پایگاه اطلاع رسانی سازمان ملل متحد روز شنبه در گزارشی به وضعیت آوارگان سوریه در شرایطی که کرونا همه کشورهای جهان را در برگرفته، پرداخت و در این زمینه ماموران این سازمان پای درد و دل یکی از این آوارگان نشستند.
سوریه از سال ۱۳۸۹ درگیر بحران ناشی از حمایت تروریست ها از سوی کشورهای همسایه ، غربی و رژیم صهیونیستی است و این بحران این روزها وارد دهمین سال خود شده است.
سازمان ملل در این گزارش همچنین با اشاره به وضعیت نگران کننده آوارگان سوری با اشاره به اینکه این آوارگان به کمک‌های زیادی نیاز دارند، خواستار خاتمه کامل جنگ در این کشور است و از همه طرف‌ها و کسانی که بر تنش‌ها در این منطقه تأثیر می‌گذارند، می‌خواهد تا طبق قوانین بین المللی برای حفاظت از غیرنظامیان تعهدات خود را عملیاتی کنند.
امریکا به صورت تجاوزکارانه از سال ۱۳۹۴ نیروهای خود را به مناطق شرقی سوریه اعزام کرده است و با وجود درخواست دولت قانونی سوریه همچنان نیروهای خود را در این مناطق حفظ کرده و اخیرا نیز به حوزه های نفتی شرق سوریه فرستاده است.
" قصی الخطیب"، بیوه‌ای است که از "کفرنابل" در استان " ادلب " در شمال غرب سوریه به دلیل شدت بمباران و جنگ در این شهر آواره شده است و بیش از ۱۰ ماه است که با هفت فرزند و ۲ نوه خود در اردوگاه " باریشا " ویژه آوارگان سوری زندگی می‌کند.
استان ادلب ۱۱ درصد از خاک سوریه است که از سوی تروریست ها از سال ۱۳۹۵ با حمایت همسایه شمالی سوریه اشغال شده و همچنان در اشغال قرار دارد و تلاش های سوریه در ماه های اخیر برای آزادسازی آن با مخالفت همسایه آن مواجه شد.
او می‌گوید: با فرزندانم در یک اتاق زندگی می‌کنم، دخترم ۲ فرزند دارد که با آن‌ها ۹ نفره در یک اتاق زندگی می‌کنیم و ما در این مکان با مشکلات زیادی روبرو هستیم.
این زن آواره سوری، از عواقب ویروس کرونا چنانچه به این اردوگاه برسد، خیلی نگران است.
اردوگاه باریشا در سال ۲۰۱۹ برای آوارگان سوری که به نیازهای خاصی به ویژه زنان بیوه که از "کفر نابل " آواره شده‌اند، تاسیس شد. در این اردوگاه ۴۱۰ خانواده زندگی می‌کنند.
چگونه می‌توان خانواده را در برابر بیماری همه‌گیر در زندگی اردوگاه محافظت کرد؟
قصی الخطیب اظهار داشت: ترس مطلق از شیوع ویروس کرونا در اردوگاه وجود دارد به خصوص اینکه این ویروس در سراسر جهان منتشر شده است.
در حال حاضر بیش از ۲ میلیون ۲۵۱ هزار و ۴۴۶ نفر در جهان به کرونا مبتلا شده که از این تعداد ۱۴۵ هزار و ۲۷۸ نفر تا این لحظه فوت کرده اند.
شمار بهبودیافتگان نیز تا زمان مخابره خبر ۵۷۱ هزار و ۳۵۹ نفر است.
شیوع ویروس کرونا «کووید ۱۹» برای نخستین بار اواسط ماه دسامبر (۲۴ آذر) در شهر «ووهان» واقع در مرکز چین گزارش شد. ابتدا از این بیماری به عنوان ذات الریه نام برده می شد، اما کمیسیون ملی بهداشت چین بعد از انجام یک سری تحقیقات، در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۹ (۹ دی ماه ۹۸) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد.
این آواره سوری با بیان اینکه چادرهای آوارگان در اردوگاه به هم نزدیک است و ما دائم با دیگران در تماس هستیم، افزود: حتی استفاده از آب شرب نیز مشترک است و ما از شیوع کرونا در اینجا بسیار می‌ترسیم.
او با اشاره به اینکه در حال انجام دادن هر کاری برای محافظت از خانواده خود در برابر کرونا است، بیان کرد: هر بار که کودکان در خارج از چادر بازی می‌کنند، احساس نگرانی دارم و به همین دلیل هنگام بازگشت آن‌ها به چادر، دستانشان را با آب و صابون می‌شوم اما کمک‌ها برای آب رسانی محدود است و آب کافی در اردوگاه وجود ندارد.
تروریست ها در روزهای اخیر با وجود شیوع کرونا با همکاری ترکیه اقدام به بستن منابع آبی شماری از مردم در شمال سوریه از جمله شهر الحسکه کردند.
در حالی که وی اظهار می‌دارد که داوطلبان به اردوگاه می‌آیند و چادرها و مناطق اطراف آن را ضد عفونی می‌کنند اما به این نکته اشاره می‌کند که مواد ضد عفونی یا تجهیزات حفاظت شخصی مانند ماسک صورت کافی نیست و ساکنان اردوگاه قادر به خرید این تجهیزات نیستند.
عدم وجود پزشک در اردوگاه نگران کننده است
قصی الخطیب توضیح داد که یک مرکز پزشکی در این اردوگاه وجود دارد اما فاقد پزشک است و این مرکز تنها در درمان برخی علائم ساده مانند سرماخوردگی و سر درد به آوارگان خدمات ارائه می کند.
وی می‌گوید همه نگران احتمال آلوده شدن یکی از آوارگان به ویروس کرونا هستند زیرا هیچ آزمایشگاه یا پزشک برای شناسایی سریع فرد بیمار وجود ندارد تا بتوانیم اقدامات احتیاطی را انجام دهیم.
این زن بیوه آواره سوری با بیان اینکه نگران آینده خانواده‌اش در پی بحران کرونا است، گفت: بسیار نگران این بحران هستیم زیرا پزشک نداریم و فقط یک مرکز پزشکی ساده در اردوگاه وجود دارد.
وی در حالی که بغض خفته‌ای در گلو دارد، می‌گوید: نمی دانم این زندگی ما را به کجا می‌برد. ما به کجا خواهیم رسید؟ کجا خواهیم رفت؟ آیا یک روز به خانه‌های خود باز خواهیم گشت یا اینگونه خواهیم ماند؟
۱۲ میلیون نفر از ۲۵ میلیون جمعیت سوری به خاطر اقدامات تروریستی در ۱۰ سال گذشته آواره هستند که در سال های اخیر حدود ۶ میلیون نفر از آنان از خارج و دیگر شهرهای امن سوریه به مناطق خود بازگشته و شماری همچنان در مناطق شمال غرب سوریه آواره هستند.
حمایت سازمان ملل متحد از اردوگاه
در این گزارش به حمایت های سازمان ملل متحد از آوارگان سوری اشاره شده و آمده است: دفتر امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (OCHA) شبانه روز با شرکای خود همکاری می‌کند تا خطرات کرونا را کاهش دهد اما به منابع بیشتر نیاز فوری دارد.
سازمان ملل همچنان نگران امنیت و حفاظت از بیش از چهار میلیون شهروند در شمال غربی سوریه است که بیش از نیمی از آن‌ها در داخل آواره شده‌اند.
بر اساس این گزارش از ۹ دسامبر سال ۲۰۱۹ در شمال غربی سوریه حدود ۴۹۰ هزار نفر آواره شده‌اند که بیش از ۸۰ درصد این آوارگان زنان و کودکان هستند.
تروریست ها از آوارگان سوری به عنوان سپر انسانی در برابر حملات تروریست های مخالف خود و ارتش سوریه استفاده می کنند.
سازمان ملل متحد اظهار داشته است در حالی که همچنان کمک‌های خود را برای برآورده کردن مطالبات و تامین نیازهای ۲ میلون و ۸۰۰ هزار نفر در سراسر مرز ترکیه افزایش داده است اما شمال غرب سوریه همچنان به کمک‌های بشر دوستانه زیادی نیاز دارد.
بر اساس اعلام منابع خبری ترکیه پیش از آغاز بحران در سوریه اقدام به تشکیل اردوگاه های چندین هزار نفر در مناطق جنوبی و هم مرز با سوریه کرده بود.
دفتر امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (OCHA) اضافه کرد که در ماه مارس، بیش از یک هزار و ۴۸۰ کامیون حامل کالاهای مورد نیاز برای نجات جان آوارگان سوری از مرز ترکیه عبور کردند و این بیشترین تعداد کامیونی است که از زمان آغاز کمک‌ها از طریق حمل و نقل مرزی در سال ۲۰۱۴ در یک ماه ارسال شده است.
سازمان ملل متحد همچنان خواستار خاتمه کامل جنگ در سوریه است و از همه طرف‌ها و کسانی که بر تنش‌ها در این منطقه تأثیر می‌گذارند می‌خواهد تا طبق قوانین بین المللی برای حفاظت از غیر نظامیان و حفظ زیرساخت‌های مورد نیاز برای ساکنان منطقه تعهدات خود را عملیاتی کنند.