نگرفت و امنیت در محل هتل مثال‌زدنی بود. همه‌چیز آماده بود که مسابقه فوتبال ۲ تیم انجام شود. مشکلی برابر هتل سپاهان نداشتیم. خودشان با تاخیر آماده شدند و ما اتوبوس را اسکورت کردیم تا ورزشگاه و هیچ تعرضی نه به اتوبوس و نه به هواداران نشد.
صحبت‌های فرمانده یگان ویژه استان اصفهان همان چالشی است که مسوولان تیم سپاهان با آن روبرو هستند. چالشی که هدف اصلی آن دور زدن قانون لیگ برتر بود و این تیم می‌خواست با ابزار هواداران فدراسیون را مجبور به عقب‌نشینی کند. فدراسیون که یک نیم ساعت زمان برای این تیم در نظر گرفت اما در آن زمان هیچ فردی از باشگاه گام به کنار زمین نگذاشت.
تناقض و خرید زمان برای تحت‌فشار نهادن سازمان لیگ زمانی بود که تابش پس از خروج تیم پرسپولیس از زمین در گفت‌وگوی زنده تلویزیونی اعلام کرد که تیم در حال ورود به چمن است اما تصاویر زنده از ورزشگاه فولادشهر واقعیت دیگری را نشان داد و پس از چند دقیقه کسانی کنار زمین آمدند که چمدان تدارکات تیم پرسپولیس را در دست داشتند. این شکل برخورد در فوتبال نشان از یک گردن‌کلفتی فوتبالی دارد. اما آیا امکان دارد که این گردن کشی به کسب امتیاز منتهی شود؟
پاسخ این سوال را باید در اقدام فدراسیون جستجو کرد اقدامی که باید در کمترین زمان ممکن شکل گیرد تا فرصت بهانه‌گیری را به قانون‌شکنان مدعی قانون ندهد. فدراسیون نباید با مماشات داستان فینال جام حذفی را تکرار کند داستانی که امروز سپاهان برای قانون‌شکنی خود به آن استناد می‌کند. اگر آن داستان با سناریوی جدید سپاهانی ها در فوتبال ایران تکرار شود بدون شک دیگر هیچ قانونی در فوتبال ایران اعتبار نخواهد داشت و قدرت اجرایی آن به هواداران و مسوولان باشگاه مختلف بستگی دارد.
اگر فدراسیون روز گذشته بدون هیچ تعارفی نتیجه بازی را سه بر صفر اعلام می‌کرد بدون شک حساب کار دست کسانی می‌آمد که قانون را به هر بهانه‌ای نقض می‌کنند.