هر سال غروب روز سیزده فروردین که همه به سمت خانه هایشان می رفتند انبوه زباله های به جا مانده از تفریح ، آتش و خاکسترخاموش نشده بلوط ها و مراتع عشایری له شده زیر چرخ خودروها یادمان می آورد که نحسی سیزده را از خود دور کرده ایم و به جان طبیعت ریخته ایم.
اما امسال خانه نشینی اجباری برای پیشگیری از شیوع ویروس کرونا فرصتی شد تا در غروب روز سیزده فروردین لختی با خود درنگ کنیم که در همه این سالها در روزی که به نام طبیعت نامگذاری شده ، چه بر سر آن آورده ایم.
امروز در خانه ماندیم اما خبری از آن نحسی که هر سال حاضر بودیم برای بیرون کردنش از زندگی و روزگارمان، ساعتها در ترافیک سیزده فروردین سرگردان بمانیم تا به هر قیمتی آن را تقدیم طبیعت کنیم، نبود.حتی خبری از دلتنگی غروب ۱۳ فروردین که مثل جمعه ها دلتنگی بر سرمان آوار می شد هم نبود.غروب سیزده به در که می شد انبوه کارهای انجام نشده ای که قرار بود در تعطیلات انجام دهیم یادمان می آمد کاممان را تلخ می کرد.
اما امسال سیزده به در مصادف شد با روزهایی که ویروس کرونا در کشور و جهان افراد زیادی را مبتلا کرده و جان های عزیز بسیاری را نیز گرفته است و در استان کهگیلویه و بویراحمد نیز تاکنون ابتلای حدود ۱۵۰ مورد به ویروس کرونا تایید شده است و ۸ نفر نیز جان خود را از دست داده اند و پیش بینی می شود این میزان ابتلا به این ویروس همچنان شیب صعودی داشته باشد.
از آنجایی که طبیعت استان کهگیلویه و بویراحمد در فصل بهارکم نظیر است بیم آن می رفت که در روز سیزده به درچشم پوشی از این همه زیبایی غیر ممکن باشد اما قدردانی فرمانداران شهرستانهای مختلف از مردم نشان می دهد مردم غیر ممکن را ممکن ساخته و در خانه مانده اند و هم به خود و هم به طبیعت خدمت بزرگی کرده اند.
امسال مردم برخی خود خواسته و برخی هم به دلیل محدودیت های اعمال شده از سوی ستاد پیشگیری از شیوع ویروس کرونا در خانه ماندند و طبیعت نفسی از سر آسودگی کشید و البته این در خانه ماندن و سیزده پاکیزه می تواند نوید تابستانی دل انگیز در پایتخت طبیعت ایران باشد.
این سیزده می تواند نوید آن روزی باشد که جشن پیروزی بر ویروس کرونا را در کوه و دشت سرزمین چهار فصل همه با هم برگزار کنیم بی آنکه نگرانی از بابت سلامت جان عزیزانمان داشته باشیم.