خانه‌نشینی و قرنطینه نصیب بسیاری از مردم سالم و بیمار در این دوران شده است؛ دورانی که به گفته بسیاری از کارشناسان در ۱۰۰ سال اخیر بی سابقه بوده است تا مردم به واسطه وجود این ویروس چند ماه در خانه بمانند. هنوز کمتر از یک ماه است که مردم خانه را به بازار و خیابان ترجیح داده اند و انتظار دارند با رعایت کردن موارد مراقبتی هرچه زودتر سایه سنگین این ویروس از سر مردم برداشته شود.
هر ساله در چنین ایامی از سال که به عید نوروز نزدیک می‌شویم، شلوغی و ازدحام جمعیت به حدی بوده است که به قول قدیمی ها «جایی برای سوزن انداختن نبود» اما این روزها حال و روز بسیاری از شهرها خوب نیست و چهره شهرها رنگ و بوی عید را ندارند؛ چون مردم می خواهند هرچه زودتر خبرهایی مبنی بر اینکه کرونا پایان یافت یا کرونا را شکست داده ایم به گوش شان برسد.
دل همه مردم برای دوران پسا کرونا تنگ شده است تا آزادانه در خیابان ها قدم بزنند به دید و بازدید بروند سفر در ایام عید نوروز پیش بینی کنند، همدیگر را در آغوش گرم بگیرند، به دیدار پدر و مادرشان بروند، دلشان می خواهد شرایط به حالت عادی برگردد نه اینکه ۲۴ ساعته در خانه بمانند. البته این موضوع به تلاش همه برای در خانه ماندن برمی‌گردد.
دلتنگ دیدن عزیزان هستیم اما چه بهتر که همه رعایت کنیم تا شاید زودتر این ویروس خطرناک شرش از سر مردم کم شود و مردم روزهای عادی زندگی شان را بار دیگر ببینند. روزگاری که دیگر ترس، دلهره و اضطراب چاشنی آن نباشد و مردم صله رحم را مانند گذشته به جا آورند.
اما یادمان نرود این روزها که دلهره و اضطراب از پس ویروس کرونا میهمان ناخوانده زندگی مان شده و در خانه مانده ایم که زنجیره این بیماری قطع شود، کادر درمانی و قهرمانان حوزه سلامت در دل این بیماری سنگربانی می کنند و با کسانی برخورد دارند که هر لحظه ممکن است در اثر این ارتباط، جانشان به خطر بیفتد. کمااینکه هر چند روز یک بار خبر فوت تعدادی از این عزیزان به گوش می رسد.
پس تنها کاری که این روزها ما می توانیم انجام دهیم که نه جان خودمان را به خطر بیندازیم و نه باعث از دست دادن این جان برکفان باشیم، این است که در خانه بمانیم تا هرچه زودتر به این روزگار دلتنگی پایان دهیم.
یادمان باشد بازگشت به شرایط عادی نیاز به رعایت همه دستورالعمل ها از سوی تمام شهروندان دارد چون اکنون همه مردم به ویژه بچه ها دیگر توان در خانه ماندن ندارند دلشان شادی در شهر بازی و کوچه و خیابان را می خواهد. بزرگترها دلشان شادی در کنار هم بودن را می خواهد. پس زندگی را به کام همدیگر تلخ نکنیم و در خانه بمانیم تا هرچه زودتر به زندگی عادی خودمان برگردیم.
بسیاری از مردمی که این روزها شرایط بسیار سخت دوران کرونایی را سپری می کنند، آرزوهایی دارند که خیلی محال و دست نیافتنی نیست اما بستگی به رعایت کردن ما دارد. درست است که همه دلمان می خواهد باز هم در کنار اقوام و بستگان روزهای شادی داشته باشیم و دید و بازدید عید نوروز را برگزار کنیم. اما همه باید رعایت کنیم تا شرایط عادی شود و دلتنگی ندیدن پدر و مادر به سر برسد و روزهای خوش با هم بودن پای سفره هفت سین فرا رسد.
سوالی که این روزها اگر از همه ما بپرسند که پس از کرونا چه خواهید کرد برای همه جالب است که بسیاری از مردم دوست دارند که دید و بازدید از عزیزان به روال عادی بازگردد. پدر و مادرمان را در آغوش بگیریم و به راحتی در خیابان ها قدم بزنیم و دیگر اینقدر وسواس شستن دست و لباس هایمان را نداشته باشیم.
چرا که این روزها به واسطه نظر کارشناسان بهداشتی و پزشکان حوزه سلامت همه ما در طول روز ده ها بار دست هایمان را با آب و مایع دستشویی و مواد ضدعفونی کننده شست و شو می دهیم و به نوعی وسواس گریبان همه ما را گرفته است. هر لحظه بیرون می رویم این حس به ما دست می دهد که آیا به چیزی دست زده ام یا نه، اینکه اکنون ویروس کرونا در وجودم به عنوان میهمان ناخوانده است یا نه.
اینها همه توفانی است که در وجودمان هست اما باید برای رسیدن به آرامش، فقط و فقط رعایت کنیم و در خانه بمانیم. اگرچه شاید دیگر حوصله در خانه ماندن نداریم اما چاره‌ای نیست جز اینکه تحمل باید کرد و دستورالعمل ها را رعایت کنیم تا از چنین شرایطی که هیچ وقت تجربه آن را نداشته ایم نیز روزی به پایان برسد.