هجدهم ژانویه ۲۰۰۹ بود که تیم فوتبال اوساسونا در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو به مصاف میزبان قدرتمند خود رئال مادرید رفت. بیش از ۷۳ هزار نفر در ورزشگاه حضور داشتند. نکته ویژه این بازی حضور همزمان ۲ بازیکن ایرانی در ترکیب تیم میهمان بود.
جواد نکونام با شماره ۶ و مسعود شجاعی با شماره ۱۹ توسط خوزه آنتونیو کاماچو در ترکیب اصلی حضور داشتند. بازیکنانی چون سزار آزپلیکوئتا، ناچو مونریال، خوانفران، یاروسلاو پلازیل و والتر پاندیانی نیز در این ترکیب قرار گرفته بودند. بازیکنانی که در آینده سر از باشگاه‌های بزرگتر نیز درآوردند. خوانفران در اتنلتیکو مادرید خوش درخشید، مونریال چند سال بعد به آرسنال رسید و آزپلیکوئتا هم تا کاپیتانی چلسی پیش رفته است.
ترکیب رئال مادرید به این ترتیب بود: کاسیاس، پپه، کاناوارو، راموس، هینزه، گاکو، دیارا، روبن، اشنایدر، هیگواین و رائول. هدایت سفیدپوشان نیز بر عهده خوان دِراموس بود.
گل اول بازی توسط اوساسونا زده شد. ارسال پلازیل از سمت چپ و ضربه سر شماره ۶ اوساسونا، روی سر فابیو کاناوارو که باعث شد کاسیاس نتواند از جایش تکان بخورد. شماره ۶ اوساسونا کسی نبود جز جواد نکونام. ستاره ایرانی تیم قرمزپوش، پنجمین گل فصل خود را به ثمر رساند و تیمش را در برنابئو پیش انداخت. این نتیجه تا پایان نیمه نخست به قوت خود باقی ماند و تنها شجاعی در اوقات تلف شده کارت زرد گرفت و مونریال به دلیل مصدومیت بیرون رفت.
رئال در نیمه دوم به خودش آمد و روبرتو فرناندز، گلر اوساسونا نیز در کنار آلفونسو پرز بورول، داور بازی با آنها نهایت همکاری را انجام دادند. شوت معمولی راموس از فاصله دور با اشتباه فرناندز به گل تبدیل شد. در ادامه هیگواین موفق شد در دقیقه ۶۳ پاس روبن را به گل دوم تیمش تبدیل کند. در دقیقه ۸۲ خوانفران برای دومین بار در درون محوطه جریمه رئال سرنگون شد و در عین ناباوری داور بازهم به اشتباه، خطای شبیه‌سازی از او گرفت و به این بازیکن کارت زرد دوم را داد تا اوساسونا به جای ۲ پنالتی، یک بازیکن خود را از دست بدهد.
رئال در دقیقه ۹۲ به گل سوم دست پیدا کرد. روبن در گوشه زمین شجاعی را دریبل کرد و شوت نه چندان دقیقش با اشتباه گلر اوساسونا به گل سوم تبدیل شد. شجاعی در این مسابقه یک بار هم توانست به زیبایی راموس را دریبل کند که مدافع رئال او را به عمد سرنگون کرد و در دقیقه ۵۶ کارت زرد گرفت.
در پایان این فصل رئال بعد از بارسلونا عنوان دومی را به دست آورد و اوساسونا به جایگاه پانزدهمی قناعت کرد. با این حال برنابئو توسط یک ایرانی فتح شد؛ البته به صورت ناقص.