مرحوم آیت‌الله ابراهیم امینی نجف‌آبادی در سال ۱۳۰۴ هجری شمسی در نجف‌آباد (استان اصفهان) متولد شد و در سن ۶ سالگی پدرش درگذشت.
وی تا کلاس ششم ابتدایی در یکی از مدرسه‌های شبانه غیردولتی درس خواند و از همان زمان به تحصیلات علوم دینی علاقه داشت، از این‌رو در فروردین سال ۱۳۲۱ به قصد تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه قم آمد.
وی حدود سه ماه در قم توقف داشت و در این مدت در درس اخلاق امام خمینی شرکت می‌کرد که با فرارسیدن تعطیلات تابستانی ناچار به نجف‌آباد مراجعت کرد و تابستان را در نجف‌آباد به تحصیلات خود ادامه داد.
وی به دلیل کمیابی و گران بودن ارزاق (در اثر اشغال ایران به‌وسیله سپاه متفقین) ناچار شد، برای ادامه تحصیلات به حوزه علمیه اصفهان برود؛ به همان دلیل، معیشت در اصفهان نیز دشوار بود، ولی از جهت مدارس محل سکونت و وجود استادان دانشمند به‌ویژه دروس ادبیات در سطح بسیار غنی و ممتاز بود.
آیت‌الله امینی ابتدا در مدرسه نوریه و بعد از چندی در مدرسه کاسه‌گران و در نهایت در مدرسه جده بزرگ مسکن گزید و در طول این مدت از شاگردان میرزا علی آقا شیرازی بود.
وی در سال ۱۳۲۶ برای تکمیل دروس حوزوی وارد قم شد و جزو شاگردان آیات گلپایگانی، مرعشی نجفی، امام خمینی، علامه طباطبایی و حاج آقا رحیم ارباب بود و در درس اخلاق امام خمینی و آقا حسین قمی شرکت می‌کرد و یکی از ۱۲ نفری بود که پس از فوت آیت الله حکیم اعلامیه مرجعیت امام خمینی را امضا کرد.
وی از مبارزان قبل از انقلاب بود و به همراه همفکران خود از جمله آیات قدوسی، ربانی شیرازی، مصباح یزدی، خامنه‌ای و هاشمی رفسنجانی سال ۱۳۴۱ در قم تشکلی ایجاد کرد که بعدها هسته مرکزی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را تشکیل داد.
وی در ماجرای بازداشت امام خمینی، در بین علمایی بود که برای آزادی امام خمینی، برای اعتراض از قم به تهران رفتند و همچنین در تهیه اطلاعیه‌ها و تشویق مردم برای راهپیمایی نقش داشت؛ وی در کتاب خاطرات خود به برخی از وقایع سال ۱۳۴۲ تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران اشاره کرده است.
وی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، عضو هیات امنای دانشگاه امام صادق(ع)، عضو مجلس خبرگان و مجمع تشخیص مصلت نظام و همچنین عضو شورای بازنگری قانون اساسی بود و در اوایل انقلاب به عنوان نماینده امام خمینی به نهاوند، هرمزگان، مازندران، همدان و ملایر رفت.
وی در سال ۱۳۵۸ به ماموریت از امام خمینی به ترکمن‌صحرا رفت و به اختلافی که بین مردم و مالکان و اربابان توسط گروهک منافقین ایجاد شده بود، پایان داد.
عضویت در شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع)، امامت جمعه شهر قم از دیگر مسئولیت‌های او به‌شمار می‌آید.
از آیت‌الله امینی کتاب‌هایی همچون؛ دادگستر جهان، اسلام و تعلیم و تربیت، روزه تمرین پرهیزکاری، مهم‌ترین واجب فراموش‌شده، همسرداری، انضباط اقتصادی، آموزش دین، آشنایی با اسلام، خداشناسی، بررسی مسایل کلی امامت، امامت و امامان(ع) و معاد در قرآن به یادگار مانده است.
آیت‌الله امینی پس از یک دوره بیماری عصر جمعه پنجم اردیبهشت‌ماه جاری (دیروز) در شهر قم به ملکوت اعلی پیوست.
پیکر مرحوم آیت الله امینی امروز (ششم اردیبهشت) در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده می‌شود و به دلیل شرایط شیوع ویروس کرونا، این مراسم به صورت عمومی برگزار نمی‌شود.
زندگینامه آیت‌الله امینی به قلم خودش
آیت الله امینی امام جمعه قم و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، زندگینامه خود را این‌گونه نوشت: «اینجانب ابراهیم امینی فرزند حسین در سال ۱۳۰۴ در نجف آباد متولد شدم.
در حدود شش سالگی پدرم وفات کرد، تا کلاس ششم ابتدایی در یکی از مدارس شبانه غیردولتی درس خواندم، از همان زمان به تحصیلات علوم دینی علاقه داشتم، در فروردین ۱۳۲۱ به قصد تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه قم آمدم.
در حدود سه ماه در قم توقف داشتم، دوران خوش و زیبایی بود، مخصوصا شرکت در درس اخلاق امام خمینی (حاج آقا روح‌الله) برایم بسیار جالب بود. با فرا رسیدن تعطیلات تابستانی ناچار به نجف‌آباد مراجعت کردم، تابستان را در نجف‌آباد به تحصیلات ادامه دادم.
به دلیل کمیابی و گران بودن ارزاق (در اثر اشغال ایران به‌وسیله سپاه متفقین) ناچار شدم، برای ادامه تحصیلات به حوزه علمیه اصفهان بروم.
به همان دلیل معیشت در اصفهان نیز دشوار بود؛ ولی از جهت مدارس محل سکونت و وجود استادان دانشمند مخصوصا دروس ادبیات در سطح بسیار غنی و ممتاز بود؛ ابتدا در مدرسه نوریه و بعد از چندی در مدرسه کاسه‌گران و در نهایت در مدرسه جده بزرگ مسکن گزیدم.»/