شاید حکایت ما و روزهای پایانی ماه رجب حکایت یکی از یاران امام ششم به نام سالم باشد که خدمت امام صادق (ع) رسید و آن حضرت پرسید که آیا در ماه رجب روزه گرفته یا نه و آن شخص پاسخ منفی داد.
آنگاه امام فرمود: آن‌قدر ثواب از تو فوت شده که اندازه آن را جز خدا کسی نمی‌داند. به یقین این ماهی است که خدا آن را بر ماه‌های دیگر فضیلت داده و احترام آن را عظیم نموده و گرامی داشتن روزه‌داران این ماه را بر خود واجب کرده است.
سالم پرسید که اگر در باقیمانده این ماه روزه بگیرد، آیا توفیق درک بخشی از ثواب روزه داران را خواهد داشت و امام فرمود: هر کسی که یک روز از آخر این ماه را روزه بگیرد، خدا او را از سختی سکرات مرگ و از هراس پس از مرگ و از عذاب قبر ایمن می‌کند.
هر کسی که دو روز آخر این ماه را روزه بدارد، به آسانی از صراط می‌گذرد و کسی که سه روز از آخر این ماه را روزه بگیرد از وحشت بزرگ روز قیامت و از سختی‌های آن روز ایمن شود و اجازه آزادی از آتش دوزخ را به او عطا می‌کنند.
مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی استاد اخلاق امام خمینی (ره) درباره ارزش معنوی شب مبعث رسول خدا (ص) به روایتی از امام جواد (ع) اشاره می کند و پس از بیان فضیلت های آن می نویسد: اگر کسی از شیعیان ما در این شب عامل باشد، مانند پاداش عمل ۶۰ سال برای او خواهد بود.
آنگاه امام فرمود: هنگامی که نماز عشا را بجا آورده و خوابیدی و بیدار شدی، چه قبل از نیمه شب باشد یا بعد از آن، ۱۲ رکعت نماز (به صورت نمازهای دو رکعتی) بجا میآوری و در آن ۱۲ سوره از سوره های کوچک مفصل (از سوره محمد تا پایان قرآن) می خوانی و پس از ۱۲ رکعت نماز، هفت بار سوره های حمد، معوذتین(ناس و فلق)، توحید، کافرون، قدر و هفت بار آیة الکرسی را می خوانی و بعد این دعا را می خوانی:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعَاقِدِ عِزِّکَ عَلَی أَرْکَانِ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَی الرَّحْمَةِ مِنْ کِتَابِکَ وَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ وَ ذِکْرِکَ الْأَعْلَی الْأَعْلَی الْأَعْلَی وَ بِکَلِمَاتِکَ التَّامَّاتِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ
آنگاه ملکی تبریزی می نویسد: فردای آن (۲۷ رجب) را روزه می گیری زیرا روزه این روز ثواب یک سال روزه را دارد و اگر مانعی پیش آمد که او را از این عمل بازداشت نمازی را که در شب نیمه رجب روایت کردیم بخواند. زیرا آن نماز در این شب هم وارد شده است.
از مهمترین اعمال روز بیست و هفتم ماه رجب که در مفاتیح نیز آمده، می توان به روزه آن اشاره کرد که به عنوان یکی از چهار روزی مطرح شده که روزه آن در تمام سال امتیاز دارد و برابر با روزه هفتاد سال است.
بسیار صلوات فرستادن، غسل، زیارت پیامبر (ص) و زیارت امیرمومنان علی (ع) از دیگر اعمال این روز است که علاقه مندان می توانند برای آگاهی از جزئیات بیشتر این اعمال به مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی مراجعه کنند.