خبرنگار ایرنا روز دوشنبه کسب اطلاع که بابایی از نویسندگان و پژوهشگران صاحب نام ادبیات فارسی کشور متاسفانه پس از یک دوره طولانی بیماری و دست و پنجه نرم کردن با سرطان، سحرگاه ۱۸ فروردین ماه در یکی از بیمارستان های قم دار فانی را وداع گفت.
مرحوم بابایی از اساتید مبرز حوزه و دانشگاه در این زمینه است که برخی آثار او توانسته است در سال های گذشته تاثیر عمیقی در جامعه ادبی کشور ایجاد کند.
وی در طول حیات خود بیش از ۲۰ کتاب و افزون بر ۵۰ مقاله در زمینه‌های دین‌شناسی، فرهنگی، تاریخی و ادبی به نگارش درآورده است. از جمله آثار ایشان می توان به «مولوی و قرآن» ، «درآمدی بر دین‌شناسی حافظ »، «بهتر بنویسیم» ، «خارج از نوبت» ، «آیین قلم» ، «نیایش‌نامه» ، «اعجاز بیانی قرآن» ، «پیش‌شرط‌های پژوهش در علوم دینی» ، «دین و دینداری» ، «محمد برگزیدۀ خدا» ، «علی پیشوای مؤمنان» ، «پیوند جان و جانان» و «حکایت خوبان» اشاره کرد.
مرحوم استاد بابایی که در سال ۱۳۴۳ در قم دیده به جهان گشوده، در سن ۵۶ سالگی جان خود را از دست داد.
آیین نکوداشت استاد رضا بابایی با عنوان «فرزند قلم» پنجم بهمن ماه ۱۳۹۸ با حضور مسئولان و اهالی قلم در مجتمع ناشران قم برگزار شد. سیدموسی حسینی کاشانی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم، در این آیین نکوداشت گفت: فرهنگ ما مدیون بزرگ‌مردانی چون استاد بابایی است که سال‌ها عمر خود را برای پویایی و نشر کتاب‌های ارزشمندی گذاشت.
در یکی از یادداشت های مرحوم بابایی با عنوان «بر خود ببالید» آمده است: «ما امیدوارترین مردم دنیا بودیم. هیچ ملتی همچون ما آسان دل نمی‌بست و معصومانه اعتماد نمی‌کرد. شمشیرهای خطا و خنجرهای جفا رشته امید ما را نبرید. در تندباد حوادث، از جان برای شمع امیدمان سرپناه می‌ساختیم. هزاران روز را به انتظار لبخندی می‌گذراندیم، اگرچه جز خشم و خشونت نمی‌دیدیم. آنان که اکنون ما را از هر تغییری ناامید کردند بر خود ببالند که مردمی شیدا و عاشق را بر خاکستر افسردگی نشاندند. شناسنامه‌ام را می‌بینم. جایی برای مُهر جدید نمانده است. ما را شرمنده شناسنامه‌هایمان هم کردید. فردا نسلی از راه می‌رسد که چراغ امیدش را در جایی دیگر روشن می‌کند؛ آنجا که دست شما به آن نمی‌رسد.»