پس از اتمام مدرسه وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و پس از اخذ لیسانس، با پایان یافتن جنگ جهانی دوم برای تحصیل پزشکی به لوزان سوئیس رفت (در همان شهر که پدرش تحصیل کرده بود) و پس از ده سال کسب علم و تخصص در رشته جراحی عمومی در سال ۱۳۳۷ به ایران بازگشت و به دانشیاری دانشکده پزشکی دانشگاه تهران رسید. بنا به توصیه شادروان پرفسور یحیی عدل ابتدا در بیمارستان سینا مشغول به کار شد، بعد از چند ماه برای کمک به پدرش به بیمارستان هزار تختخوابی منتقل شد و در همان بخش مشغول به کار شد، بعد از بازنشستگی پدرش، مسئولیت اداره بخش‌های یک و پنج به ایشان سپرده شد.
تا سال ۱۳۵۹ در بیمارستان امام خمینی مشغول به کار بود و پس از بیست‌ودو سال خدمت دانشگاهی به بازنشستگی رسید و سپس با تاسیس بیمارستان جم به همراه برادرشان دکتر محمدعلی میر به کار خود در آن مرکز ادامه داد. از ایشان نقل است: «قبل از حضور در بیمارستان جم اعمال جراحی خود را در بیمارستان نامداران و مهر انجام می‌دادیم و از بزرگانی که طبیب آن‌ها بوده‌ایم و به مشکلات پزشکی آن‌ها رسیدگی می‌کردیم؛ دکتر علی‌اکبر سیاسی، علی دشتی، علی‌نقی وزیری، دکتر محمود افشار و معتمدالممالک را می‌توان نام ببرم.»
او در خاطرات خود، درباره استادش، «علی‌اکبر سیاسی» چنین قدرشناسانه نوشته است: «دکتر علی‌اکبر سیاسی برای ما مانند پدر بود و همسر مهربانش محبتی را از ما دریغ نداشت، دکتر سیاسی در همه زمینه‌ها راه‌گشا و راهنمای ما بود، عیوب ما را گوش‌زد می‌کرد و نصایحش حلال بسیاری از این مشکلات بود، به همین مناسبت کتاب دکتر «یوسف میر» که در واقع زندگی‌نامه پدرمان و تاریخچه تحول طب و جراحی از سال ۱۹۵۰ – ۱۸۵۰ است که در سال ۱۳۸۳ چاپ شده را با یادی از آن بزرگوار آغاز کرده‌ایم.»
هر دو برادر همیشه با هم در طول این سال‌ها بدون چشم‌داشت مادی کار کردند و در بسیاری از اعمال جراحی به‌طور مشترک حضور داشته‌اند، لازم به ذکر است بعضی از اعمال بسیارتخصصی سیستم گوارش شامل اولین هپاتکتومی (برداشتن کبد) و اولین ازوفاژکتومی (برداشتن مری) در ایران توسط آنان انجام گرفت.
او در جایی دیگر گفته است: «دکتر محمود افشار از دوستان نزدیک پدرمان بود و دوستی خانوادگی بیش از پنجاه سال با ما داشت که هنوز برقرار و استوار است و بر آن ارج می‌نهیم. پدر ما طبیب خانوادگی، خانواده افشار بود، و پس از مرگ پدر، من و برادرم جایش را گرفتیم.»
او که از سال ۱۳۶۳ از اعضای شورای تولیت بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار بود، در۲۵ بهمن ۱۳۹۸ در ۹۶ سالگی درگذشت.