کرونا و آینده مبهم مسابقات مهم ورزشی، جنگ همگانی با ویروس کرونا، شرق گرایی، دستمزد کارگران، کرونا ضعف انسان و عظمت خداوند، زمینه و ابزار اهداف عالی، افزایش حقوق و سیاست‌گذاری، آموزش و پرورش، نبود مسوولان در میان مردم و مدیریت کرونا از جمله موضوع‌هایی بود که مطبوعات محلی استان سمنان در هفته گذشته به آنها پرداختند.
روزنامه بیان مردم
روزنامه « بیان مردم » نشریه استان سمنان است که در هفته گذشته موضوع‌هایی چون افزایش حقوق و سیاست‌گذاری، سال ۹۸، آموزش و پرورش، نبود مسوولان در میان مردم، مدیریت کرونا را مورد اشاره قرار داد.
از مسائل مهمی که در هفته گذشته مورد توجه این روزنامه قرار گرفت، مطلبی به عنوان « دغدغه‌های آموزش و آموختن در سایه کرونا » نوشته مهین ملک‌زاده است.
در این مطلب آمده است: با شیوع ویروس کرونا و به وجود آمدن شرایط فوق العاده در تمام جهان و کشور مدارس و مراکز آموزشی پیش‌تر از سایر بخش ها تعطیل شدند اما معلمان و مسئولین مدارس با به کار بردن روش‌ها و شگردهای خاص آموزشی خود جریان آموزش دانش‌آموزان را متوقف نکردند.
از همان روزهای نخستین تعطیلی ها علی رغم همه بلاتکلیفی ها، مدیران و معلمان مدارس در کنار آموزش‌های تلویزیونی شبکه آموزش و شبکه چهار سیما دست به کار شده و متناسب با سطوح یادگیری و استعدادهای دانش آموزان مدارس خود از طریق نرم‌افزارهایی چون تلگرام و واتساپ که عملاً سهل الوصول ترین اپلیکیشن های ارتباطی بودند البته به مدد فیلترشکن‌ها، مباحث درسی و علمی را ارائه دادند.
آنچه این روزها بیش از هر چیز، سایه کرونا را بر سر آموزش دانش‌آموزان ما کم‌رنگ می‌کند درایت، مدیریت و خلاقیت دست اندرکاران حوزه آموزش و پرورش است و به حق برخی از معلمان دلسوز این سرزمین در این زمینه و در این شرایط خاص کاری کردند کارستان.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: معقول تر بود مسئولین آموزش و پرورش به یک نرم افزار و یا برنامه که به اصطلاح امتحانش را پس داده اکتفا کنند و روند آموزش را در بستری آرام و بی دغدغه ادامه دهند.یک روز واتساپ.روز دیگر الزام و اصرار بر نصب اپلیکیشن های داخلی.یک روز روبیکا.یک روز شاد و همه این ها چیزی جزء سردرگمی دانش آموزان و معلمان را در بر ندارد.ضمن اینکه بسیاری از دانش آموزان و خانواده های شان نه گوشی اندروید دارند و نه حداقل آشنایی و آگاهی نسبت به این اپلیکیشن‌ها را.
این‌ها در حالیست که می شد با رفع فیلتر تلگرام و عدم اصرار به نصب اپلیکیشن هایی که هنوز زیرساخت های لازم را برای اهداف آموزشی ما ندارند از دغدغه های خانواده ها و دست اندکاران حوزه آموزش، کم کرد.
روزنامه پیام
«روزنامه پیام» استان سمنان در هفته‌ای که گذشت مطالبی چون کرونا و آینده مبهم مسابقات مهم ورزشی، جنگ همگانی با ویروس کرونا، شرق گرایی، دستمزد کارگران، کرونا ضعف انسان و عظمت خداوند و زمینه و ابزار اهداف عالی را مورد اشاره قرار داد.
یکی از موضوع های مهمی که در این روزنامه مورد توجه قرار گرفت، مطلبی به عنوان « بهبود دستمزد کارگران؛ شاید وقتی دیگر! » به قلم روح‌الله ساعدی است.
در این مطلب آمده است: بالاخره پس از فراز و نشیب‌های فراوان شورای عالی کار با حواشی زیاد میزان دستمزد و مزایای سال ۹۹ را تصویب کرد، که بر اساس این مصوبه افزایش ۲۱ درصدی حداقل مزد کارگران در سال جدید، همانطور که انتظار می‌رفت واکنش‌های تند فعالین کارگری از جمله خانه کارگر استان و اعضای فراکسیون کارگری مجلس دهم را در واپسین روزهای فعالیت این مجلس برانگیخته است.
در شرایط موجود با توجه به اوضاع کشور، طبیعی بود که حقوق مصوب شورای عالی کار نتواند کارگران و بازنشستگان مشمول قانون کار و تامین اجتماعی را با توجه به تورم موجود کشور اقناع کند.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: اما نکته‌ای که مورد اعتراض فعالین کارگری است این است که چطور اواخر سال گذشته شاغلین خدمات کشوری با افزایش ۵۰ درصدی در حقوق‌ها مواجه شدند و فارغ از آن یک افزایش ۱۵ درصدی هم تحت عنوان افزایش سالیانه از ابتدای فروردین ماه در حقوق‌های آنها لحاظ شد، اما در مورد دیگر اقشار چنین چیزی صدق نکرد.
اگر در سال‌های گذشته نظام حقوق و دستمزد خدمات کشوری و تامین اجتماعی با هم رشد پیدا می‌کرد و یکسان‌سازی اعمال می‌شد، این‌روزها شاهد این اعتراضات نبودیم.
در مطلب دیگری از مطالب هفته گذشته این روزنامه با عنوان « اهداف عالی، زمینه‌ی مساعد و ابزار مناسب می‌خواهد » با قلم منصور فرزامی‌راد آمده است: اقتصاد مقاومتی، استقلال اقتصادی را به همراه دارد و عامل فخر و توسعه‌یافتگی است، جهش تولید هم چنین است و تقاضاها را در داخل برآورده می‌کند. آن هم در صورتی که ابزار لازم و بستر این اندیشه‌های بلند، آماده باشد. هیچ کس نمی‌تواند از حیث استدلالی و منطقی این اهداف بلند را نپذیرد و پشت گوش بیندازد. این ضرورت‌های زمان و شناخت دردها و کاستی‌هاست و بدیهی است تا ابزار و زمینه‌ی مناسب و لازم را فراهم نکنیم، هدف به دور از دسترس خواهد بود.
جامعه‌ای که منافذ فسادش، متعدد است و میلیاردها کالا از طریق قاچاق و آن هم در روز روشن و پیش چشم همه‌ی داده‌های قانونی، بی‌هیچ ترس و نگرانی‌ای وارد می‌شود، به معنای آن است که اعتقادی به تولید ملی و جهش تولید و اقتصاد مقاومتی و دیگر شعارهای مترقی سال ندارد از این رو به صراحت باید گفت که در قوای کشور، تا خانه‌تکانی اساسی صورت نگیرد و تا اهل برمسند نباشد و تا ضرورت‌های زمان به رسمیت شناخته نشود، در برهمین پاشنه‌ی معیوب خواهد گردید.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: تاسف آن جاست که هر برنامه و طرح و مطلوبی را می‌خواهیم با همان چند صد مسئول جابه‌جا شده و پیرو سنگین و اهل در جازدن اجرا کنیم و هنوز باور نکرده‌ایم که دور تسلسل در عمل و فکر باطل است و هنوز هم به نتیجه نرسیده‌ایم که «آزموده را آزمودن خطاست» و هنوز که هنوز است اعتماد نمی‌کنیم به این که دردهای مزمن قوای کشور به اندیشه‌های نو، اهل تعامل و توسعه‌گرا و آینده‌نگر و خلاصه به طبیبانی اهل درد و دردشناس محتاج است پس شرط عقل است که رویکردی نو را تجربه کنیم وگرنه در عین بایستگی و شایستگی ، هر حکمی و شعاری در همان پله‌ی اول خود می‌ماند جامعه‌ی ایران در رده‌های مختلف، قشرهایی قدر ناشناخته مثل حافظان و مدافعان فداکار سلامت را کم ندارد.