خاطرات، تنها چیزهایی هستند که هیچوقت از یاد نمی‌روند. نلخ و شیرین آن فرقی نمی‌کند. آنها برای همیشه در یادها می‌مانند. هرچه اشتراک‌های این خاطرات بیشتر باشد؛ جهان شمول‌تر خواهد شد. در این روزها که شیوع ویروس کرونا مانع از برگزاری مسابقات فوتبال شده است بازهم باید دست به دامن خاطرات شد. خاطراتی که می‌تواند کاتالیزوری باشد برای گذر از این روزهای سخت. خاطراتی که باید جای خالی روزهای بدون فوتبال را پر کنند. با چه؟ با خود فوتبال. با فوتبال در روزهای بدون فوتبال خاطره‌بازی می‌کنیم تا روزی که کرونا شکست بخورد و مستطیل سبز مجددا پذیرای هنرمندان داخلی و خارجی‌اش شود. به امید آن روز که دور نیست...