به گزارش روز یکشنبه رویترز، دولت ازبکستان اعلام کرد: تصمیم گرفته درخواست عضویت ناظر در اتحادیه اقتصادی اورسیا را بدهد و لایحهای به همین منظور تقدیم مجلس نمایندگان خواهد کرد.
اتحادیه اقتصادی اوراسیا که در سال ۲۰۱۵ توسط روسیه و متحدان آن شامل بلاروس و قزاقستان تاسیس شد هم اینک کشورهای ارمنستان و قرقیزستان را نیز در عضویت خود دارد. مولداوی از دیگر اعضای اتحاد شوروی سابق نیز عضو ناظر این سازمان است.
اتحادیه اقتصادی اوراسیا درصدد تضمین جریان آزاد کالا و سرمایه در درون مرزهای کشورهای عضو است هرچند برخی اعضا از وارد شدن استثنائات زیاد در راه تجارت آزاد انتقاد کردهاند.
ازبکستان در دولت اسلام کریماف رئیس جمهوری فقید این کشور تمایلی به عضویت در اتحادیه اقتصادی اوراسیا نشان نمیداد اما در پی به قدرت رسیدن شوکت میرضیایف در ازبکستان در سال ۲۰۱۶ نشانههایی از تمایل ازبکستان به عضویت ظاهر شده است.
میرضیایف سیاستهای انزواگرایانه کریماف را پایان داده و درصدد تقویت سرمایهگذاری خارجی بوده و روابط ازبکستان و روسیه نیز در دولت میرضیایف رو به گرمی نهاده است. ازبکستان با ۳۴ میلیون نفر جمعیت میتواند بطور بالقوه به دومین بازار مصرفی اتحادیه اقتصادی اوراسیا پس از روسیه تبدیل شود.
اعضای اوراسیا در آیین نامه و چارچوب این اتحادیه، موافقت خود را با تردد آزاد کالا، سرمایه، نیروی کار و خدمات در مرزهای اوراسیا اعلام کردهاند. کشورهای عضو همچنین اعلام کردهاند که سیاست مشترکی در زمینه انرژی، صنعت، کشاورزی و وسایل نقلیه خواهند داشت.
میرضیایف خرداد ماه امسال در یک سخنرانی در مجلس سنا ازبکستان با ابراز نگرانی از اینکه تولیدکنندگان ازبکستان ممکن است برای دسترسی به بازارهای صادراتی سنتی خود با مشکل رو به رو شوند، پیشنهاد پیوستن ازبکستان به اتحاد اقتصادی اوراسیا (EEU ) - بلوک تجاری منطقه ای تحت کنترل روسیه - را مطرح کرد. وی خاطرنشان کرد که کشورهای عضو اتحاد اقتصادی اورسیا شامل روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، ارمنستان و بلاروس، ۷۰ درصد از تجارت خارجی ازبکستان را به خود اختصاص می دهند.
میرضیایف ابراز نگرانی کرد که با تصویب معیارهای مشترک بازاریابی این اتحادیه، کالاهای ازبکستان ممکن است با محدودیت و تبعیض رو به رو شوند. وی در عین حال هشدار داد که پیوستن به اتحاد اقتصادی اورسیا بدون آمادگی لازم نیز ممکن است پیامدهای شدیدی داشته باشد.
این موضوع که میرضیایف احتمال پیوستن به اتحاد تجاری تحت رهبری روسیه را منتفی ندانست، به معنی جدایی از سیاست گذشته ازبکستان مبنی بر بیرون ماندن از گروههای همگرایانه تحت کنترل روسیه به شمار می رود. اسلام کریم اف رئیس جمهور سابق ازبکستان تا حد زیادی به روسیه بدبین بود و از پیوستن به سازمانهای منطقه ای تحت رهبری روسیه خودداری می کرد.