اکنون بسیاری از خانوادهها از طریق ماندن در خانه به مقابله با این ویروس ناشناخته و مرموز رفتهاند و سختی قرنطینه را بر بیماری ترجیح میدهند اما این خانواده علاوه بر قرنطینه، از بیماری عزیزانشان هم رنج بردهاند و در قرنطینه خانگی خود، قرنطینه دیگری درست کردهاند.
سه عضو این خانواده از حدود یک ماه قبل با این ویروس دست و پنجه نرم میکنند و به جز پدرشان که در بیمارستان امام خمینی (ره) بستری است، ۲ عضو دیگر از طریق ماندن در خانه و استراحت بهبود یافتهاند.
«شیرین. الف» دختر جوان این خانواده پنج نفری است که پدر، مادر و برادرش به بیماری کرونا مبتلا شدند و روزهای سختی را به همراه خانوادهاش هم در قرنطینه خانگی و هم در قرنطینه داخل خانه سپری کرده است.
این دانشجوی طراحی لباس که از سال قبل درس و دانشگاه را ترک کرده و اکنون به خیاطی و دوختن لباسهای محلی کُردی مشغول است، برای پرکردن اوقات فراغت و مشارکت در تامین هزینههای زندگی تلاش میکند اما کرونا همهچیز آنان را تحت تاثیر قرار داده است.
پدر و برادرش در بازار تاناکورای مهاباد مغازه دارند و «شیرین» از روزهای تلخ اسفند سال قبل سخن میگوید؛ دورانی که بر سر زبانها افتاده بود که یکی از کسبه بازار تاناکورا به کرونا مبتلا شده و به همین خاطر نگرانی در بین خانوادههای این بازار ایجاد شده بود.
وی آن روزها را چنین توصیف میکند که «برادر ۲۷ سالهام چند روزی از سردرد و گلودرد شکایت داشت و به همین خاطر وی را به بیمارستان بردیم؛ نظر پزشکان در مورد عامل بیماری وی، ویروس کرونا نبود و پس از معاینه به خانه برگشتیم اما درد برادرم هر روز بیشتر و بیشتر شد».
روز جمعه ۱۶ اسفند بود که به واسطه یکی از دوستان در بیمارستان امام خمینی(ره) توانستیم نظر مسوولان را جلب کنیم تا از برادرم تست کرونا بگیرند و جواب آزمایش مثبت شد
«روز جمعه، ۱۶ اسفند از برادرم در بیمارستان امام خمینی (ره) تست کرونا گرفتند که جواب آن مثبت بود و به همین دلیل در بیمارستان بستری شد».
وی اضافه کرد: چند روز از بستری شدن برادرم گذشت و پدرم هم احساس ناراحتی کرد؛ وی را نیز به بیمارستان بردیم اما با وجود اینکه تست برادرم مثبت بود و آنها با هم در یک مغازه کار میکردند، از پدرم به خاطر کمبود کیت، نمونهبرداری نکردند و دوباره به خانه برگشتیم.
«پدرم هر روز حالش بدتر و بدتر شد و تا جایی که بیحال در خانه افتاده بود و توان بلند شدن نداشت؛ به پسرعمویم زنگ زدم و از وی خواستم که به کمک ما بیاید و با هم پدرم را به بیمارستان منتقل کردیم».
«شیرین» در حالی که بغض گلویش را گرفته است، میگوید: پس از انجام تست کرونا مشخص شد که پدرم به کرونا مبتلاست و به بخش ICU منتقل شد.
«در روزهای سختی که پدر و برادرم در بیمارستان با کرونا دست و پنجه نرم میکردند، علایم بیماری در مادرم هم ظاهر شد و وی را نیز به بیمارستان امام خمینی(ره) بردیم و پس از آزمایش مشخص شد مادرم نیز به بیماری کرونا مبتلا شده است».
«شیرین» میگوید: مسوولان بیمارستان به خاطر مثبت بودن نتیجه آزمایش سه نفر از اعضای خانواده، از من و عروسمان هم آزمایش گرفتند اما نتیجه آزمایش ما منفی شد.
پس از بازگشت از بیمارستان در خانه قرنطینه شدیم و روزهای بسیار سخت و طاقتفرسایی را تحمل کردیم؛ روزهایی که با هیچ زبان و کلامی قابل وصف نیست و ای کاش قبل از ابتلا به بیماری، خودمان را قرنطینه میکردیم
«پس از بازگشت از بیمارستان در خانه قرنطینه شدیم و روزهای بسیار سخت و طاقتفرسایی را تحمل کردیم؛ از یک طرف سه عضو خانواده در بیمارستان بودند و از طریق دیگر هم ۲ عضو دیگر از ترس ابتلا شب و روز نداشتند».
وی اضافه کرد: هر چند بسیاری از فامیلهای نزدیک و دور زنگ میزدند اما قبول نکردیم کسی به خانه ما بیاید و وسایل مورد نیاز را از طریق پیک دریافت میکردیم و ۲ نفری تنها در خانه شب و روز را به سختی و با استرس فراوان سپری میکردیم.
وی میگوید: پس از گذشت ۱۲ روز برادرم از بیمارستان ترخیص شد و برای گذراندن دوران نقاهت به خانه برگشت و با بازگشت وی تا حدودی امیدها در بین اعضای خانواده ما برای شکست کرونا بیشتر شد و روحیه گرفتیم.
«مادرم هم پس از ۶ روز بستری در بیمارستان برای دوره نقاهت به خانه بازگشت و هماکنون نیز شرایط همچنان برای ما با وجود داشتن ۲ بیمار مبتلا به کرونا در خانه و وضعیت پدرمان بسیار سخت است؛ ۱۹ روز از بستری شدن پدرم در بیمارستان امام خمینی(ره) مهاباد بستری میگذرد و ما نیز از طریق ماندن در خانه سعی داریم از گسترش بیش از پیش این ویروس جلوگیری کنیم تا پدران و برادران دیگر به این بیماری مبتلا نشوند».
«شیرین» اگرچه روزهای تلخی را پشت سر میگذارد اما به خانوادهها توصیه میکند که «این بیماری را شوخی نگیرند و با رعایت نکات ایمنی و ماندن در محیط خانه از گسترش آن جلوگیری کنند».
به گزارش ایرنا شیوع ویروس کرونا اواخر دسامبر گذشته از چین آغاز شد و تاکنون هزاران نفر در کشورهای مختلف دنیا بر اثر این بیماری جان خود را از دست دادهاند؛ ماندن در خانه و خودمراقبتی جزو روشهای پیشگیری در اقصی نقاط جهان به شمار میرود.
ویروس کرونا دوره نهفته به نسبت طولانی از چند روز تا دو هفته دارد و همین امر موجب شده است تا زمانی که علایمی چون تب و تنگی نفس در مبتلایان بروز نکند، از آن آگاهی پیدا نکرده و ضرورتی برای رفتن به بیمارستان احساس نکنند.