به گزارش روز دوشنبه خبرگزاری آسوشیتدپرس، ترامپ گفت: وقت آن رسیده که سربازان ما به کشور بازگردند.
ترامپ ساعاتی پیش حین ترک کاخ سفید به مقصد هند، به خبرنگاران گفت: آنها (طالبان) می خواهند این جنگ را متوقف کنند، مدت زیادی است که در حال جنگ هستند. آنها بسیار سرسخت و ما هم سرسخت هستیم. اما با گذشت ۱۹ سال، زمان طولانی را پشت سر گذاشته ایم.
آمریکا و طالبان اوایل ماه جاری اعلام کردند که به توافق آتش بس دست یافته اند. این توافق جمعه گذشته اجرا شد و زمینه را برای توافق گسترده تری با هدف پایان دادن به جنگ ۱۸ ساله با افغانستان و بازگرداندن سربازان آمریکایی به کشورشان فراهم کرد.
آسوشیتدپرس نوشت: در صورت موفق بودن آتش بس، توافق صلح امضا می شود و یکی از طولانی ترین جنگ های آمریکا پایان می یابد. در این صورت یکی از وعده های اصلی تبلیغات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ ترامپ تحقق می یابد.
ترامپ گفت: ما فکر می کنیم آنها توافق می خواهند. ما هم به دنبال توافق هستیم. این عملی خواهد شد؛ خواهید دید.
به نوشته آسوشیتدپرس، موفقیت آتش بس و مذاکرات صلح برای طالبان مشروعیت بین المللی به همراه خواهد داشت. طالبان در زمان کنترل افغانستان و ایجاد پناهگاهی امن برای اسامه بن لادن سرکرده سابق گروه تروریستی القاعده و متحدان او چنین مشروعیتی را از دست داد.
مقام های آمریکایی به احتمال ایجاد اختلال در مذاکرات صلح از سوی کسانی که تمایلی به امضای چنین توافقی ندارند اشاره کرده اند.
روز یکشنبه (دیروز) ترامپ با لحنی محتاطانه درباره توافق صلح با طالبان ابراز خوشبینی کرد و گفت: ما زمان مشخصی برای خودداری از خشونت تعیین کرده ایم. یک روز و نصفی است که آتش بس حفظ شده است و باید دید چه اتفاقی رخ خواهد داد. من فکر می کنم که مردم می خواهند توافق صورت بگیرد و طالبان هم همین را می خواهد. آنها از جنگیدن خسته شده اند.
آمریکا بیش از ۱۲ هزار نیرو در افغانستان دارد.
ترامپ که پیش از این نیز توافق های نیم بند، نمایشی و فاقد ضمانت اجرایی دیگری را از جمله با کره شمالی امضا کرده است، این بار نیز قصد دارد با هدف بهره برداری انتخاباتی شخصا با اعضای طالبان دور یک میز مذاکره بنشیند و توافق صلح امضا کند.
اما حتی در صورت تحقق چنین توافقی بین ترامپ و طالبان، ناظران بر این باورند که این تواق ابهام های زیادی خواهد داشت و عملا نتیجه ملموسی در خروج نیروهای آمریکایی که ضمانت اجرایی داشته باشد، نخواهد داشت.
پیشتر "مایک پمپئو" وزیر امورخارجه آمریکا، "زلمای خلیل زاد" فرستاده ویژه آمریکا به افغانستان و "مارک اسپر" وزیر دفاع آمریکا در حاشیه کنفرانس مونیخ پیرامون این موضوع و در خصوص راههای رسیدن به یک توافق صلح پایدار با تنی چند از مقامات خارجی حاضر در اجلاس بحث و تبادل نظر کرده بودند.
اما و اگرهای توافق احتمالی
روزنامه آمریکایی واشنگتن پست به ابهامات درباره توافق احتمالی اشاره کرده و در گزارشی نوشت:
مقام های افغان و قانونگذاران آمریکایی از هر دو جناح نمی دانند آیا توافق مورد نظر، توافقی کامل است و جزییات مهم آن چیست.
مجله "تایم" هم در گزارشی از "چهار ضمیمه" در پیش نویس توافق صحبت به میان آورده است:
۱ - توافق بر سر ماندن نیروهای ضد تروریسم آمریکا در افغانستان
۲ - اجازه به سازمان "سیا" برای فعالیت در نواحی تحت کنترل طالبان
۳ - جزییات نحوه نظارت بر حسن اجرای تعهد طالبان به کاستن از خشونتها.
۴ - تائید صحت این گزارشات.
واشنگتن پست می افزاید: یک مقام بلندپایه دولت آمریکا گفته است که هیچ توافق جانبی و الحاقیه ای در کار نیست و هرگاه توافق امضا شد، تمام تعهدات و الزامات و انتظارات مهم و اصلی در همین توافق کنونی گنجانده خواهد شد.
اگر توافق نتواند تضمین دهد که طالبان رابطه با القاعده را قطع خواهد کرد، یک چنین توافقی اعتبار نخواهد داشت و هیچکدام از طرفین از آن حمایت نخواهند کرد".
لیندسی گراهام سناتور جمهوریخواه آمریکایی گفت: گر توافق نتواند تضمین دهد که طالبان رابطه با القاعده را قطع خواهد کرد، یک چنین توافقی اعتبار نخواهد داشت و هیچکدام از طرفین از آن حمایت نخواهند کرد.
با وجود ابراز تمایل ترامپ برای خارج کردن نیروهای آمریکایی از افغانستان، او از آن می ترسد که با خروج سربازان آمریکایی طالبان موج جدیدی از خشونت و تروریسم را در افغانستان به راه بیندازد.
اکثر قانونگذاران آمریکا مخالف عقب نشینی کامل هستند و نظرشان بر این است که حتما باید تعدادی نیرو برای اطمینان در افغانستان باقی بمانند زیرا حضور نیروهای ولو اندک آمریکایی در افغنستان، در واقع صلح را بیمه می کند. این قانونگذاران عقب نشینی کامل نیروهای آمریکایی از افغانستان را یک "فاجعه" می دانند.