در خبرها آمده است که علیرغم همراهی و تاکید مراجع معظم تقلید مبنی وجوب شرعی اقدامات پیشگیرانه از کرونا، متاسفانه مسئولین برخی از مراکز دینی و مذهبی و همچنین برخی از اعزه روحانیون در جایگاه منبر و موعظه دستورات پیشگیرانه کرونا را برنتابیدند و موضع مخالف گرفته‌اند.
رابطة دین و مدرنیته از اوان شکل‌گیری تفکر مدرن از مسائل همیشه زنده و همیشه مطرحِ محافل علمی، فکری و دینی بوده است. ما مسلمانان، گرچه با مبانی مدرنیته و پست مدرنیته، مشکل معرفتی داریم و عقلانیت خود بنیاد به معنای حاشیه راندن وحی را نمی‌پذیریم؛ لکن می‌توانیم از برخی دستاوردهای مدرنیته، بدون اعتقاد به مبانی آن بهره‌مند شویم. این بهره‌مندی نه تنها از باب ضرورت اجتناب‌ناپذیر که هر انسانی در دنیای مدرن، ناچار است از آثار مدرنیته بهره ببرد، که این بهره‌وری از باب عقلانیت اسلامی جایز است.
در واقع، رنج امروزی جوامع بشری ناشی از تضعیف روح معنوی به عنوان گوهر طلایی در مسائل دینی است. چه بسا در مواجهه با علم، یکی به نفع دیگری مصادره به مطلوب می‌گردد، لذا شایسته است به تناسب علم، معنویت در تعامل با مباحث اجتماعی، سیاسی و فرهنگی قرار گیرد و از محدوده شخصی افراد فراتر رود. در غیر این‌صورت با رشد تک بعدی، مسلماً عواقب و چالش‌هایی از قبیل خرافه‌پردازی یا علم گرایی مطلق را به همراه خواهد داشت.
اینکه در مسئله کرونا متاسفانه برخی به نام دین با دستورات علمی و پزشکی متخصصان به مقابله می پردازند نگرانی جدی است که اندیشمندان دین گرا و اسلام گرا را به خود متوجه نموده است.
ما نباید دستورات پزشکی که از علم تجربی برخاسته هست را علم الحادی بدانیم و تبعیت از آن را غیر لازم بلکه از منظر بسیاری از اندیشمندان دینی خصوصا از منظر آیت الله جوادی آملی (دام ظله) به عنوان یک فقیه و اسلام شناس واقعی ؛ علم تجربی هم علم دینی است. چرا که علم دینی علمی است که؛ یا از قول خدا و یا از فعل خدا تحقیق و بررسی می نماید.
علوم تجربی به فعل الهی که انسان و طبیعت است می پردازد و لذا علم دینی محسوب می شود و علم تفسیر و فقه از آن جهت که از قول الهی بحث و گفتگو می نماید علم دینی به شمار می آید. پس هر دو علم دینی اند و دستورات علوم طبیعی بمانند دستورات فقهی در مدیریت زندگی مورد توجه و حجیت عقلانیت اسلامی است.
چگونه است که ما در همه امورات سیاسی و اجتماعی اعلام می‌داریم ، امر حکومتی در نظام اسلامی امر مولوی است که عقلاً و شرعاً تبعیت از آن واجب است و فتاوای فقها خصوصا حضرت امام و مقام معظم رهبری هم دلالت بر همین مسئله دارد اما متاسفانه برخی افراد در جایگاه و لباس دین در این مسئله مهم که با صحت و سلامت مردم هم ارتباط دارد امر حکومتی را ارشادی معنا می کنند و تبعیت از آن را لازم الاجرا نمی دانند.
مگر نه این است که در فقه ما هر جا مصلحت لازم التحصیل یا مفسدة لازم الاجتناب از نظر عقل در کار باشد، حکم شرعی به وجوب در اول و به حرمت در دوم وجود دارد. آیا در قضیه کرونا موضوع غیر از این است.؟
باید مواظب باشیم که قضیه کرونا باعث رنسانس دینی نشود و مردم به بهانه ناکار آمدی دین و دستورات دینی در اداره امور زندگی، از دین عبور نکنند.!! و گرفتار همان بلایی بشویم که کلیسا بر سر اروپا آورده و مردم دست به رنسانس زدند.
*عضو کمیسیون سبک زندگی شورای عالی انقلاب فرهنگی