«فاطمه شریف» بازیکن اسبق تیم ملی فوتسال زنان، سرمربی تیم هیات فوتبال خراسان در لیگ برتر و نیز مربی تیم ملی فوتسال زنان محسوب می‌شود. وی در این مصاحبه از علاقمند شدن به فوتسال در سال ۷۸ و بعد از آن حضور در دانشگاه و شرکت در مسابقات دانشگاهی و دعوتش به تیم ملی فوتسال در سال ۸۵ گفت.
مشروح گفت و گوی خبرنگار ایرنا با این بازیکن اسبق تیم ملی فوتسال را در زیر می‌خوانیم.
در مسابقات قهرمانی کشوری فوتسال دانش آموزشی قهرمان شدیم
در سال ۷۸ که ۱۶ سالم بود کلاس‌های آموزشی فوتسال برای نخستین مرتبه در مشهد برگزار شد و در منطقه‌ای دور از خانه بود و من به دلیل علاقه زیاد در این کلاس‌ها شرکت کردم اما خانواده مخالف بود. در سومین جلسه این کلاس آسیب دیدگی شدیدی دیدم و ۴۵ روز نتوانستم تمرین کنم. بعد از ۲ ماه شناختم نسبت به فوتسال بهتر شد. خانواده‌ام نیز به علاقه زیاد من به فوتسال پی برد و مربی گفت که استعدادم در فوتسال خیلی خوب است.
پس از آن به صورت حرفه‌ای وارد فوتسال شدم و در آن زمان لیگ فوتسال برگزار نمی‌شد و بیشتر مسابقات آموزش و پرورش برپا می‌شد. در سال ۷۹ مسابقات فوتسال مثل الان نبود که ناحیه‌ای یا استانی باشد بلکه در سطح مسابقات کشوری بود. اولین دوره مسابقات دانش‌آموزی در رامسر برگزار شد و ما در آنجا شرکت کردیم و قهرمان شدیم. با اینکه نخستین دوره مسابقات فوتسال بود به جز سه استان، سایر استان‌ها شرکت کرده بودند. سطح مسابقات خوب بود و مسوولان مجبور شدند ۲ سالن برای این مسابقات اجاره کنند.
فرصت تمرین فوتسال نداشتم
بعد از آن در مسابقات دانش آموزشی و دانشگاه شرکت کردم. چون در مدرسه ریاضی می‌خواندم نمی‌توانستم خیلی روی فوتسال وقت بگذارم و فقط در مسابقات آموزش و پرورش شرکت می‌کردم. بعد از آن در رشته مهندسی برق وارد دانشگاه فردوسی مشهد شدم و فرصت بیشتری برای تمرین داشتم. در مسابقات دانشگاهی شرکت می‌کردم اما فرصت حضور در لیگ را نداشتم زیرا باید زیاد سفر می‌کردیم و از درس خواندن باز می‌ماندم. در سال ۸۵ برای اولین بار به تیم ملی فوتسال زنان دعوت شدم و از آنجا وقت و زمان خود را دیگر برای فوتسال گذاشتم. در کنارش درس را ادامه دادم و فوق لیسانس را در رشته مدیریت گرفتم.
در سال ۸۵ با حضور در اردوهای تیم ملی جزو نفرات منتخب به مسابقات غرب آسیا رفتم. بدون اینکه در لیگ شرکت کنم توانستم به این مسابقات اعزام شوم و با حضور در مسابقات غرب آسیا قهرمان شدیم.
در سال ۸۷ توانستم برای نخستین مرتبه در لیگ برتر برای سایپا بازی کنم. با توجه به اینکه تعداد واحدهایم در دانشگاه کم بود سه روز در هفته را در تهران بودم و دوباره به مشهد بازمی‌گشتم. در واقع در این مسیر سختی‌های زیادی داشتیم و همان سبب شد تا قدر این رشته را بیشتر بدانیم. در آن زمان باشگاه حرفه‌ای وجود نداشت که بخواهد برای ما هواپیما بگیرد بلکه با قطار در هر هفته به تهران می‌آمدم و بازمی‌گشتم اما برایم لذت بخش بود و پس از بازگشت از تهران مستقیم به دانشگاه می‌رفتم و استراحت نمی‌کردم.
برای اولین بار سرمربی سیاه جامگان شدم
در آن زمان عاشق فوتسال بودیم و دوست داشتیم پیشرفت کنیم. در سال‌های بعد در تیم‌های دیگری بازی کردم و پس از سایپا در وحدت خوزستان و پس از آن ۲ سال در یاسوج، در فولاد ماهان اصفهان، متین ورامین، صنعت نفت آبادان و ۳ سال در سپیدرود رشت بازی کردم. مشهد تیم نداشت یا اگر داشت خیلی ضعیف بود. برای اولین بار سرمربی تیم سیاه جامگان شدم. در دورانی که بازی می‌کردم در کلاس‌های مربیگری نیز شرکت می‌کردم. در سال ۹۲ در کلاس سطح یک آسیا در کرمانشاه و سال ۹۴ در کلاس سطح ۲ آسیا در شیراز شرکت کردم.
بازیکن کمکی پرسپولیس بودم
همان زمان از کنفدراسیون فوتبال آسیا خواستند فردی که توانایی خوبی در تئوری و عملی در فوتسال دارد برای اولین دوره تربیت مدرسان فوتسال آسیا معرفی کنند که من انتخاب شدم و توانستم بتدریج پله‌های ترقی را طی کنم. البته ناگفته نماند در دورانی که بازی می‌کردم در مسابقات داخل سالن آسیا در ویتنام در سال ۲۰۰۹ چهارم شدیم. در سال ۲۰۰۷ در مسابقات دانشجویان جهان در برزیل از ۱۳ تیم هفتم شدیم و آمادگی کاملی برای حضور در این مسابقات را نداشتیم. ۲ دوره در تورنمنت روسیه سوم شدیم.
یک دوره از مسابقات باشگاهی غرب آسیا را با پرسپولیس در اردن شرکت کردم. برای پرسپولیس بازی نمی‌کردم بلکه در تیم اهواز بودم اما به هنگام اعزام پرسپولیس به مسابقات باشگاهی غرب آسیا به عنوان بازیکن کمکی در سال ۸۶ از من خواستند تا برای این تیم بازی کنم. در واقع تنها در یک اردو آن هم چند روز مانده به مسابقات با پرسپولیس تمرین کردم. یک دوره هم با تیم هرمزگان به عنوان بازیکن کمکی در مسابقات باشگاه‌های جهان در پرتغال شرکت کردم. در این مسابقات تنها برای کسب تجربه رفتیم.
مربی تیم ملی فوتسال زنان شدم
در آن زمان اگر تیمی در لیگ قهرمان می‌شد حداقل انگیزه حضور در چنین مسابقاتی را داشت اما اکنون چنین اعزامی برای قهرمان لیگ نداریم. پس از آن با تیم ملی اردوی برون مرزی در اوکراین و تایلند داشتیم. از سال ۹۵ به عنوان مربی تیم جوان فوتسال دختران در کنار شهناز یاری به مدت ۲ سال و در سال ۹۸ هم مربی تیم ملی بزرگسالان فوتسال زنان شدم.
در سال ۲۰۱۵ به همراه تیم ملی قهرمان آسیا شدیم. احساس شور و شعف زیادی داشتیم. خیلی‌ها در این قهرمانی نقش داشتند. آن قهرمانی باعث شد تا انگیزه ما بیشتر شود.