بوی گل یاس و عطر نرگس تمام محله را پر کرده است اما همه با ماسک هایی بر صورت هیچ چیز استشمام نمی کنند، همه چیز را آلوده از کرونا می بینند و از مرگ و به شماره افتادن نفس ها نگرانند، غمی بزرگ قلب همه را مالامال از اندوه کرده، زندگی در حال رنگ باختن است و تنها امید به آمدنت کور سوی امیدی در انتهای چشمان نگران و در انتظار این آدم ها باقی گذاشته تا باز در انتظار طلوع دوباره خورشید باشند و این بار قیام کنی و زندگی دوباره زیبایی اش را از سر بگیرد و لبخند بر چهره بی ماسک آدم ها نمایان شود.
دیگر دلتنگی هایمان مخصوص شب های جمعه نیست، این روزها همه شب و روز و لحظه به لحظه اش دلتنگ آمدنت هستیم، از بس زندگی برایمان سخت شده که حالا به جای آن دورهمی ها و مهیا شدن برای جشن میلادت مطابق هر سال، این روزها در گوشه ای از اتاق خانه دل را تکیه و مجلس جشنت می خواهیم بکنیم اما، آقاجان تنها امید ادامه زندگیمان تپش های قلب شماست زیرا در این روزها بیماری ناشناخته به جان عالم افتاده و ما را هزاران فرسنگ از هم دور کرده و همه برای همدیگر غریبه شده ایم.
می دانی آقا جانم، حال دل هیچ کس خوب نیست، برخی عزداران و غمگین، تنها با دل غمدیده خویش سر می کنند و برخی گویی بی قرار لحظه های خوب در آغوش کشیدن عزیزان خویش اند، مادربزرگ ها و پدربزرگ ها و حتی بچه ها با آن دلهای کوچکشان هم خیلی تنها و غریب شده اند زیرا دیگر از آن دیدارهای هر روز و دست های مهربان خبری نیست، آقا جان بگو که آمدنت نزدیک است، بگو که دوباره در هیاهوی حضور در صحن مسجد و شوق زیارت دوباره سرشار از معنویت می شویم و روزهای خوب عاشقی از راه می رسد.
مولا جان دیگر از انتظار نگو، طاقت دوری را نداریم و چشم انتظار ظهوریم برای عدل و روزهای خوب وصال.
آقا جانم می دانی که مسجدت بسته است، همان مسجد محله را می گویم که همه روزهایش پر بود از شوق زائرانی که برای عرض ارادت می آمدند و با سلامی دلشان خوش بود به روزهای خوب ظهور، اما این روزها به خاطر بیماری کرونا همان دلخوشی کوچک هم از آنها گرفته شده و حالا غم و غصه ها و ناراحتی شان را در گوشه دلشان در خانه چال می کنند.
آقاجان می دانی که امید دل همه مایی، می دانی که در این روزهای بیماری و مرگ حتی غیر مسلمانها هم به خیابانها آمده و برای رهایی از این روزهای سخت و طاقت فرسای مرگ عزیزان به درگاه خدا سجده می کنند، کاش بیایی و تطهیری شوی همچون باران بر دلهای زخم خورده و مرحمی باشی بر جسم های رنجور و دمی باشی بر نفس های بشماره افتاده که در تقلای زندگی اند...
می گویند که جمعه می آیی، این بار روز میلادت یک روز به جمعه است حالا این بار از پایان جمعه های بی تو بگو، آقاجان بگو که به زودی هدهد صبا خبر از آمدنتان را نوید می دهد، بگو که می آیی و مرهم دل های شکسته و خسته ما می شوی.
مولا جان، تو صاحب عصری و آخرین موعود که خدا وعده اش داده، می دانی چقدر این روزها، بیقراریم و تنها شده ایم و هم وطنانمان غریبانه با کرونا به کام مرگ می روند، می دانی که این بلای ناشناخته حتی دلخوشی با هم بودن و تسلی دادن در غم و غصه ها را از ما گرفته، می دانی که چشم ها و دلهای عاشقان حرم رضوی و فاطمه معصومه گریان است از غم فراغ، می دانی که دیگر مجبوریم شوق زیارت را از پشت تصویر تلویزیون نظاره کنیم و چقدر سخت است این دوری از حرم ....
بگو که دیگر غریب نیستیم و تو با آمدنت نسیم خوش زندگی را برایمان به ارمغان می آوری.
آقاجان، مولای من، بگو که روزی با تو به زیارت خانه خدا می روم و این سکوت غم انگیر کعبه و مسجد رسوالله به اتمام رسد.
بگو که دوباره همه زیارتگاه ها مملو می شود از عاشقان اهل بیت که برای آرامش دل به زیارت می آیند، فقط به شوق دیدار شما، سختی ها را تحمل می کنیم.
بگو که میایی و اشک های شبانه و غریبانه ما را پایان می دهی.
ای بهار دلها، می نگری که این بلای ناشناخته چگونه بهار عمر عزیزانمان را به خزان مبدل کرده و همه را مستاصل از چاره ای برای رهایی به تکاپو انداخته.
اول مظلوم عالم شکایت خویش از مردم روزگارش را به نخلستان می برد و درد دل با چاه می گفت. ای کاش می دانستیم در کدام نخلستان سر بر کدامین چاه غربت از بی وفایی و غفلت ما شِکوه می کنی، اما این بار بدجور محتاج نگاهیم و مرهمی از جنس ظهور که بارانی باشد بر کویر تفتیده جان هایمان.
نمی دانم چه شکوهی در ظهورت نهفته است، که می گویند وقتی بیایی عدل و داد جهان را فرا می گیرد و همه جا سرشار از صلح و آرامش و خوشی می شود.
افسوس که پرده های غفلت و معصیت، گوش جانمان را سنگین و ناشنوا ساخته است، ای کاش ندای یاریگریت را می شنیدیم و تو را لبیک می گفتیم.
تازه در این میدان از ما سر و جان نخواسته ای. سخن از شمشیر و نیزه و خنجر نیست. فقط فرموده ای برای ظهورم دعا کنید.
این جمعه عطش دیدار تو آنقدر زیاد شده و چقدر بی صبرانه محتاج ظهوریم.
خدایا این انتظار به درازا کشید
پس چرا نمی آید…
اللهم عجل الولیک الفرج
« اللّهُمَّ هَب لَنا رَاَفَتَهُ وَ رَحمَتَهُ وَ دُعاءَهُ وَ خَیرُه»