شیوع جهانی ویروس کرونا، بسیاری از کشورهای جهان را با معضل بزرگی مواجه ساخته و آنها بخوبی دریافته‌اند که مبارزه موثر با این معضل، نیاز به همکاری و همبستگی جهانی دارد. سازمان‌های جهانی و بین المللی از جمله سازمان ملل، سازمان جهانی بهداشت، صندوق بین المللی پول و ... اقدامات جهانی را در نظر گرفته و راهکارهای جهانی ارائه می‌دهند. مقام‌های کشورهای مختلف طی سخنان، پیام‌ها و تماس‌های خود با یکدیگر، بر همکاری‌های جهانی تاکید کرده و به یاری یکدیگر می‌شتابند. این در حالی است که آمریکا بدون توجه به رویکرد جهانی، راه خود را از دیگران جدا کرده و مسیر مخالفی را طی می‌کند.
آمریکا نه تنها با کشورهای دیگر همکاری ندارد، بلکه تا حد امکان به کارشکنی و مانع‌تراشی می‌پردازد و همین امر، مبارزه موثر با کرونا را تحت الشعاع قرار داده و آثار ضد بشری برجای می‌گذارد. این رژیم به راهزنی مبادرت کرده و محموله‌های بهداشتی، درمانی، پزشکی و دارویی کشورهای دیگر را به نفع خود مصادره می‌کند. علاوه بر این با اعمال تروریسم اقتصادی و پزشکی، مانع از تامین مایحتاج برخی از کشورها از جمله ایران برای مبارزه موثر با ویروس کرونا می‌شود. این رژیم جلوی اعطای وام به کشورهای نیازمند از جمله ایران، را سد می‌کند تا اهداف شوم و سیاسی خود را بواسطه افزایش درد و رنج مردم، پیگیری کند. این رژیم حتی در ارسال کمک‌های بشردوستانه سایر کشورها به کشورهای تحت تروریسم اقتصادی و پزشکی آن رژیم، مانع تراشی می‌کند و نهایتا این رژیم است که در بحبوحه بحران جهانی کرونا، اعطای کمک‌ها به سازمان جهانی بهداشت را متوقف می‌کند تا آن سازمان نتواند به وظایف خود عمل کند.
شاید اقدامات ضد بشری رژیم تروریستی آمریکا برای بعضی از کشورها تازگی داشته باشد، ولی مردم ایران با ماهیت و ذات ضد بشری آن آشنایی کاملی دارند. مردم ایران دهه‌ها است که بواسطه اعتیاد سران آمریکا به براندازی حکومت‌های مردمی، تحریک رژیم‌های دیگر به تهاجم نظامی، تروریسم اقتصادی، ترور فیزیکی فرزندان ایران، محاصره نظامی و اقتصادی و گاها اقدام نظامی و اخیرا تروریسم پزشکی، درد و رنج فراوانی را متحمل شده‌اند. شاید بتوان گفت که یکی از محاسن شیوع ویروس کرونا در کنار خسارات و تلفات کلان آن، آشکارسازی چهره واقعی رژیم تروریستی آمریکا برای برخی دیگر از کشورها باشد. تلاش همیشگی جمهوری اسلامی ایران بر این بوده است که با معرفی چهره ضد بشری آمریکا، ضمن کاهش آلام آحاد مردم، کشورهای جهان را به مقابله با این رویکرد ضد بشری آمریکا وادار سازد. این در حالی بود که سکوت، بی‌عملی و بعضا همراهی کشورهای مختلف، درد و رنج مردم کشورمان را مضاعف کرده و آمریکا را جری‌تر از قبل می‌کرد.
بلاتردید چنانچه کشورهای دیگر در مقابل تک‌روی، بی تعهدی و اقدامات جنایتکارانه آمریکا ایستادگی می‌کردند، امروز شاهد آلام مضاعف مردم ایران نبودیم. هر چند مطالبات مردم ایران از جامعه جهانی بسیار است و آسیب‌های آنها قابل جبران نیست، ولی طبق ضرب المثل فارسی «ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است». شاید درخواست جهانی برای لغو یا تعلیق تحریم‌های ظالمانه ی آمریکا علیه کشورمان و ارسال کمک‌های بشردوستانه به مردم ایران بعنوان گام ابتدایی خوب باشد، ولی باید گام‌های دیگری هم برداشته شود تا موجب جبران مافات شود. مسلم است که کشورهای اروپایی بواسطه تعهدات خود در قبال برجام، وظیفه سنگینی بر عهده دارند. انجام اولین تراکنش مالی از طریق اینستکس خوب است، ولی کافی نیست. کشورهای اروپایی تعهدات یازده گانه‌ای را دارند که چه بسا اگر بموقع انجام می‌دادند، اکنون شاهد بسیاری از معضلات در ایران نبودیم. آنها باید حمایت صرفا کلامی از ایران را کنار گذاشته و وارد صحنه عمل شوند. رژیم تروریستی آمریکا بواسطه بی توجهی به خواست جهانی برای لغو یا تعلیق تحریم‌های ظالمانه نشان داد که حاضر به رها کردن رویکرد ضد بشری خود نیست، بنابراین انتظار این است که کشورهای جهان بویژه اروپایی، گام عملی برداشته و با نادیده گرفتن تحریم‌های آمریکا، فرصت برابری را به جمهوری اسلامی ایران، برای مقابله ی موثر با کرونا مهیا سازند. آنها باید به وظایف خود در مورد اعطای وام درخواستی ایران از صندوق بین المللی پول عمل کرده و مانع از کارشکنی آمریکا شوند.
علاوه بر به مخاطره افتادن جان مردم ایران، جان مردم تمامی کشورهای جهان نیز به خاطر اقدامات آمریکا در معرص خطر افتاده است. آمریکا با تعلیق بودجه سازمان بهداشت جهانی، در بحرانی‌ترین وضعیتی که نیاز به خدمات آن هست؛ نشان داد که کمترین اعتنایی به جان انسان‌ها ندارد. این رژیم حتی برخلاف شعار «اول آمریکا» به مردم خود نیز رحم نکرده و بخاطر بی مبالاتی‌ها، آمریکا در جایگاه اول شیوع کرونا و تلفات ناشی از آن، قرار گرفته است. آمریکا بخاطر خروج از قراردادها و پیمان‌های بین المللی، راه اندازی جنگ‌های تجاری با کشورهای مختلف حتی شرکای غربی خود و خروج از سازمان‌های بین المللی چون یونسکو، ثابت کرده است که کشور قابل اعتماد و اطمینانی نیست و عدم اقدامی موثر در قبال آن فجایع زیادی را رقم خواهد زد. شاید با توجه به تجربه تاریخی در مورد عملکرد بسیاری از کشورها در قبال آمریکا، امیدواری برای تشریک مساعی آنها در مقابله با رویکرد ضد بشری آمریکا بسیار خوش باورانه باشد، ولی باید گوشزد کرد که اگر امروز چنین اقدامی صورت نگیرد، فردا بسیار دیر خواهد شد و دود بی‌توجهی به واقعیات، به چشم تمامی مردم جهان خواهد رفت.
کارشناس روابط بین الملل