knives out که در فارسی به چاقوکشی معروف شده، درواقع یک اصطلاح انگلیسی است به معنای دندان تیز کردن. این فیلم اوّلین بار در جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم تورنتو 2019 به نمایش درآمد و با تحسین منتقدان همراه شد. بعد از آن فیلم رفته رفته به فیلم محبوب منتقدان تبدیل شد؛ امتیاز بالای 82 از منتقدان متاکریتیک و امتیاز درخشان 97 از سوی منتقدان راتن‌تومیتوز شاهدی بر این مدّعا است. موفقیت‌های چاقوکشی محدود به ستایش منتقدان نبود و فیلم توانست در گیشه بسیار موفق ظاهر شود و به فروش 307 میلیون دلاری دست پیدا کند. البته باید به همه‌ی این موفقیت‌ها، نامزدی در سه بخش اصلی هفتادوهفتمین مراسم گلدن‌گلوب و نامزدی در بخش بهترین فیلم‌نامه‌ی غیراقتباسی اسکار 2020 را اضافه کرد.
جانسون مستقیم و به دور از اداهای همیشگی فیلم‌های این ژانر به سراغ روایت قصه خود می‌رود؛ داستان اعضای یک خانواده‌ی ثروتمند و اشرافی که به دنبال گرفتن سهم خود از ثروت پدرشان هستند که نویسنده‌ی مشهور داستانهای جنایی است. اکنون با قتل یا خودکشی او، همگی مظنون شناخته می‌شوند و با آمدن کارآگاه خصوصی‌ای که نمی‌داند چرا و توسط چه کسی استخدام شده، رازهای آنها در خطر برملا شدن است، به این ماجرا کمی چاشنی کمدی اضافه شده تا لذت آن دوچندان شود.
جدا از فیلم‌نامه‌ی خوب اثر، باید به ترکیب خوب بازیگران فیلم اشاره کرد، بازی دنیل کریگ در نقش کارآگاه بنویت بلانک، ستودنی است. کریگ انتخابی چالش‌برانگیز و البته هوشمندانه برای این نقش است؛ نقش کارآگاه خصوصی‌ای که مدام با تلفّظ اسمش شوخی می‌شود و برخلاف کارآگاه‌های معروف این ژانر، هوش زیادی ندارد و در رعایت آداب اجتماعی لنگ می‌زند. دیگر بازیگران فیلم هم در جای خود، اجرایی درست و به‌اندازه دارند. اما کریس اوانز به‌رغم بازی خوبش، انتخاب درستی برای این نقش نبوده است. بااین‌همه، بازی‌های یکدست و روان، فیلمبرداری و تدوین هنرمندان به اضافة موسیقی مناسب، به خلق یک اثر متفاوت و خوش‌ساخت منتهی شده است.
اما این پایان کار نیست؛ چاقوکشی، علاوه‌بر جذّابیت‌های بصری و محتوایی، در لایه‌ی زیرین خود توجه خاصی به تضاد طبقاتی و فساد موجود در فرهنگ بورژوازی دارد؛ درست آنجایی که پرستار خوش‌قلب و صادقی را با بازی آنا د. آرماس، در مقابل شخصیت‌های حریص و البته خطرناک قرار می‌دهد که برای حفظ جایگاه خود دست به هر کاری می‌زنند. ریان جانسون فقط به نشان دادن این موضوع بسنده نمی‌کند، بلکه با نگاهی تمسخرآمیز به ریشه‌های اشرافیت حمله می‌کند.
در آخر، اگر به دنبال فیلمی هستید که هم ذهن و هم قلب‌تان را قلقلک دهد،چاقوکشی (چاقوهای بی‌غلاف) در شمار معدود گزینه‌های شما در میان فیلم‌های سال 2019 است.