براثر بی تفاوتی خواسته و ناخواسته برخی شهروندان ویروس کرونا در کوچه پس کوچه های شهرمان کرمان جولان می دهد و این بی توجهی موجب شده که زمینه برای افزایش قوس منحنی آمار مبتلایان به کرونای کشنده در دیار کریمان روز به روز افزایش یابد.
استانی که تا چند هفته اول شیوع این ویروس جزو مناطق سپید و عاری از مبتلایان به کرونا بود در اندک زمانی نه چندان طولانی آمارش نه دو رقمی بلکه سه رقمی شده و بیم آن می رود که با در خانه نماندن ما این زنجیره ویروس قطع نشده و همچنان به آمار مبتلایان بیفزاید .
ازدحام جمعیت و شلوغی خیابان های شهر کرمان برای خرید های به اصطلاح سال نو در کمال بی توجهی به هجوم این روزهای ویروس کشنده کرونا نشان از جدی نگرفتن شیوع این بلای جان انسان ها دارد که این افراد باید تا دیر نشده با درک حساسایت بیشتر مساله برای جلوگیری از غرق شدن در این تلاطم تهدید سلامتی به خود آیند و چون دیگر همشهریان ماندن در خانه را بر حضور در کف خیابان ترجیح دهند.
سال نو و بهار نو را می توان با ماندن در خانه و با کتابخوانی این فرهنگ سالها به فراموشی سپرده شده در تلاطم دنیای ماشینی را جانی دوباره بخشید و احیا کرد و از این فرصت پیش آمده نهایت استفاده را در راستای اعتلای فکری جامعه برداشت .
قطع به یقین این بلا هم چون تهدیدهای گذشته عمرش به پایان خواهد رسید و باید منتظر روزهای آفتابی و باطراوت در جامعه بود اما چه بهتر که برای رسیدن به شرایط مطلوب به رعایت نکات بهداشتی مورد تاکید پزشکان و کادر درمانی پیشقدم در جبهه مبارزه با این بیماری همراه شد و در خانه بمانیم و در حقیقت بهار را به خانه بیاوریم .
در شرایط فعلی که متولیان امور بهداشتی بطور مداوم تاکید بر توصیه به رعایت بهداشت فردی می کنند قطعا وظیفه شهروندان در قبال یکدیگر سنگین تر و جدی تر می شود و بفرض مثال اگر فلان شهروند در مراودات خود از دستکش یکبار مصرف و یا ماسک استفاده می کند باید پس از استفاده از رها کردن این وسایل در محیط های باز خودداری کند و در واقع با حفظ حقوق دیگران در امحای آن احساس مسئولیت بیشتری داشته باشد.
گرچه در شهر کرمان و دیگر نقاط کشورمان افراد زیادی وجود دارند که با احترام متقابل به حقوق شهروندی این روزها در راستای پیشگیری و مقابله با ویروس کرونا بطور خودجوش توصیه های بهداشتی را رعایت می کنند و به تعبیری در راستای شکست دادن این دشمن مشترک در پویش های مختلف هم پیمان شده اند اما شوربختانه باید گفت که بی خیالی و بی تفاوتی معدود افرادی در این فرایند موجب شده که تا مهار نهایی این ویروس، جامعه هزینه های زیادی را متقبل شود.
پس باید در وضعیت اضطراری فوق که سلامت جامعه ما در معرض جدی قرار گرفته تک تک افرادی که در سرزمینی به نام ایران و در دیاری به نام کرمان زندگی می کنند با احساس مسئولیت بیشتر و احترام متقابل به حقوق دیگران نسبت به رعایت توصیه های بهداشتی و در خانه ماندن که این روزها خود نوعی تمرین حق شهروندی است اهتمام ورزیده و زمینه غلبه بر این هجوم میکروبی ویروسی به نام کرونا را سریع تر فراهم کنیم .
باید با تاسی جستن از شاعر پرآوازه سعدی شیرین سخن که می فرماید : "بنی‌آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند / چو عضوی به‌درد آورَد روزگار دگر عضوها را نمانَد قرار / تو کز محنت دیگران بی‌غمی نشاید که نامت نهند آدمی" درس گرفته و این روزها در خانه به میهمانی بهار بنشینیم تا از این طریق در جبهه مبارزه با ویروس کرونا با پیشقراولان این مبارزه که همانا پزشکان و پرستاران و دیگر کارکنان خدوم و از جان گذشته در مراکز درمانی و بهداشتی هستند سهیم شده و با مهار کم هزینه این ویروس ، برگ زرین دیگری به افتخارات این مرز و بوم بیافزائیم .