«ضیا عربشاهی» یکی از بهترین هافبک‌های دفاعی تاریخ باشگاه پرسپولیس محسوب می‌شود، بازیکنی که در میانه زمین می‌جنگید و مسوولیت بزرگی در موفقیت‌های قرمزپوشان تهرانی در دهه ۶۰ ایفا کرد.
عربشاهی در گفت و گو با خبرنگار ورزشی ایرنا حرفهای جالبی بر زبان آورد، او از روزی حرف زد که با پیشنهاد پرسپولیس و علی پروین مواجه شد و از فرط خوشحالی تا صبح خوابش نبرد.
متن گفتگوی ایرنا با بازیکن سال‌های دور پرسپولیس در زیر از حضورتان خواهد گذشت.
به طور حتم روزی که با پیشنهاد پرسپولیس مواجه شدید را به خاطر دارید؟
مگر می‌شود آن روز به یاد ماندنی را فراموش کنم، روزی که برای همیشه در خاطرم ثبت شده است و آن را فراموش نخواهم کرد، وقتی علی پروین پیشنهاد داد با پرسپولیس قرارداد امضا کنم از فرط خوشحالی تا صبح خوابم نبرد.
چطور این پیشنهاد به دست شما رسید؟
من بچه دروازه دولاب هستم، با علی پروین دوست بودم و در زمین‌های خاکی همبازی بودیم، بازیکن تیم پاس بودم و علی آقا شناخت خوبی از عملکردم داشت، به من گفت برای پرسپولیس تو را می خواهم و بدون اینکه لحظه‌ای فکر کنم پاسخ مثبت دادم.
از همان روز اول فیکس شدید؟
در پاس بازیکن فیکس بودم و در دو سالی که برای این تیم توپ زدم ۲ قهرمانی و یک نایب قهرمانی به دست آورده بودم، به عنوان بازیکنی راهی پرسپولیس شدم که در اوج جوانی افتخارات زیادی داشت و ملی‌پوش بود، از همان روز اول بازیکن فیکس پرسپولیس شدم.
قبل از اینکه پرسپولیسی شوید استقلال نیز شما را می‌خواست؟
اصغر حاجیلو، بهتاش فریبا، عبدالعلی چنگیز دوستان من بودند و اصرار زیادی داشتند که به استقلال بروم، آنها می‌گفتند اگر به پرسپولیس بروی موفق نمی‌شوی. حتی برای من چند مثال نیز زدند.
چه مثالی؟
اینکه از چند بازیکنی اسم بردند که به پرسپولیس رفتند اما موفق نشدند و فوتبال را کنار گذاشتند، می‌گفتند اگر به پرسپولیس بروی خراب می‌شوی.
پاسخ شما به این توصیه‌ها چه بود؟
گفتم من پرسپولیسی و خونم قرمز است، علی پروین به من پیشنهاد داده است و اگر سرم برود استقلالی نخواهم شد، من قصد بی احترامی به استقلال را نداشتم و همیشه گفته‌ام استقلال یکی از بهترین تیم‌های ایران است که طرفداران زیادی دارد. استقلال و پرسپولیس در کنار هم به فوتبال جذابیت می‌دهند اما من پرسپولیس بودم و دوست داشتم در تیمی بازی کنم که عاشق آن هستم.
همیشه به این انتخاب افتخار می‌کنید؟
من ۱۴ سال در پرسپولیس بازی کردم و بهترین روزهای زندگی‌ام را پشت سر گذاشتم، روزهایی که تا ابد در ذهن من حک شده است و هیچ‌گاه فراموش نخواهم کرد، با افتخار می‌گویم خوشحالم پیراهن پرطرفدارترین تیم آسیا را پوشیدم و نامم در تاریخ پرسپولیس ثبت شد.
بهترین خاطره‌ای را که از حضور در پرسپولیس دارید را برایمان بگویید.
آن زمان که کسب سه‌گانه مد نبود ما سه قهرمانی در یک سال به دست آوردیم، سال ۶۶ بود، تعدادی از بازیکنان بزرگ پرسپولیس از این تیم جدا شده بودند اما با همدلی و درایت علی پروین توانستیم در لیگ ایران، جام حذفی و باشگاه‌های تهران قهرمان شویم.
در پستی بازی می‌کردید که زیاد به چشم نمی‌آمد اما نقش تعیین کننده‌ای در زمین دارد؟
هافبک دفاعی کارگر زمین است، شاید بازی‌اش به چشم نیاید اما در خط اول کمک به تیم برای دفاع هستند و در حملات نقش مهمی را ایفا می‌کنند، بیشتر از همه می‌دوند و می‌جنگند تا تیمشان به موفقیت برسد. من از پستی که بازی می‌کردم راضی هستم، همین که هواداران امروز پرسپولیس مرا در کوچه و خیابان می‌بینند و می‌گویند هافبک رو دست تو نیامده است برایم دنیایی ارزش دارد.
آن روزها سیستم بازی پرسپولیس جوری بود که وینگرها در حملات حضوری فعال داشتند، اگر به بازی‌های پرسپولیس در دهه ۶۰ نگاه بیندازید متوجه خواهید شد که وقتی حمله می‌کردیم ۸ بازیکن ما درون محوطه جریمه حریفان حضور داشتند.
مایلی کهن، ناصر محمدخانی در حملات به عنوان بازوان هجومی عمل می‌کردند و وظیفه من این بود جای خالی آنها را پر کنم.
کار کردن با علی پروین چطور بود؟
عالی، علی پروین در فوتبال ایران بی همتاست و دیگر تکرار نخواهد شد.
مربی خشنی بود، وقتی عصبانی می‌شد مهار شدنی بود؟
علی آقا یکی از بهترین، مهربان‌ترین و خوش قلب‌ترین آدم‌هایی است که تا بحال دیده‌ام، یک مربی برای رسیدن به موفقیت باید چند ابزار مهم داشته باشد، روانشناس بودن، مدیریت قوی، شجاعت و ریسک پذیری از خصوصیات مربی موفق است که پروین همه آنها را داشت، او می‌دانست با ضیا عربشاهی چگونه رفتار کند، چه برخوردی با محمد دادکان یا محمد پنجعلی داشته باشد، چگونه با مجتبی محرمی حرف بزند، این یعنی او روانشناس بزرگی بود، در مهره چینی بی نظیر بود، در سخت‌ترین لحظات بازی بهترین تصمیم ها را می‌گرفت، او با تمام بازیکنان رفیق بود. من از دست پژمان جمشیدی بسیار ناراحت هستم و به انتقادات تندی دارم.
چرا؟
در یکی از برنامه‌های تلویزیونی حرف‌هایی درباره علی پروین بر زبان آورد که بسیار عصبانی‌ام کرد، من با جرات می‌گویم او حقیقت را بر زبان نیاورد، جمشیدی از اول به درد فوتبال نمی‌خورد و باید هنرپیشه می‌شد. من اگر حرفی می‌زنم از کسی ترس و واهمه ندارم، در فوتبالم روی اوج قله بودم و در مربیگری نیز مدارج عالی و حرفهای را طی کردم.
اینکه گفته می‌شود امیر قلعه‌نویی قصد پرسپولیسی شدن را داشت اما علی پروین او را قبول نکرد درست است؟
اول باید بگویم قلعه‌نویی یکی از بهترین بازیکنان فوتبال زمان خودش بود، او هوش و ذکاوت زیادی داشت، در مربیگری نیز این را ثابت کرده و افتخارات زیادی را به ارمغان آورده است، اینکه می‌گویند مافیاست درست نیست و اگر جامی کسب کرده شایسته آن بوده است، قلعه نویی، نامجو مطلق و خیلی از بازیکنان دیگر استقلال قصد حضور در پرسپولیس را داشتند اما علی پروین آن را نخواست، من یادم می‌آید نامجو مطلق برای قرمز شدن شرط گذاشت.
همان شرط موتور گازی بدهید تا پرسپولیسی شوم؟
پروین گفت اگر به تو موتور گازی بدهم باید به ضیا عربشاهی و یا حمید درخشان ماشین بدهم.
بهترین گلی که در فوتبال زدید؟
سال ۱۳۵۹ هم در دیداری دوستانه با شوروی از فاصله ۵۰ متری به داسایف دروزاه‌بان سرشناس شوری سابق گل زدم که حسابی به من چسبید.