چهره شهرهای کشور تغییر محسوسی داشته و شهروندان زندگی روزمره خود را در سایه بیماری کرونا ادامه می دهند و سعی دارند با وضع موجود خود را تطبیق دهند تا این شرایط خاص و سخت به پایان برسد.
استان کرمان بیش از یک هفته است که با مثبت شدن تست کرونا نخستین بیماران وارد فهرست استان های درگیر شده است و تا روز گذشته تعداد مبتلایان به کرونا در این استان به ۴۰ نفر رسیده است.
توصیه های پزشکان، متخصصان و مسئولان بهداشت و درمان و سایر مقامات بر رعایت بهداشت فردی و عمومی و همچنین در خانه ماندن برای قطع زنجیره انتقال ویروس کرونا تاکید دارد، اما برخی افراد نسبت به رعایت نکات و دستورهای بهداشتی بی تفاوت هستند و با رفتارهای بدون ملاحظه و پر خطر سلامت خود و دیگر افراد جامعه را به خطر می اندازند.
البته برای شهروندانی که اکثریت آنها با کلماتی مانند اپیدمی، قرنطینه، و خانه نشیتی غریبه هستند، شاید خو گرفتن به شرایط جدید کمی سخت باشد، اما شرایط بحرانی برخی از کشورها و شهرهای کشور باید بی تفاوتی این دسته را به مسئولیت پذیری و مشارکت اجتماعی تبدیل کند.
در ۲ ساعتی که در سطح شهر بودم، موارد زیادی از تجمع و شلوغی در اطراف مراکز خدماتی مانند ادارت دولتی، بانک، پمپ بنزین، اغذیه فروشی ها مشاهده کردم که کوچکترین نشانی از جدی گرفتن شهروندان مبنی بررعایت توصیه ها در برابرشیوع ویروس کرونا ندیدم.
سفر مجانی کرونا
برای تهیه گزارش ابتدا به سراغ یکی از ایستگاه های مسافربری بین شهری کرمان از نقاطی که رفت و آمد شهروندان در آن زیاد بود رفتم، تقریبا هیچ تفاوتی با روزهای عادی نداشت، تنها چند راننده و متصدی ماسک و دستکش داشتند.
به رغم گسترش ویروس کرونا و افزایش تعداد بیماران و تلفات، سفرهای بین شهری ادامه دارد و راه انتقال ویروس به همه نقاط باز است.
محمد رضا راننده یکی از تاکسی های بین شهری گفت: اینجا از همه قشر و طبقه ای مراجعه می کنند و خطرویروس کرونا ما را بیشتر تهدید می کند، ولی با هزینه های امروز ناچارم کارم را تعطیل نکنم.
از او پرسیدم چه امکانات بهداشتی برای مسافران در خودرو خود داری؟ باپوزخندی گفت: آقای محترم! با کرایه ای که من می گیرم اگر بخواهم ژل ۵۰ هزار تومانی و الکل ۱۰۰ هزار تومانی برای مسافر بخرم که باید ماشین را بخوابانم و بشینم داخل منزل!
از ضدعفونی تاکسی ها از این شهروند سوال کردم، جواب داد: چند روز پیش ضدعفونی کردند، اما هر روز که نمی شود این کار را تکرار کرد و مجبوریم فعلا با همین وضع کار کنیم.
این شهروند که عجله برای حرکت داشت افزود: کرونا دیر یا زود می رود و همه چیزعادی می شود، اگر بخواهیم سخت بگیریم همین چند مسافر هم سوار ماشین نمی شوند.
وقتی با ماشین پر از مسافر به سمت مقصد حرکت کرد، فاصله کم سرنشینان، نداشتن ماسک و بالا بودن شیشه های خودرو به دلیل سرما، جز تاسف چیزی برایم باقی نگذاشت.
من اعتقادی به کرونا ندارم!
محمود فرهادی شهروند ۵۰ ساله در حالی که روی نیمکت پارک نشسته است می گوید: من اعتقادی به کرونا ندارم و مثل این بیماری ها را زیاد دیدم، هر چه هم حساس تر بشوم اگر کرونایی باشد به آن مبتلا می شوم.
در جواب سوالم که پرسیدم شما متخصص هستید که نظر قطعی می دهید؟ پاسخ داد: این همه آدم در دنیا از بیماری های بدتر می میرند، چرا کسی به آنها توجه نمی کند، نباید جامعه را بترسانیم.
این شهروند ادامه داد: بهداشت مهم است، اما نباید اینقدر سفت و سخت باشد و من اگر ۲ روز درخانه بمانم به بدتر از کرونا دچار می شوم.
باورهای غلط /بی جهت خود را نگران نکنیم
زن جوان که ظاهر مرتبی داشت از خودرو پیاده شد و بدون ماسک و دستکش شروع به میوه جمع کردن کرد، از او سوال کردم، شما چقدر بهداشت را در برابر کرونا رعایت می کنید؟ نیم نگاهی کرد و گفت: من همیشه مسائل بهداشتی را رعایت می کنم، اما وقتی همه جامعه رعایت نکنند، تلاش شما بی فایده است.
از او سوال کردم، بی تفاوتی و بی احتیاطی شما جان بقیه را به خطر نمی اندازد، جواب داد: من همیشه تو زندگیم اعتقاد داشتم که خدا وقتی دردی را می دهد، درمانش نیزهست، نباید بی جهت خود را نگران کنم.
این بانوی شهروند کرمانی پرسید چیکاره هستم از او سوال می کنم، خودم را خبرنگار معرفی کردم، با شنیدن کلمه خبرنگار به تندی بیان کرد: شما که خبرنگار هستی باید از کمبود ماسک و تجهیزات بنویسی و سوال کردن از من چه فایده دارد.
پاسخ دادم از کمبود ماسک هم نوشتیم، اما همه افراد باید توصیه های بهداشتی و پزشکی را تا حد مقدور جدی بگیرند تا بیماری کرونا را شکست بدهیم.
همانطور که بقیه پولش را می گرفت گفت: زنده ماندن من و شما دست خودمان نیست و من از کرونا نمی ترسم!
کرونا مشتری نامرئی
به داخل یک فروشگاه مواد غذایی نسبتا بزرگ رفتم، مشتریان جلوی دخل مغازه برای حساب اجناس خود تجمع کرده بودند، هیچ نشانی از رعایت مسائل بهداشتی در مغازه نبود و فاصله افراد به چند سانتیمتر هم می رسید!
در شرایطی که پول نقد یکی از اشیای مستعد انتقال ویروس معرفی شده است، عده ، کسانی که اسکناس برای حساب خود پرداخت می کردند کم نبود.
مواد غذایی فله مثل آجیل و خشکبار و حبوبات بدون پوشش در معرض هوای ازاد و رفت آمد مشتریان خود نمایی می کرد و کارکنان مغازه نیز بدون دستکش و پوشش مناسب اجناس را که عمدتا مواد غذایی بودند، جابجا می کردند.
از متصدی فروش مغازه پرسیدم چرا شرایط داخل محل کار شما اصلا مناسب برای جلوگیری از ویروس کرونا نیست؟ در جوابم گفت: شلوغی مغازه اجازه رعایت تمام موارد بهداشتی را به ما نمی دهد و نمی توانیم دائما داخل مغازه را ضدعفونی کنیم.
در پاسخ حرف من در رابطه با در اختیار گذاشتن دستکش و مواد ضد عفونی کننده برای مشتریان، اظهار داشت: اگر بخواهیم این مواد را به مشتریان بدهیم که هزینه زیادی دارد و به صرفه نیست و خود مشتریان اگر رعایت کنند مشکلی پیش نمی آید.
با توجه به اطلاع رسانی های مکرر و قاطع توسط رسانه های حقیقی و مجازی، حساسیت افراد نسبت به مسئولیت پذیری در رابطه با مقابله با ویروس کرونا افزایش یافته، اما به دلایل چندی تعداد افراد بی مبالات و بی تفاوت نیز کم نیستند که در راه مبارزه با کرونا اختلال ایجاد می کنند.
هر چند زحمات انسان هایی که در صف مقدم مبارزه با کرونا قرار دارند قابل کتمان نیست، اما باید به ضعف فرهنگ سازی در امور بهداشت عمومی در گذشته باید اذعان کرد، مهمی که در میان امور رزومره زندگی و معیشت شهروندان و غفلت متولیان دراین روزها ی حساس و سخت آثار آن را مشاهده می کنیم.