به گزارش ایرنا میلیون ها نفر در خانه هایش حبس شده اند و از لحاظ عبور و مرور، تدابیر محدود کننده زیادی برایشان در نظر گرفته شده است گاها حتی خودشان بخاطر احتیاط و برای مبتلا نشدن به ویروس مرگبار و خطرناک کرونا، از بیرون رفتن پرهیز می کنند.
بسیاری به دنبال راه هایی برای گذراندن زمان هستند تعدادی به خواندن روزنامه و اخبار روی آورده اند، بعض ها آشپزی می کنند، عده ای ساعت های طولانی حتی در داخل منزل قدم می زنند و ساعت خواب خیلی ها نیز تغییر کرده است بعضی ها نیز می گویند دچار «پریشان حالی روانی» شده اند اما «ماساکی نیشیدا» روانشناس دانشگاه واسیدا در ژاپن مخالف این اصطلاح است او می گوید اینها نشانه هایی از پریشان حالی نیست بلکه اقدامات فوق نشانه ای از «واکنش معمول مردم به یک شرایط بسیار غیرمعمولی است».
او توصیه می کند برای فرار از تنهایی لازم است برخی از کارها صورت گیرد از دیدگاه او کسانی که دچار چنین حسی می شوند باید از طرق مختلف مانند فضای مجازی بیشتر با دوستانشان در ارتباط باشند.
این روانشناس ژاپنی می افزاید: از فناوری های مخابراتی و ارتباطی غافل نشوید تلفن را بردارید و به دوستان و اقوام خود زنگ بزنید بهتر است خود را فقط به اخبار مربوط به شیوع کرونا محدود نکنید و مصرف کننده بزرگ چنین اطلاعاتی نباشید تا تاثیرات منفی بر روی شما کمتر شود.
ماساکی می گوید: دولت ها سرگرم مبارزه با کرونا هستند آنها دریافته اند با یک بحران بهداشتی روبرو شده اند اما طبیعی است که تدابیر آنها برای رفع برخی از مشکلات روحی و روانی مردم کافی نیست و آنها درگیر مسایل فیزیکی بیشتری درخصوص بیماران شده اند.
وی آثار گزارش های بسیار فراوان رسانه ای بر روی افکار مردم درخصوص کرونا را مورد توجه قرار داده است و تاکید می کند برخی از این مطالب هم کارشناسی نیست و باید کمتر به آنها پرداخت.
او بسته شدن مدارس و تعطیلی مراکز فرهنگی، هنری و تفریحی را باعث تنهایی بیشتر مردم در هر سن و قشری دانسته است و تاکید می کند باید از فناوری ها برای ارتباطات بیشتر استفاده کرد تا فرد دچار حس تنهایی نشود.
«مایی یوشیکاوا» استاد تدریس یوگا می گوید تنها بودن لزوما به معنای داشتن حس تنهایی نیست روش های مختلفی برای فرار از تنهایی برای کسانی که چنین حسی دارند وجود دارد که از جمله آن ورزش کردن و تمرینات جسمانی و فیزیکی است.
وی می افزاید اول بهتر است با خودمان دوست باشیم و سعی کنیم خود را شاد نگهداریم و سپس ارتباط دوستانه تری با اطرافیان برقرار کنیم و یادمان باشد که چنین فرصت هایی ممکن است در آینده بدست نیاید.
البته تنهایی در ژاپن بیشتر از بسیاری کشورها پدیده معمولی است زیرا نزدیک به ۳۴.۵ درصد از مردم در این کشور تنها زندگی می کنند «آیومی ماکیتا» ۴۴ ساله که به تنهایی زندگی می کند می گوید که به این شرایط خو گرفته است و حتی خود را برای سناریوهای بدتر نیز آماده می کند.
وی می گوید البته در کرونا بیشتر از هر زمان دیگری حس تنهایی کرده است قبلا تنها زندگی می کرده ولی شاید تا این اندازه احساس تنهایی نداشته است و به دنبال راه هایی برای فرار از این پدیده است.
او می افزاید: الان نگرانی بسیاری این است که اگر مریض شوند کسی نمی تواند سراغشان بیاید خودم هم سه تا گربه در خانه دارم که اگر بیمار شوم دیگر کسی هم نیست به آنها رسیدگی کند و این همان حس تنهایی آزاردهنده است.