تهران- ایرنا- شاعر و طنزسرای کشورمان با اشاره به آنکه کرونا خطرناک است و برخی آن را شوخی گرفتند، نوشت: خواهش می‌کنم امسال را در خانه بمانیم، سفر و مهمانی نرویم و در مجامع شلوغ حضور پیدا نکنیم، تا این شرایط بگذرد، بگذرد این روزگار تلخ‌تر از زهر؛ بار دگر روزگار چون شکر آید.

شیوع ویروس کرونا تجربه متفاوتی از زیست و زندگی را برای انسان‌های سراسر جهان به‌وجود آورده است. تجربه‌ای که این روزها از آن به‌عنوان قرنطینه خانگی یاد می‌شود.

به گفته کارشناسان امر درمان در مسیر مبارزه با این ویروس یعنی کادر درمان، پرشکان و پرستاران متعهدی که با تعبیر واژه ایثار و از جان گذشتگی به شکل خستگی‌ناپذیر در خط مقدم مبارزه در حال مجاهدتی بی‌مثال هستند؛ برای تحقق شعار شکست کرونا یکی از اصلی‌ترین مواردی که می‌تواند به قطع زنجیره شیوع این ویروس مرگ‌بار منتج شود در خانه ماندن است.

تعطیلی فعالیت‌های فرهنگی و هنری در کنار تعطیلی بسیاری دیگر از فعالیت‌هایی که زیست اجتماعی انسان‌ها را معنا می‌داد، اتفاقی است که طی بیش از یکی، دو ‌ماهه اخیر جامعه ایران را همراه خود کرده است؛ به‌ویژه در این ایام که درحال سپری کردن روزهای نوروز باستانی ۱۳۹۹ هستیم. تلاش تمام آحاد جامعه برای تحقق شعار شکست دادن کرونا از یک‌سو و ازسوی دیگر برنامه‌ریزی مسئولان و دست‌اندرکاران کلان کشور در مسیر متوقف کردن زنجیره شیوع کرونا و بازگشت فضای زیست اجتماعی به حالت عادی از مهم‌ترین اتفاقات و برنامه‌هایی است که در دستور کار تمامی مسئولان قرار گرفته است.

تردیدی در این مهم وجود ندارد که برای به بار نشستن تلاش مسئولان، اتحاد؛ همدلی و همراهی آحاد مردم از مهم‌ترین اتفاقاتی است که می‌تواند به تسریع قطع زنجیره شیوع کرونا و شکست دادن این ویروس مرگ‌بار در جامعه منتج شود.

در راستای فعالیت تمام دست‌اندرکاران، برنامه ریزان و متولیان کلان بخش‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه، اهالی فرهنگ و هنر از نویسندگان و شاعران گرفته تا مترجمان، منتقدان و پژوهشگران نیز دست در دست یکدیگر دادند تا با همراهی پویش‌های اجتماعی شکل گرفته در مسیر شکست این ویروس هم سهم و دین خود را ادا کنند و از دیگر روی همراهی خود با آحاد مردم جامعه را این‌بار در قامت و جبهه‌ای دیگر به اثبات رسانند.

اهالی فرهنگ و هنر با همراهی خانه کتاب به‌عنوان بازوی فرهنگی یار مهربان در حوزه معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با راه‌اندازی دو پویش #تندرست_باش_ای_ایران و #بهار_نزدیک_است؛ طی روزهای پایانی اسفند ماه و آغاز تعطیلات نوروزی ۱۳۹۹ تلاش کرده‌اند تا با صحبت‌ها، پیام‌ها و یا دل‎نوشته‌هایی علاوه بر ادای سهم خود در تحقق هرچه بیشتر دعوت مردم به خانه ماندن و گسترش و توسعه پویش‌های نام‌برده مشارکت هرچه بیشتر آحاد مردم را برای صرف فعل اتحاد و همدلی در مسیر شکست دادن ویروس کرونا در کشور ادا کنند.

یکی از این افراد سعید بیابانکی شاعر، طنزسرا و منتقد ادبی نام‌آشنای کشورمان است. بیابانکی با پیوستن به دو پویش #تندرست_باش_ای_ایران و #بهار_نزدیک_است؛ پیام خود را در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی از یک‌سو و ازسوی دیگر در فضای مطبوعاتی منتشر کرده است. او در این پیام آورده است:

سلام عرض می‌کنم خدمت همه شما عزیزان... در شرایطی هستیم که باید شیوه جدید زندگی کردن را تجربه کنیم. صرفاً برای سلامتی خودمان، آشنایان‌مان، دوستانمان و برای سلامتی همه مردم دنیا... یک بی‌احتیاطی و یک خطا می‌تواند در این ایام برای جامعه بسیار آسیب‌رسان باشد. با کتاب خواندن، فیلم دیدن، شنیدن کتاب‌های صوتی می‌توان به نحو احسنت از این روزها استفاده کرد. من در این ایام نزدیک به ۱۵ فیلم سینمایی دیدم که آرزو داشتم آنها را ببینم و هرگز فرصت نشده بود. متأسفانه تعدادی از دوستانم را نیز در این مدت از دست داده‌ام. چه دوستان پزشک و پرستار و چه دوستانی که در شهرستان آنها را می‌شناختم. صرفاً به خاطر بی احتیاطی برخی از مردم! شاید آنها دقت نکردند... کرونا خطرناک است و برخی آن را شوخی گرفتند. خواهش می‌کنم امسال را در خانه بمانیم، سفر نرویم؛ به مهمانی نرویم و در مجامع شلوغ حضور پیدا نکنیم، تا انشاءالله این شرایط بگذرد... بگذرد این روزگار تلخ‌تر از زهر؛ بار دگر روزگار چون شکر آید. موفق باشید...

مروری بر کارنامه فرهنگی بیابانکی

سعید بیابانکی متولد ۴ مهر ۱۳۴۷ در خمینی‌شهر؛ شاعر و منتقد ادبی و عضو شورای سیاست گذاری جشنواره شعر فجر و دبیر این رویداد در سال ۱۳۹۸  بوده ‌است.

بیابانکی شاعری را از سال ۱۳۶۲ در سن ۱۵ سالگی آغاز کرد و به تدریج با ورود به انجمن ادبی سروش و انجمن ادبی صائب اصفهان در محضر استادانی چون صاعد اصفهانی، خسرو احتشامی، محمد مستقیمی و خلیل بلدی به تربیت روحیه شاعری خود پرداخت.

اولین کتاب شعر بیابانکی با نام ردپایی بر برف در سال ۱۳۶۹ توسط حوزه هنری منتشر شد؛ ولی شهرت بیابانکی به عنوان یک شاعر صاحب سبک با زبانی محکم در سال ۱۳۷۶ با انتشار کتاب نیمی از خورشید اتفاق افتاد. این کتاب بیابانکی را به عنوان شاعری با زبان خاص و متفاوت به شعر ایران معرفی کرد.

بیابانکی تحصیلات خود را در سال ۱۳۷۲ رشته کامپیوتر در دانشگاه اصفهان به پایان رساند و در سال ۱۳۸۸ نیز از دانشگاه اصفهان نشان درجه یک طلایی دریافت کرد. این نشان به کسانی داده می‌شود که در حوزه‌های علمی و فرهنگی به جایگاه شایسته‌ای در کشور رسیده باشند.

بیابانکی مدیر روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان، دبیر هنری سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره، عضو شورای عالی شعر صدا و سیما و عضو شورای علمی جشنواره شعر فجر بوده و از اعضای شورای شعر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز به شمار می‌رود.

بیابانکی در قالب کلاسیک فارسی شعر می‌سراید. وی در حوزه شعر و نثر طنز نیز چهار مجموعه مستقل دارد و شعری از او به نام زنده رود در کتاب فارسی سوم راهنمایی به چاپ رسید.

بیابانکی در قالب‌های سنتی و سپید شعرهای زیادی دارد؛ ولی در قالب غزل و چارپاره آثار قابل توجه‌تری خلق کرده‌است. چارپاره‌های او به تعبیر منتقدان از نمونه‌های برتر چارپاره در سال‌های پس از انقلاب است. علی موسوی گرمارودی معتقد است: چارپاره‌های بیابانکی در کتاب سنگچین از بهترین چارپاره‌های شاعران دهه چهل و پنجاه به مراتب بهتر است. در چارپاره‌های بیابانکی به مفاهیمی مثل عشق، مذهب، زندگی شهدا، مسایل اجتماعی و تاریخی و احیای خرده فرهنگ‌ها پرداخته شده‌است.

دفاتر شعری چون رد پایی بر برف از انتشارات حوزه هنری؛ نیمی از خورشید از انتشارات همسایه؛ نه ترنجی، نه اناری از انتشارات نقش مانا؛ نامه‌های کوفی، یلدا، لبخندهای مستند و سنگچین هر چهار اثر از انتشارات سوره مهر؛ هی شعر تر انگیزد (مجموعه شعر طنز) از انتشارات سپیده‌باوران؛ سکته ملیح و چقدر پنجره، هر دو از انتشارات شهرستان ادب و جامه‌دران از انتشارات فصل پنجم از شناخته‌شده‌ترین آثار بیابانکی در قلمرو شعر و نثر ادبی و طنز کشورمان شناخته می شوند.