مروری بر کمپینهای ضد تحریمی
طی روزهای گذشته کمپینهای شکل گرفته و نیز تلاشهای گروهی و فردی برای رفع یا کاهش تحریمهای ظالمانه آمریکا علیه ایران شدت گرفت، اما در مقابل جریانهایی با تشویق و فشار بر ترامپ تلاش کردهاند، تحرکات جهانی را خنثی کنند.
یکی از این پویشها کمپینی با هشتگ #EndCOVIDSanctions در روزهای گذشته در توییتر و فضای مجازی راهاندازی شده که در آن بسیاری از ایرانی- آمریکاییها از جمله چند پزشک حضور دارند و از نمایندگان کنگره و ترامپ خواستهاند که تحریمها علیه ایران در زمان مبارزه با ویروس کرونا، لغو شود.
در همین ایام خبر دیگری بود مبنی بر اینکه ۱۲ نماینده کنگره آمریکا از جمله الکساندریا اوکازیو کورتس، برنی سندرز، الیزابت وارن، ایلهان عمر، خواکین کاسترو و باربارا لی در نامهای به استیو منوچین وزیر خزانهداری و مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا خواستار رفع فوری تحریمها علیه ایران شدند.
در ۸ فروردین نیز ۱۱ سناتور آمریکایی طی نامههایی به وزیر امور خارجه و وزیر خزانهداری آمریکا از آنان خواستند با توجه به شیوع ویروس کرونا دست کم به طور موقت و برای ۹۰ روز تحریمها علیه ایران و ونزوئلا برداشته شود.
«کریس مورفی» ، «تام کارپر» ، «بنیامین کاردین» ، «پاتریک لیهی» ، «بریان ساتز» ، «ریچارد بلومنتال» ، «کریس ون هولن» ، «تیم کین» ، «تام یودال» ، «شرود براون» و «جفری مرکلی" از جمله این سناتورها بودند که نامه مزبور را تنظیم کردند.
همزمان، سازمان ملل متحد نیز از آمریکا خواستار لغو تحریمها شد که پیرو درخواست دبیرکل گوترش برای پایان دادن به منازعات جهت مقابله با کرونا صورت گرفته بود.
در ادامه ۷۷ تن از ایرانیان و غیر ایرانیان دانشگاهی اعم از دو تابعیتی، فعالان و اندیشمندان از جمله نوام چامسکی در نامه به رهبران ۱+۵ تحریمها را نقض حق بدیهی ایرانیها برای دسترسی به نیازهای بهداشتی و پزشکی دانستند.
کمپین ۸۰ ساعت برای ۸۰ میلیونی ایرانی هم در حال تلاش برای فرو ریختن دیوار تحریمها شکل گرفت و نامه ۸ کشور عضو سازمان ملل متحد برای لغو تحریمها نیز در قالب جنبش جهانی به این سازمان تحویل شد.
علاوه بر این، یادداشت شورای سردبیری نیویورک تایمز و واشنگتن پست خطاب به ترامپ نیز به سایر کمپینها پیوست تا شاید بتوانند دولت ترامپ را برای لغو یا کاهش تحریمها متقاعد کنند.
کمپینهای ضد ایرانی
اما در مقابل حرکتهای انسانی شکل گرفته علیه تحریمها، جریانهای ضد ایرانی در آمریکا نیز بیکار نماندند که شامل لابیهای سعودی، صهیونیستی و جنگ سالاران تندرو آمریکایی و نیز برخی ایرانیان فراری و پناهنده به کشورهای غربی از جمله آمریکا میشود.
در این میان اندیشکده های ضد ایرانی در آمریکا از جمله اندیشکده ضد ایرانی «بنیاد دفاع از دموکراسیها» (FDD) و "امریکن اینترپرایز" از مهمترین مشوقان اصلی ترامپ در فشارهای حداکثری و سمت دهی به تصمیمات ترامپ در کاهش تحریمها بودهاند.
"مارک دوییتز" صهیونیست تندرو آمریکایی نیز از جمله کسانی بود که در واکنش به نامه سناتورها و یادداشت نیویورک تایمز برای کاهش تحریمها، به ترامپ اینگونه گوشزد کرد که "مردم ایران میدانند که نباید تحریمها برداشته شود! "
آمریکا در میانه تحرکات گستردهای که برای رفع تحریمها از سوی شخصیتها، گروهها و پویشهای بزرگ راهاندازی شده است، چند روز پیش ۱۵ شرکت و شخصیت عمدتا عراقی و ایرانی را در فهرست تحریم هایش قرار داد که گفته میشود به خواست پمپئو بوده است.
وزیر خارجه تندرو و ضد ایرانی آمریکا همزمان از گروه G ۷، شامل کشورهای فرانسه، آلمان، بریتانیا، ایتالیا، ژاپن، ایالات متحده آمریکا و اکنون که با اضافه شدن کانادا به جی ۸ تبدیل شده، خواست تا به تحریمهای حداکثری آمریکا علیه ایران بپیوندند.
این نشان داد که پمپئو فعلا در مقابل هرگونه حرکت به سمت کاهش و لغو تحریمها ایستاده است و کینه ورزانه هر راه حلی را در این زمینه خنثی میکند و برایش تفاوتی ندارد که چه تعداد انسان به خاطر این تحریمها قربانی کینه توزیهای او و دیگر مقامهای امریکایی شوند.
اما در کنار صهیونیستها، سعودیها و تندروهایی مانند پمپئو که سوگیریهای کینه ورزانهشان علیه ملت ایران پایانی ندارد، گروهی از ایرانیهای فراری و پناهنده در آمریکا و کشورهای غربی به تکاپو افتادند تا مبادا بر اثر فشارهای جهانی ترامپ سیاست کاهش تحریمها را پیش بگیرد.
در این میان اما سخیفتر و کثیفترین شکل مخالفت با لغو تحریمها را قلیل ایرانیهای برانداز در آمریکا از خود بروز دادند که حتی گوی سبقت را از صهیونیستها و سعودیها و جنگ سالاران آمریکایی مانند پمپئو ربودند.
از جمله اقدامات یکی دو تن از خبرنگاران پناهنده طی روزهای گذشته حتی در میان مخالفان جمهوری اسلامی نیز واکنش به همراه داشت؛ درخواست رذیلانه آنها، در روزهایی که پمپئو و تندروها با کرونا و تهدیدهای نظامی برای نابودی ایران خیز برداشتهاند، عجیبترین اقدامات ضد ایرانی در این روزها بود.
شاید پمپئو وزیر خارجه و اوبراین مشاور امنیت ملی و دیگر جنگ طلبان آمریکایی رقص مرگ پزشکان و پرستاران ایرانی را از طریق دهها و صدها نواری ویدئویی در عملیات نجات مبتلایان به کرونا در ایران ندیده یا نفهمیده باشند، اما بیشک آن دست مخالفان که ادعای ایرانی بودن دارند، حتما این فیلمها را دیدهاند و شنیدهاند که برخی از این فرشتگان روی زمین به خاطر کمبود تجهیزات حفاظتی و دارو و در یک کلام تحریمها جان خود را از دست دادهاند.
یکی از آنها به فکر یک کمپین بر ضد لغو تحریمها افتاده و خطاب به ترامپ از وی خواسته تحریمها علیه ایران را لغو نکند. او از مخالفان لغو تحریمها و نیز ایرانیهای مقیم آمریکا خواسته است که پای این نامه را امضاء کنند.
دیگری هم که چندی است از مسیر صدای آمریکا وارد تشکیلات وزارت خارجه این کشور شده، از احتمال لغو تحریمها به خشم آمده و به صراحت گفته که آمریکا نباید این تحریمها را لغو کند یا کاهش دهد.
آیا وقت سرپیچی از فرامین ظالمانه آمریکا نرسیده؟
سرانجام در پی فشارهای بین المللی به آمریکا برای لغو اتحریمها، جمعه گذشته برخی گزارشها از تصمیم دولت ترامپ برای کاهش تحریمهای ضد ایرانی خبر میداد و پایگاه میدل ایست در این باره نوشت "ایالات متحده با ارائه معافیت تحریمها به برخی کشورها موافقت کرده تا به آنها کمک کند داراییهای بلوکه شده ایران را آزاد کنند تا بتوانند به تهران برای خرید دارو و تجهیزات برای مقابله با ویروس کرونا کمک کنند. "
اما براساس فشارهای جریان ضد ایرانی، دولت آمریکا آزاد کردن داراییهای ایران را که اولین بار موضوع آن را که پایگاه میدل ایست فاش شد، منتفی اعلام کرد، به طوری که یک روز بعد از خبر میدل ایست، "واشنگتن فری بکن" به نقل از وزارت خارجه امریکا خبر داد که واشنگتن در شرایط بحرانی کرونا با آزاد کردن داراییهای نقدی ایران موافقت نکرده است.
اکنون کرونا به جهان را به صحنه تقابل صلح طلبان و جنگ طلبان جهان تبدیل کرده است و بیشک با وجود همه تلاشها برای بقا و تشدید تحریمها علیه ایران، پیش بینی میشود با ایجاد بیشتر چنین کارزارهایی که ابعاد جهانی خواهد یافت، فشارها بر کاخ سفید دو چندان شود و آنگاه واشنگتن باید از بین قرار گرفتن در برابر اصول اخلاقی و نظر واحد جهانی از یک سو و نیات و سیاستهای تند و قلدرمآبانهاشانتخاب کند.
همچنین پیش بینی میشود، کارزارهایی خطاب به رهبران اقتصادهای بزرگ جهان بویژه اروپایی راهاندازی شود که آنان را برای یک تصمیم سرنوشت ساز و تاریخ ساز به چالش خواهد کشید؛ آیا وقت آن نرسیده که دولتهای مستقل جهان در تقابل میان صلح طلبان و جنگ سالاران، از فرامین و قوانین غیر قانونی و زورمدارانه و سیاستهای یکجانبه گرایانه آمریکا پیروی نکنند؟