تهران- ایرنا- روان شناس بالینی و مدرس دانشگاه پیام نور گفت: با توجه به اپیدمی کرونا، هستند کودکانی که عزیزان خود را از دست داده اند. در این شرایط یک منبع عاطفی امن مانند بستگان نزدیک می توانند در کاهش آسیب‌های روانی و تاب‌آوری بیشتر به آنها کمک کنند. 

ژیلا آهنگرزاده روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، اظهار داشت: مهم ترین کار برای کودکانی که عزیزان خود را بر اثر ابتلا به کرونا از دست داده اند، انتخاب مراقب یا منبع عاطفی امن از نزدیکان مانند مادر بزرگ یا پدر بزرگ، خاله، دایی و عمو است.
وی با اشاره به اینکه این افراد در این زمان باید به صورت ۲۴ ساعته در کنار کودکان باشند، افزود: کودکی که پدر یا مادر خود به عبارتی منبع عاطفی خود را از دست داده، احساس بی پناهی می کند.
روان شناس بالینی با اشاره به این که کودکان، زنان و سالمندان آسیب بیشتری بر اثر این اتفاق می بینند، گفت: کودکان بیشترین آسیب را می بینند و آنان بسیار آسیب پذیر هستند و باید از آنان حمایت جدی کرد.

مداخلات روان شناختی با استفاده از فناوری های نوین برای کاهش آلام بازماندگان متوفی  
مدرس دانشگاه پیام نور اظهار داشت: مداخلات روانشناختی با استفاده از فناوری های نوین باید برای کاهش آلام بازماندگان متوفی انجام شود.
وی گفت: قطعا استفاده از فناوری ها برای ارتباط با بازماندگان فوت شده از کرونا، سبب انتقال بیماری نمی شود و با استفاده فضای مجازی هم می توان با آنان همدردی کرد و هم دچار این بیماری نشد.
آهنگرزاده ادامه داد: مشاوره روان شناسی دست کم به صورت تلفنی از طریق سامانه هایی مانند ۱۴۸۰ و ۴۰۳۰  و ۱۳۷ از جمله اقدامات برای کاهش آلام این خانواده ها است که باید به سرعت انجام گیرد.
وی تاکید کرد: خانواده های افراد متوفی باید در اسرع وقت شناسایی و از طریق روان شناسان و مشاوران با آنان ارتباط برقرار کرد تا دردها و آلام آنان قدری کاهش پیدا کند.  
این روان شناس بالینی اظهار داشت: برای مداخله در بحران بازماندگان متوفیان کرونا باید صبور و با حوصله بود.
وی افزود: در بحران های روانی و اجتماعی که برای عموم اتفاق می افتد و استرس عمومی ایجاد می کند، مانند اپیدمی کرونا، سیل و زلزله، پذیرش بازماندگان آسان تر از زمانی است که این اتفاق در شرایط عادی برای یک خانواده می افتد.
آهنگرزاده بیان داشت: شرایط روانی نامناسب ناشی از فقدان عضو خانواده و آلام آن به احتمال زیاد با تاخیر در این افراد به وجود می آید؛ زیرا در شرایط کنونی آنان درگیر مراقبت از سایر بازماندگان هستند.
روان شناس بالینی بیان داشت: اطرافیان اجازه دهند بازماندگان متوفی هرچه قدر دوست دارند، عزاداری کنند. اطرافیان باید تاب آوری خود را افزایش دهند و با صبر و حوصله با آن ها رفتار کنیم.  
وی با اشاره به این که نباید با رفتارهای خود بازماندگان را برنجانیم، افزود: از دست دادن یکی از اعضای خانواده غم انگیز است و در این شرایط که مجلس ختم برگزار نمی شود و بازماندگان نمی توانند بر مزار متوفی حضور پیدا کند، فشار روانی بیشتری را تجربه می کنند.

نبود ارتباط با مداوا شدگان با گذر زمان برطرف می شود
وی افزود: ارتباط کم یا نداشتن ارتباط با مداوا شدگان مبتلا به کرونا با گذر زمان و اطلاع رسانی دقیق و علمی برطرف می شود.
آهنگرزاده ادامه داد: ساختن انیمیشن و انتشار اطلاعات صحیح سبب تغییر رفتار مردم شده و این کار می تواند سبب کاهش رفتارهای نامناسب با بهبود یافتگان شود.
وی بیان داشت: علت ترس مردم از این افراد و نبود ارتباط با بهبود یافتگان، ناآشنایی مردم از بیماری و مبهم بودن آن در شرایط کنونی است.  

گذر زمان کرونا را به موضوع عادی تبدیل می کند
وی، ادامه داد: گذر زمان کرونا را به موضوع عادی تبدیل می کند، کما این که روزی آنفلوانزا یک مسئله جدی بود، اما الان فرد مبتلا به راحتی می گوید که به این بیماری مبتلا شده است.
روان شناس بالینی، ادامه داد: سرطان زمانی بیماری مهلک بود، اما اکنون افراد راحت تر با آن کنار می آیند و مانند گذشته ترس از این بیماری وجود ندارد.
مدس دانشگاه پیام نور افزود: زمانی همه از ایدز می ترسیدند، اما الان افراد کمتر از آن اضطراب دارند و نگاه بدبینانه به آن به طور چشمگیری کاهش یافته است و کمتر به مبتلایان انگ اخلاقی می زنند؛ چرا که اکنون می دانیم راه های انتقال این بیماری لزوما فعالیت جنسی نیست و می تواند بر اثر خون آلوده نیز اتفاق بیفتد.