تب کرونا بالا گرفته و حالا به کشورمان رسیده است؛ این روزها وارد هر محفلی که می‌شویم صحبت از این ویروس مسری است. رسانه‌های رسمی و غیررسمی، فعالان در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی راه‌های پیشگیری از ویروس کرونا را آموزش می‌دهند.
اما در این روزها که همه به دنبال دستکش و ماسک و انواع ضدعفونی‌کننده‌ها هستند، چه کسی از کودکان کار مراقبت می‌کند؟ این بچه‌ها تا چه حد با این ویروس و راه‌های مقابله با آن آشنا هستند؟ آنها که از صبح تا شب غرق در دنیای کودکانه خود، به دنبال کسب درآمد برای خانواده‌هایشان هستند.
بعد از اتمام کار وقتی که با تمام وسواس از گیت خبرگزاری خارج شدم، ناگهان کودکی که چند بسته دستمال کاغذی و چسب زخم داشت نزدیک یکی از رستوران‌ها مقابلم ایستاد و مرا از دنیای تولید خبر بیرون کشید. در عین حال که دستش را به چادرم گرفته بود با صدایی ملایم بدون وقفه تکرار می‌کرد «خانم تورو خدا دستمال بخر».
هاج و واج تماشا می‌کردم که در کمتر از چند ثانیه دخترکی با دسته‌ای از پاکت‌های فروش فال حافظ به ما ملحق شد. دخترک یک دست به روسری می‌کشید و با دست دیگر پاکت‌ها را ورق می‌زد و می‌گفت «خانم فال حافظ نمی‌خری؟ هر چقدر دوست داشتی بده»
وقتی از این کودکان جدا شدم با خودم فکر کردم، گویی اصلا در دنیای کودکانه و بازار کار آنها خبری از کرونا، این ویروس واگیردار که این روزها بر هر کسب و کاری تاثیرگذاشته خبری نیست.
محافظ شارژر دارم، ضد کروناس
همینطور با خودم کلنجار می‌رفتم که وارد مترو و بلافاصله سوار قطار شدم. پسرک ریزنقشی که دسته‌ای محافظ شارژر، هندزفری و محافظ صفحه گوشی تلفن همراه در دست داشت وسط قطار راه می‌رفت و اجناس خود را تبلیغ می‌کرد «خانم محافظ شارژر دارم، ضد کروناس»
وقتی نزدیک‌تر شد، دیدم که ماسک معمولی به صورت دارد، با جدیت تمام دوباره تکرار کرد «خانما بخرید دیگه، نترسید کرونا نداره، ببینید ماسک زدم».
مسافران هر کدام واکنش متفاوتی داشتند، برخی بی‌تفاوت مشغول بازی با گوشی تلفن خودشدند، عده‌ای با تاسف سر تکان دادند، برخی نیز با دیدن این صحنه دستکش و ماسک خود را دوباره مرتب کردند و به نقطه‌ای خیره شدند. اما در این بین هیچ‌کس حاضر نشد ژل ضدعفونی کننده و یا دستکشی به این نان‌آور کوچک خانواده‌ها هدیه کند.
در این روزها که همه سرگرم ضدعفونی کردن شهر و خانه و محل کار خود هستند چقدر به کودکان کار توجه می‌شود؟ در حالیکه این کودکان و خانواده‌های آنها به دلیل محیط زندگی نامناسب، فقدان امکانات درمانی و دارویی و فقدان توانایی جسمی مناسب آسیب‌پذیرتر از سایرین هستند.
علاوه بر نهادهای دولتی مانند سازمان بهزیستی، تک تک مردم موظفند آموزش بهداشت فردی و ارائه وسایل مورد نیاز در این خصوص را در اختیار این کودکان قرار دهد تا علاوه بر انجام تکلیف انسانی، جامعه را از گسترش بیماری کرونا مصون نگه دارند.