پیامبر اکرم (ص) در دومین روز از ماه مبارک رمضان دست به درگاه الهی برداشته و اینگونه دعا کردند اَللّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَی مَرْضَاتِک وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِک وَ نَقِمَاتِک وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَةِ آیاتِک بِرَحْمَتِک یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یعنی خدایا مرا در این ماه به خشنودی‌ات نزدیک کن و از خشم و انتقامت برکنار داشته و به قرائت آیاتت موفق کن، ای مهربانترین مهربانان.
حجت الاسلام حسن عامری استاد حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم (ع) در شرح دعای روز دوم ماه مبارک رمضان گفت: اگر روز اول ماه رمضان از خواب غفلت بیدار شدیم و توانستیم از خدا به نوعی غفران گناهان خود را طلب کنیم، در روز دوم می توانیم یک گام دیگر برداریم و به لطف و عنایت الهی و آنچه که خدا را راضی می کند، نزدیک شویم.
وی افزود: هدف غایی هر انسانی در تربیت این است تا به سمت کارهایی برود که با انجام آن کارها، فرمانی دهد یا فرمانی ببرد که همه اینها مورد رضایت الهی باشد ولی باید مراقب باشد تا انسان را از هر کاری که موجب غضب الهی یا موجب نزول بلاها می شود، دور کند.
این استاد حوزه افزود: سوال این است که ما چگونه می توانیم به مرضات الهی دست پیدا کنیم و از کجا بدانیم خدا به چه چیزی راضی است و چه چیزی موجب غضب الهی می شود که در دعای این روز می خوانیم وفقنی فیه لقرائه آیاتک یعنی از خدا می خواهیم تا به ما توفیق قرائت قرآن را عطا کند.
وی اضافه کرد: مفهوم و هدف قرائت قرآن که تا این اندازه به اهمیت آن سفارش شده این است که خدا به چه چیزی راضی است و از چه چیزی راضی نیست و این مساله نیز به لطف و رحمت الهی حاصل می شود.