وزنه‌برداری جزو برترین های قاره کهن و دنیا به حساب می‌آید و در ایران با کسب مدال‌های درخشان در رقابت‌های آسیا و جهان جزو رشته‌های پرافتخار به شمار می‌آید. وزنه برداری یعنی بلند کردن وزنه‌های مختلف به وسیله ورزشکار در شکل مدرن که همراه با قدرت، سرعت، تکنیک، تعادل و هماهنگی باشد. این ورزش از نخستین دوره بازی‌های المپیک ۱۹۸۶ میلادی جزو المپیک بوده و تنها ورزش قدرتی حاضر در این رقابت‌ها است. وزنه‌برداری در کشورهای ترکیه، بلغارستان، یونان ورزشی سنتی است و در روسیه، چین، کشورهای اروپای شرقی و همچنین ایران ورزشکار درجه یک دارند. وزنه برداری با ۱۶ مدال المپیک بعد از کشتی آزاد در رده بندی مدال آوری ورزش کشور قرار دارد. در این ورزش افتخارآفرینان زیادی حضور دارند که در رقابت‌های آسیایی و جهانی درخشیده‌اند و کارنامه قابل قبولی از خود ارائه کردند که در این میان می توان به سیامند رحمان اشاره کرد. او دارای ۲طلای پارالمپیک بود و بخت اصلی کسب مدال طلا در پارالمپیک توکیو به شمار می‌رفت. او درباره حضور در پارالمپیک توکیو گفته بود: «ماموریت اصلی خودم رکوردشکنی در بازی‌های پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیوست و اگر قرار به جابجایی رکورد باشد، دوست دارم در پارالمپیک ۲۰۲۰ این کار را انجام دهم. در دسته +۱۰۷ کیلوگرم چون من به همراه پورمیرزایی در مسابقات جهانی مکزیک وزنه خواهیم زد، یقین دارم مدال طلا و نقره این دسته به وزنه‌برداران ایران اختصاص پیدا خواهد کرد. البته مسابقات چون جهانی است، وزنه‌برداران خوبی از سراسر دنیا در مکزیک حضور خواهند داشت و نباید هیچ حریفی را دست کم بگیریم.»
زندگینامه سیامند رحمانی
سیامند رحمان در فروردین ۱۳۶۷ خورشیدی در اشنویه یکی از شهرهای آذربایجان غربی چشم به جهان گشود. او از زمان تولد از ناحیه پا به صورت مادرزادی معلول بود و طبق گفته های خودش در دوران کودکی بدون کمک رفت و آمد می کرد و مشکل خاصی در این باره نداشت. سیامند با توانایی بالای خود با وجود محدودیت جسمانی همواره خنده‌رو بود و از او به عنوان هرکول خندان نامبرده می‌شد. سیامند با ورود به دبیرستان احساس کرد که علاقه عجیبی به ورزش سنگین دارد. او در این باره گفته بود: «از دوران دبیرستان به باشگاه بدنسازی می رفتم، علاقه ورزشی و شور جوانی که وجود داشت و از سویی استعدادی را که در رشته ورزشی وزنه برداری در خود می دیدم باعث گرایش من به ورزش شد شنا و خیلی از ورزش‌های دیگر را انجام می‌دهیم اما فقط به وزنه برداری علاقه مند هستم.» همین علاقه او سبب شد تا سیامند در ۱۷ سالگی در اشنویه وزنه برداری را شروع کند و در ۱۳۸۷ خورشیدی وارد تیم ملی شود و به همین دلیل به سرعت خود را در رقابت با دیگران تقویت کرد. در همان دوران با تمرین و ممارست خودش را به وزنه ۲۸۷ رساند و در مسابقات گوانجو با مهار وزنه ۲۹۱ کیلوگرمی رکورد دار جهان شد. سیامند تحصیلات تکمیلی خود را در رشته حقوق قضایی گذرانده است. موسیقی جزو علاقه مندی های سیامند بود و سعی می کرد که در اوقات فراغت به این امر بپردازد. او در این باره گفته بود: «زمانی که در اردو هستم بیشتر تمرین می‌کنم و اگر وقتی هم باقی باشد بیشتر کتاب‌های روانشناسی مطالعه می‌کنم، به تمام موسیقی‌ها گوش می‌دهم و بستگی به موقعیت دارد.»
کسب قهرمانی‌های سیامند رحمان
سیامند رحمان، وزنه‌بردار سنگین وزن با حضور در تیم ملی پارا وزنه برداری افتخارات بسیاری را کسب کرد. از افتخارات او می‌توان به قهرمانی پارالمپیک لندن ۲۰۱۲، پارالمپیک ریو ۲۰۱۶ که به کسب پنج مدال طلا و یک نقره جهان اشاره کرد. سیامند در بازی‌های پارا آسیایی گوانگجو ۲۰۱۰، اینچئون ۲۰۱۴ و جاکارتا ۲۰۱۸ نیز موفق به کسب مدال طلا شد. او نخستین بار در ۱۳۸۷ خورشیدی به اردوی تیم‌ملی وزنه برداری معلولان ایران دعوت شد و در مسابقات پارالمپیک لندن توانست در حرکت نخست وزنه ۲۷۰ کیلوگرمی و در حرکت دوم وزنه ۲۸۰ کیلوگرمی را مهار کند و نشان طلای مسابقات را بدست آورد. وزنه ۳۰۱ کیلوگرمی سومین حرکت قهرمانی سیامند به شمار می رفت تا رکورد جهان که متعلق به خودش بود را یک کیلو ارتقا دهد که البته موفق به انجام نشد و با همان وزنه همان وزنه ۲۸۰ کیلوگرم مدال طلا را گرفت.
در مسابقات پارا المپیک ۲۰۱۶ نیز رحمان یکی از امیدهای اصلی کاروان ایران در ریو برای کسب مدال طلا بود. سیامند در دسته ۱+۱۰۷توانست در حرکت نخست وزنه ۲۷۰ و در حرکت دوم وزنه ۳۰۰ کیلوگرمی و در حرکت سوم وزنه ۳۰۵ کیلوگرمی را مهار کند و نشان زرین پارالمپیک را از آن خود کند. سیامند پس از این قهرمانی با گروهی دیگر از ورزشکاران به دیدار آیت الله خامنه ای رفتند که مقام معظم رهبری چفیه خود را به او اهدا کردند و طبق گفته های سیامند این یکی از بهترین هدیه و افتخارات زندگیش به شمار می رود. سیامند رکورد جهان را با زدن وزنه سنگین ۳۱۰ کیلوگرمی از آن خود کرد و این حرکت چهارم وزنه بردار ایرانی بود. کسب تمام این قهرمانی ها سبب شد تا سیامند رحمان در پارالمپیک ۲۰۱۷ به عنوان برترین ورزشکار برگزیده شود. رحمان موفق شد وزنه ۳۱۰ کیلوگرمی را مهار کند که هرگز در تاریخ بازی‌های پارالمپیک هیچ ورزشکاری موفق به انجام این کار نشده بود. سیامند در پارالمپیک لندن با غلبه بر وزنه ۲۸۰ کیلوگرمی توانست رکورد پارالمپیک در دسته فوق سنگین را ۱۵ کیلوگرم ارتقا دهد تا بار دیگر رکورد پارالمپیک را بشکند. از نکات جالب توجه این رقابت، استفاده از صفحه‌های ۵۰ کیلویی بود که با رنگ سیاه مشخص بود و برای نخستین بار در طول مسابقات، مورد استفاده قرار گرفت. رکورد جهانی این دسته نیز در اختیار خود سیامند رحمان بود که در مسابقات جهانی امارات توانسته بود ۲۹۱ کیلوگرم را مهار کند.
سیامند، پس از کسب مدال طلای پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن در ۱۳۹۱خورشیدی به تیم وزنه‌برداری باشگاه پرسپولیس تهران پیوست. او در جام‌های جهانی موفق به کسب پنج مدال طلا شد. رحمان که در ورزش جهان دارای جایگاه ویژه‌ای داشت از سوی شبکه تلویزیونی «ان‌اچ‌کی» ژاپن برای انجام مصاحبه درباره پارالمپیک، به توکیو دعوت شد تا به صورت نمادین وزنه ۲۵۰ کیلوگرمی را نیز مهار کند. از قهرمانی های او می توان به موفقیت در بازی های آسیایی ۲۰۱۰،۲۰۱۴و ۲۰۱۸ اشاره کرد. در همین ارتباط پایگاه خبری کمیته بین‌المللی پارالمپیک به سیامند لقب(افسانه ای) یا Legend را داد و پس از پارالمپیک ریو نوشت: «سیامند رکورد خودش را سه بار شکست و با وزنه ۳۱۰ کیلویی تمام کرد که تقریبا هم‌وزن دو بچه فیل می‌شود». او در جایی دیگر با ایستادن بر روی سکوی نخست پارالمپیک لندن در گفت وگو با خبرنگاران گفت: «می‌خواستم ۳۰۱ کیلو بزنم اما چون وزنه‌بردار کره‌ای به رای داوران اعتراض کرد، وقت تلف شد تا بدن من هم سرد شود و نتوانستم در زمان دلخواه روی تخته بیاییم.» نام سیامند رحمان با توجه به ثبت وزنه ۳۱۰ کیلوگرمی در ۲۰۱۶ میلادی، در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رسیده است.
جامعه ورزش ایران در شوک درگذشت سیامند رحمان
سرانجام سیامند رحمان قوی ترین مرد پاراوزنه برداری جهان در ۱۱ اسفند ۱۳۹۸ خورشیدی و در آستانه ۳۲ سالگی به دلیل ایست قلبی در یکی از بیمارستان های شهر اشنویه چشم از جهان فروبست و جامعه ورزش ایران را در شوکی عمیق فرو برد.