محمدعلی موحد، مولوی‌پژوه و حقوق‌دان، در پیامی به مناسبت روز پدر نوشت: «به مناسبت روز پدر به دوستانی که در چنین روزی از دیدارشان محروم هستم، می گویم: دوستان جنگی دهشتناک در گرفته است با دشمنی که شما او را نمی‌بینید و او شما را می بیند. در جبهه‌ای به وسعت و گستردگی عالم و عالمیان، مشرق تا مغرب، همه کس از زن و مرد و پیر و برنا، درگیر این جنگ هستند.»
پزشکان و پرستاران البته قهرمانان خط مقدم جبهه اند که به نشان شجاعت سرافرازند و از هر سو غریو مرحبا و آفرین می‌شنوند و صد البته که سزاوار هر گونه سپاس و ستایش‌اند اما هر چه هست آنها لباس رزم بر تن دارند و ساز و برگ کارزار را در اختیار دارند و از آموزش‌های لازم برخوردارند.
وی ادامه داد: غم آن انبوه جماعتی بر دل من نشسته است که برای ادامه زندگی، محتاج کار روزانه‌اند، کارگران دستمزد بگیر، در سطوح مختلف، پشت میز اداره، پشت فرمان خودرو، پای ماشین کارگاه، کارگرانی که باید تمام روز را با خاک و گل و سنگ و سیمان پنجه درافکنند، تا بتوانند دم غروب، قوت لایموتی برای زن و بچه خود ببرند.
این پژوهشگر گفت: یقین دارم که توقف فعالیت‌ها عرصه را بر آنان تنگ خواهد کرد، به فکر آنان باشیم. مردان و زنان باشرف و آبروداری که در تنگنا افتاده‌اند را فراموش نکنیم، روزگار بدی است اما اصلا و ابدا شک نکنید که در جنگ میان مرگ و زندگی، زندگی پیروز خواهد شد.
وی خاطر نشان کرد: مبادا جوانان بی حوصله شوند و بی‌تابی کنند، به نظرم جهان آبستن حوادث شگرفی است، امروز که هستید به وظیفه وجدانی خود عمل کنید و امید را از دست ندهید، فردای روشن‌تری در راه است. «چه باک اگر من نبینمش؟ دیگرانش خواهند دید.»
وی در طول زندگی خویش همواره مشغول تحقیق، تألیف و ترجمه بوده و آثار شاخصی از خود به یادگار گذاشته‌است که مهم‌ترین آنها تحقیق در متون عرفانی، به‌ویژه چاپ انتقادی مقالات شمس تبریزی است.
کتاب ارج‌نامهٔ محمدعلی موحد به نام با قافلهٔ شوق دربرگیرندهٔ مجموعه‌مقالاتی از دوستان، همکاران و شاگردان وی دربارهٔ زندگی و آثار موحد، در دانشگاه تبریز توسط محمد طاهری خسروشاهی، از محققان حوزهٔ ادبیات فارسی در آذربایجان، تدوین و منتشر شده‌است.