بسته شدن تمام خدمات شهری، زندگی را برای کارگران روزمزد که به درآمد های روزانه خود برای زنده ماندن در شهر های بزرگ هند احتیاج دارند، بسیار سخت کرده است. این افراد اکنون نمی توانند حتی غذای روزانه خود را تامین کنند.
اگرچه نیرمالا سیتارمان وزیر اقتصاد هند، یک بسته ۲۳ میلیارد دلاری برای کمک به حاشیه نشینان و فقیران کلان شهر های هند در نظر گرفته، اما قرنطینه ۲۱ روزه سبب شده است تا هزاران کارگر مسیرهای طولانی را برای رسیدن به روستاهای خود طی کنند.
در شرایط قرنطینه هیچ اتوبوس بین شهری و قطاری در مسیر های مشخص شده حرکت نمی کنند. اما حضور هزاران نفر در جاده های بین شهری، هدف اصلی قرنطینه هند که مقابله با شیوع کرونا می باشد را با چالش روبرو ساخته است.
رادشیام پاتل یک کارگر هندی به رسانه ها گفت: اکثر ما در شهر احمدآباد (ایالت گجرات) در رستوران ها و چای فروشی ها کار می کردیم. حقوق ما به صورت روزانه پرداخت می شد. اکنون شهر ها در تعطیلی کامل به سر می برند و کارفرمایان از ما خواسته اند تا به خانه های خود بازگردیم. ما زمانی که اوضاع عادی شود در محل کار خود حضور خواهیم یافت.
وی افزود: از آنجایی که هیچ اتوبوس یا قطاری وجود ندارد، ما تصمیم گرفتیم تا رسیدن به روستا، پیاده روی کنیم. روستای پاتل تا شهر احمد آباد ۵۰۰ کیلومتر فاصله دارد.
در همین حال مقامات هندی در چندین ایالت اعلام کرده اند که برای انتقال کارگران، اتوبوس های مخصوص در نظر خواهند گرفت.
مانگی لال یک کارگر دیگر هندی گفت: ما هیچ پولی برای پرداخت اجاره خود نداریم. بهترین گزینه برای ما بازگشت به روستاها می باشد.
میانک چاودا یک مقام محلی پلیس در ایالت گجرات گفت: پلیس نهایت تلاش خود را برای منصرف ساختن کاگران از مهاجرت به روستاهای خود انجام می دهد. مهاجرت آنها هدف اصلی قرنطینه را به چالش می کشد. اما آنها چاره ای ندارند. ما سعی می کنیم به آنها آب و غذا برسانیم.
تعداد زیادی از این کارگران، هزینه خانواده های خود را در روستاها پرداخت می کنند. بسیاری از خانواده ها در روستاهای هند با جمعیت بالای ۶ نفر هستند. بنابراین نبود کار به مدت تقریبی یک ماه، زندگی را برای این افراد سخت تر می کند.
سانجی چودری یک کارگر در شهر دهلی نو نیز گفت: ما نمی توانیم هزینه های خود را پرداخت کنیم. اما ما نگران خانواده های خود هستیم. آنها به حمایت مالی ما وابسته هستند. اکنون با وجود این قرنطینه خانواده های ما در تامین غذا با مشکل مواجه می شوند. ارویند کجریوال روز چهارشنبه اعلام کرد که هر یک از کارگران یک کمک مالی ۵ هزار روپیه ای (حدود ۴۵ دلار) دریافت می کنند.
کارشناسان تخمین می زنند که تعطیلی ۲۱ روزه هند، بر اقتصاد این کشور تاثیر منفی خواهد گذاشت.
جمعیت کارگران هند حدود ۴۰۰ میلیون نفر تخمین زده می شود. از این تعداد ۹۴درصد آنها در مشاغل غیررسمی کار می‌کنند، نظیر مؤسسات غیر سازماندهی شده، از فروشندگان دوره‌گرد گرفته تا کارگاه‌های خصوصی که در آن کارگران به صیقل زدن الماس و جواهرآلات می‌پردازند. بخش سازماندهی شده شامل کارمندان دولت ویا کارکنانی که در سازمانهای اقتصادی وابسته به دولت یا بخش خصوصی کار می‌کنند، می‌باشد.
هند با جمعیت بیش از ۱.۳ میلیارد نفر در تلاش است تا با منابع محدود با این ویروس فراگیر مبارزه کند. بیماری جدید کرونا با نام «کووید۱۹» از ماه دسامبر سال گذشته میلادی (دی ماه) در استان هوبی چین شیوع یافت.
علایم این ویروس ۸۰ درصد شبیه به سندرم حاد تنفسی «سارس» بوده و از طریق سرفه و عطسه به دیگران سرایت می کند. در حالی که نخستین علایم ویروس کرونا به تب بالا، گلودرد، سرفه، تنگی نفس و اسهال ظاهر می‌شود، در مراحل بعدی باعث ذات الریه و نارسایی کلیه شده و در نهایت ممکن است منجر به مرگ فرد شود. واکسنی برای این ویروس تاکنون وجود ندارد و تنها راه نجات از آن تشخیص زودهنگام و درمان بیمار زیر نظر پزشکان در قرنطینه است.