به گزارش آسوشیتدپرس از پکن، در حالی که ویروس جدید کرونا در مرکز چین به سرعت گسترش مییافت، دولت این کشور یک اقدام بسیار مقتدرانه انجام داد و دستور قرنطینه بیسابقه ۶۰ میلیون نفر در استان محل شیوع ویروس را صادر کرد.
تعطیلی حملونقل عمومی در برخی شهرها، تعطیلی اماکن تفریحی در سراسر کشور و ترس و نگرانی عمومی موجب خالی شدن خیابانهای پرجمعیتترین کشور جهان شد.
اکنون که این ویروس به همه قارههای جهان بجز قطب جنوب (Antarctica) سرایت کرده بطوری که اولین مورد در آمریکای جنوبی هم در این هفته تایید شد، سازمان بهداشت جهانی چالشی را به کشورهای جهان پیشنهاد میکند: بیشتر شبیه چین عمل کنید.
به بیان ساده، درصورتی که یک بیماری شناخته شده نیست و دارو و واکسنی هم برای آن وجود ندارد، در این صورت قرنطینه موثرترین راه برای مهار گسترش آن است و همانطور که چین پس از واکنش سست اولیه خود دریافت، سرعت عمل در این زمینه بسیار کلیدی است.
اکنون پرسش پیش روی جهان این است که تا چه حدی میتواند و میخواهد که روشهای شدید و سختگیرانه چین را تکرار کند.
دکتر "راینا مکینتایر" کارشناس امنیتی بیولوژیک جهانی در دانشگاه "نیو ساوت ولز" استرالیا میگوید: کشورهای معدودی توانایی این را دارند که قرنطینهای در مقیاس مانند چین را عملی کنند.
"ماریون کوپمانس" ویروس شناس مرکز پزشکی "ارازموس" در هلند نیز گفت: در یک کشور دارای دموکراسی اعمال محدودیتهایی در این مقیاس مستلزم ارائه توضیحات بسیاری درباره اهمیت موضوع است.
وی افزود: اما این مسالهای معقول است که مردم درک خواهند کرد. من به یاد دارم در زمان کودکی که اوریون داشتم قرنطینه شدم.
چین کمونیست همچنین ابزارهای مراقبتی و نظارتی پیشرفتهای در اختیار خود دارد. تحرک مخالفان و فعالان و اقلیتهای مسلمان به دقت با دوربینهای نظارتی و دادههای بزرگ تحت نظارت است و همچینن کمیتههای نظارتی محلی قدیمی هم وجود دارند.
شهر "هانگژو" در شرق چین یک پایگاه داده الکترونیک درباره وضعیت سلامتی هر کدام از شهروندان بر اساس سابقه سفر و نشانههای بیماری اجرایی کرده است. دولت در حال همکاری با غول فناوری شرکت "علیبابا" برای اجرای این سامانه در سطح کشور است. تدابیر امنیتی در آپارتمانها تشدید شده و ساکنان ملزم شدهاند که ساعات خارج از خانه را محدود کنند.
کارشناسان میگویند این شیوهها نشان داده که اگر کشوری میخواهد گسترش ویروس جدید را متوقف یا حداقل کُند کند این امر با نگه داشتن مردم در خانهها برای مدت چند هفته امکانپذیر است. "بروس ایلوارد" کارشناس کانادایی سازمان بهداشت جهانی که بتازگی در ماموریتی در کشور چین بوده است گفت: آنها این رویکرد قدیمی را گرفتند و با علوم و فناوریهای جدید آن را غنی کردند به شیوهای که تا همین چند سال پیش غیر قابل تصور بود.
در طول مسیر اشتباهاتی هم وجود داشت. مقامات چین در ابتدا گفتند که ریسک ابتلا و عفونت در بین مردم پایین یا حتی ناموجود است در حالی که بعدا عکس آن ثابت شد. پرسنل درمانی که در اوایل شیوع تلاش کردند به دیگران هشدار دهند، به شایعهپراکنی متهم شدند.
در نهایت، چین به اندازه کافی سریع عمل نکرد تا بتواند جلوی انتشار مخرب ویروس در استان "هوبی" را بگیرد. اکثر ۲۸۰۰ مورد مرگ بر اثر ابتلا به این ویروس در همین استان روی داد اما موفق شد گسترش ویروس به استانهای دیگر و سایر کشورهای جهان را کُند کند.
ایلوارد گفت: مهمترین درس چین در این زمینه سرعت عمل است. سرعت همه چیز است. چیزی که مرا نگران میکند این است که آیا بقیه کشورهای جهان درس سرعت عمل را آموختهاند؟
کره جنوبی، ایتالیا و بسیاری از کشورهای جهان در روزهای گذشته شاهد شیوع بودهاند و کارشناسان گفتهاند که تلاشها برای توقف شیوع ویروس تقریبا بطور حتم شکست خواهد خورد.
"ایان مکای" محقق ویروس شناسی از دانشگاه کویینزلند گفت: احتمالا هیچ چیز موجب این امر (توقف شیوع ویروس) نخواهد شد.
با این وجود، اعمال قرنطینه و "فاصلهگذاری اجتماعی" و محدود کردن تجمعات مردم به عنوان باارزشترین ابزارهای دولتها شناخته میشوند. چنین اقداماتی نه تنها موجب خرید زمان به منظور تولید واکسن و درمان میشوند بلکه از ازدحام شدید در بیمارستانها جلوگیری میکنند.
دکتر "گاگاندیپ کانگ" میکروبیولوژیست رئیس موسسه علوم و فناوری هند میگوید : کشورها باید از زمانی که در دسترس دارند برای افزایش احتمالی تعداد مبتلایان و بهبود توانایی خود برای تشخیص و سرمایهگذاری در تحقیقات استفاده کنند. کشورها باید مشخص کنند که کدام یک از بیمارها باید بستری شوند و کدام یک از آنها باید در خانه درمان شوند.
کانگ گفت: کشورها باید درک کنند که نداشتن مورد آلودگی یا داشتن تعداد اندک آلودگی هیچ وضعیت خاصی به حساب نمیآید. ویروس "کووید ۱۹" (کورونا) از راههای غیر قابل پیشبینی انتشار خواهد یافت.