«حسین توکلی» از قهرمانان ملی ایران است که در رفتار و عمل خود همیشه متفاوت از سایر بزرگان ورزش ایران عمل کرده است. او همان جوان ۲۲ ساله محمودآبادی است که توانست در سرزمین کانگروها با کسب مدال طلا در دسته ۱۰۵ کیلوگرم طلسم بیش از سه دهه ناکامی ایران در کسب مدال طلای این رشته را بکشند.
طلسم‌شکنی که خوش یمن بود و روز بعد از این مدال، ایران در دسته فوق‌سنگین توسط «حسین رضازاده» نیز در بازی‌های المپیک ۲۰۰۰ سیدنی صاحب گردن آویز زرین شد. البته دست تقدیر یک دهه بعد این ۲ پیشکسوت ورزشی را در برابر هم قرار داد تا جایی که آنان در رسانه‌ها نقدهای تندی علیه یکدیگر انجام دادند.
اما چرا توکلی متفاوت از سایر قهرمانان ملی است؟ او متفاوت عمل کرد زیرا پس از ۳۲ سال با بازوان توانمند خود توانست با مهار وزنه ۴۲۵ کیلوگرمی در مجموع عنوان قهرمانی المپیک ۲۰۰۰ سیدنی را از آن خود کند و نخستین مدال طلای المپیک در رشته وزنه‌برداری ایران در آغازین ماه‌های قرن بیست و یکم را از آن خود کند. اما این پایان کار شگفت‌انگیز توکلی نبود بلکه وی با حضور خود در سکوی توزیع جوایز با یک حرکت جهشی به سوژه رسانه‌ها تبدیل شد. پرش او روی سکوی نخست المپیک ۲۰۰۰ سیدنی از تصاویر به یاد ماندنی ادوار مختلف این جشنواره ورزشی به شمار می‌رود.
«ووهان» چین را با ویروس کرونا در سطح جهان می‌شناسند جایی که نخستین علائم این بیماری کشنده از آنجا شروع و به سایر نقاط جهان سرایت پیدا کرد. اما این شهر برای توکلی به مراتب شناخته شده‌تر از ویروس آن است. وی ۲۱ سال پیش و در سال ۱۹۹۹ و در سن ۲۱ سالگی در مسابقات قهرمانی آسیا که در این شهر برگزار شد توانست بر سکوی نخست دسته ۱۰۵ کیلوگرم قرار بگیرد. وی سال ۲۰۰۴ نیز در مسابقات قهرمانی آسیا که در آلماتی قزاقستان برگزار شد عنوان نایب قهرمانی را از آن خود کرد.
از نکات بارز کارنامه قهرمان المپیک سیدنی آن است که وی هیچگاه موفق به کسب مدال یا عنوان در مسابقات قهرمانی جهان نشده است. او در فاصله سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲ میلادی در این مسابقات شرکت که یک اوتی و ۲ عنوان پنجم مهم‌ترین نتیجه این ورزشکار به شمار می‌رود. توکلی همچنین مدال برنز بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان کره‌جنوبی را در کارنامه دارد.
دارنده مدال طلای المپیک سیدنی پس از سال ۲۰۰۴ فعالیتی در حوزه قهرمانی نداشت و به جرگه مربیان پیوست. داستان مربیگری او مانند زندگی قهرمانیش هم متفاوت بود. وی از معدود مربیانی به شمار می‌رود که در سه رشته وزنه‌برداری، پاراوزنه‌برداری و دوومیدانی تجربه کار دارد.
قهرمان المپیک به مدت یک سال سرمربی تیم ملی بزرگسالان بود. وی همچنین سابقه مربیگری در تیم های پایه این رشته را در کارنامه دارد.
توکلی در زمان ریاست «بهرام افشارزاده» در فدراسیون وزنه‌برداری در کادر فنی تیم ملی نوجوانان و جوانان فعالیت می‌کرد، اما پس از روی کار آمدن حسین رضازاده در راس فدراسیون، این مربی از سمت خود کنار گذاشته شد.
وی همچنین مدتی پیش از سوی کشور فیجی برای هدایت تیم ملی وزنه‌برداری این کشور دعوت به همکاری شد. در پی این دعوت تعداد زیاد از ورزشکاران نوجوان، جوان و بزرگسال اعتراض کردند. در میان معترضان الین کیکاماتانا، بانوی سال فیجی و یکی از بهترین وزنه‌برداران جوان در جهان نیز دیده می‌شد.
توکلی در سال ۱۳۹۶ رسما سرمربی بدنسازی «احسان حدادی» نایب قهرمان المپیک ۲۰۱۲ لندن شد.
توکلی در ابتدای سال ۱۳۹۸ از سوی کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین به عنوان سرمربی تیم پاراوزنه‌برداری انتخاب شد. حضور او در این سمت موجب کار با ورزشکارانی مانند مرحوم «سیامند رحمان» شد که عنوان‌دار جهان و پارالمپیک به شمار می‌رود.