انسانی که کُره‌های سماوی را یکی پس از دیگری کشف و تعریف کرده، کهکشان‌ها را درنوردیده و ابعاد قدرت و توانایی خود را به لحظه، تغییر و تکامل می‌بخشد بر پایه همین ادعاها جوامع بشری را دسته بندی و با طرح مسائلی هر چند جزئی، زیربنای جنگ‌هایی را طراحی و تنظیم می‌کند که در هنگام احساس خطر آن هم برای جماعتی خاص، از بمب اتم گرفته تا مدرن‌ترین و پیشرفته‌ترین سلاح‌ها و ابزارهای جنگی دست بشر، به صورت ۱۰۰ درصد به حالت آماده باش برای تخریب و یا نابودی جوامع بشری باشند.
با همه ریز و ناچیز بودنم می‌توانم به جرات طرح کنم که اگر جزء ناچیزی از انرژی که صرف پروژه‌های جنگی، ساختن ادوات و ابزارهای گوناگون، آموزش‌ها برای اجرایی کردن جنگ و جنگ افروزی در جهان می‌شد، به صلح و همکاری برای برنامه ریزی و به کار گرفتن هر نوزادی از وقتی که از مادر متولد می‌شد در خط کمک به جهانی عاری از جنگ و خونریزی و صرفاً صلح، امروزه شاهد چه نوع جهانی بودیم.
وقتی که به خوبی مرور می‌کنم می‌بینم که زندگی جوامع بشری چه می‌توانست باشد و حالا چه شده است، این درک من شکوفا می‌شود که منِ کرونا واقعاً همانم که خودم هم می‌دانم، یعنی ریزترین ارگانیسم هستی و اینکه امروز جهان هستی را طوری تحت‌الشعاع قرار داده ام که با داشتن همه ادعاهای قدرت و توان در مقابلم، سر فرود آورده است.
تمامی قوانین عادی و تنظیم شده‌شان را در هم ریخته و محور هر توان و قدرتی شده‌ام.
چه شده، چه اتفاقی افتاده، انسانی که مدعی هستی و پیش می‌روی تا حاکم هستی خود را معرفی کنی، چگونه در مقابلم درهم ریخته شده و دست از پا نمی‌شناسی.
آنجا که سیل، زندگی شهرنشینان و روستائیانی را که با تلاش‌های شبانه‌روزی به قدمت عمرشان، یک شبه تخریب و تغییر می‌دهند آیا منِ کرونا وجود دارم.
دیدگاه تو در مقابل پیشگیری و جلوگیری از بروز چنین بحرانی با همه ادعاهای علمی و توسعه دانشگاهی چه بوده است، یعنی اینکه ای انسان آنجا که منِ کرونا وجود ندارم، ولی شدت تخریب و ویرانی کمتر از عملکرد من است، آنجایی که ساختار تمامی خانه و کاشانه مردم در مقابل اثرات زلزله، یک شبه بم می‌شود، آنجایی که با آزمایش بمب اتم هیروشیمائی می‌سازی که جماعتهائی از انسانها حتی فرصت فهم حد مرگ و زندگی را مشاهده نمی‌کنند.
آنهایی که همزمان با جمع آوری مال و ثروت در فکر فرار از کشور و انتخاب مکان مناسب در پیشرفته‌ترین کشورهای جهان هستند، همزمان دایره رشد و نمو و فشار بر زندگی محرومان روز به روز شدت می‌یابد، آیا باز هم عامل منم.
مثال‌هایی از این دست فراوان و در حوصله این مختصر مطلب نبوده و نمی‌گنجد.
ای انسان، با تمامی پیشرفت‌های فنی و تکنولوژی که به دست آورده‌ای ببین که چقدر عملکرد کرونایی دارای و امروز از من چنان موجود مخوفی ساخته‌ای تا عملکردهای صد چندان کرونائیت فراموش شود.
با تبلیغات و طرح مسائل بی‌ربط و حاشیه‌ای، عنوانی از نامم ساخته‌ای که قبل از اینکه به ارگانیسم کسی ورود پیدا کنم، آنچنان رعب و وحشتی تولید شده که انسانیت محو و نابود شود.
ای انسانها، با وجود همه آنچه را که برایم در آورده اید، درسی هستم تا به تمام کسانی که دیگران را سپر بلا قرار داده‌اند تا دوام و بقای خودشان را تثبیت کنند، تفهیم کنم که به من هم فکر کنید، اگر شما کرونای، زندگی بشریت به اشکال مختلف هستید من هم جایگاهی دارم که قادرم از بین تمامی حصارهای کاذبتان عبور و شمای مدعی را به زانو در آورم و هم بفهمانم که عملکرد کرونائی شما چند صد برابرِ کار من است.
به خود بیابید و قبل از توسعه جنگ و جنگ افروزی به مفاهیم همه اصطلاحاتی که در فرهنگ‌های مختلف تحت عناوین شرافت، اصالت، معرفت، نوع دوستی و یا شعر استاد بزرگ ادبیات سعدی را (بنی ادم اعضاء یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند، چه عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار) معنی کرده و برای تحقق بخشیدن آن تلاش و کوشش کنید.
به این ترتیب شاید بتوانید منسجم‌تر، قبل از اینکه من و امثال من از پا درتان آوریم، قدرت شناخت و مهارمان را پیدا کنید.