به گزارش روز یکشنبه روزنامه نیویورک تایمز، اما این افراد به جهانی بازمی گردند که برای دوره کرونای متصور شده است، جهانی که فاصله گذاری اجتماعی، معیارهای بهداشتی و محدودیتهای اعمال شده دولتی به تقریبا هر فعالیتی القا میشود، روشی از زندگی که احتمالا تا کشف واکسن یا درمان ادامه خواهد یافت.
عرف اجتماعی جدید در پکن، هنگ کنگ، سئول، سیدنی و تایپه پیش نمایشی از آنچه را ممکن است به زودی در سراسر جهان رایج شود، ارائه میدهد. در هنگ کنگ، میزهای رستورانها باید از فاصله با هم چیده شود و به مشتریان کیسههایی داده میشود تا ماسکشان را هنگام صرف غذا در آن بیندازند.
دمای بدن دانش آموزان در چین، قبل از ورود به کلاس کنترل میشود و میزهای رستوران ها نیز با پلاستیکهایی از هم جدا شده است. در کره جنوبی، بازیهای بیسبال بدون حضور تماشاچی برگزار میشود و بازیکنان حق ندارند روی زمین آب دهان بیندازند. بسیاری میگویند چارهای جز قبول این تغییرات ندارند، حتی اگر با از دست دادن آزادی توام باشد.
گزارش رسانهها حاکی است: درحالی که بخشهایی از اروپا و آمریکا گامهایی آزمایشی برای کاهش محدودیتها برمی دارند، شهرهای بسیاری در آسیا و استرالیا در این زمینه پیشرفت میکنند.
ویروس کرونا و هراس از گسترش آن نخست به بخشهایی از آسیا رسید و این مناطق تلاشهای طولانی مدتی برای کاهش انتقال ویروس انجام دادند. در حالی که موارد جدید ابتلا به کرونا در این مناطق، صفر شده یا به صفر نزدیک است، این کشورها اکنون نسبت به بازگشایی بخشهای مختلف البته با احتیاط، اطمینان دارند.
اکنن اماکن مشهور گردشگری در چین بار دیگر شروع به پذیرش بازدیدکنندگان میکند، اگرچه محدودیتهایی در ارتباط با تعداد مراجعان اعمال میشود. شهر ممنوعه در پکن تنها پذیرای ۵ هزار نفر در روز است، در حالی که این تعداد قبل از شیوع کرونا، ۸۰ هزار نفر بود.
کتابخانهها در هنگ کنگ فعالیت را از سرمی گیرند، اما به مراجعان اجازه داده میشود تنها برای یک ساعت داخل کتابخانه بمانند.
سالنهای زیبایی در سیدنی که برخیشان به خاطر کرونا یا فشارهای مالی بسته شدهاند، با تعداد کافی ماسک و مواد ضدعفونی کننده دست، دوباره به فضای کسب و کار برمی گردند.
دولتهای سراسر جهان در تلاشند تا این ویروس را مهار کنند و در عین حال فضای کافی برای فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی را فراهم سازند.
مقامهای جهانی در حال آزمودن دستورالعملهای جدید بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی همچون لزوم زدن ماسک در اتوبوس و قطار و توصیه به مردم برای پرهیز از تعامل رو در رو در محیطهای کاری هستند.
محدودیتهایی در زمینه تعداد تجمعات مردمیدر برخی کشورها، اعمال میشود. در سیدنی، هر خانواده میتواند تنها پذیرای دو میهمان در منزل خود باشد و در هنگ کنگ نیز تجمع بیش از ۴ نفر در مکان عمومی ممنوع است. در همین حال، تجمع بیش از ۵۰۰ نفر در فضای باز در تایوان مجاز نیست.
مراکز مذهبی در کره جنوبی نیز به طور خاص هدف توجه قرار دارند. مراجعان به کلیساها و سایر اماکن مذهبی باید از قبل برای شرکت در مراسم جا رزرو کنند تا تعداد شرکت کنندگان محدود شود و افراد حاضر در اینگونه مجامع نیز باید ماسک بر صورت داشته باشند.
مدارس یکی از بزرگترین چالشهای پیش روی دولت هاست. کلاسهای درس کانون تجمع میکروب و تعاملات اجتماعی است. اما جوامع تا زمانی که والدین نتوانند فرزندان خود را تمام وقت به مدرسه بفرستند، قادر به عملکرد واقعی نخواهند بود.
مدارس در سیدنی استرالیا در حال بازگشایی است و کلاسها یک روز در هفته با یک چهارم دانش آموزان هر کلاس برگزار میشود و به تدریج افزایش مییابد.
دانش آموزانی که در پکن خود را برای آزمون ورود به کالج آماده میکنند، به مدارس بازمی گردند و دانش آموزان شانگهای نیز اینگونه عمل میکنند. مقام های سئول نیز قصد دارند تا به زودی فعالیت مدارس را از سر گیرند.
مدارس در تایوان از اواخر فوریه (اوایل اسفند ۹۸) باز بوده، اما اکنون جلسات لغو و به دانش آموزان دستور داده شده است ماسک بزنند و دستانشان را مرتب بشویند. جشنهای فارغ التحصیلی نیز در بسیاری از مدارس به صورت آنلاین برگزار میشود.
براساس گزارشهای مختلف صاحبان مشاغل متنوع در سراسر جهان نیز برای جلب مشتریانی که عادت به خانه ماندن کردهاند، تدابیر احتیاطی بیشتری میاندیشند. در این میان، فناوری به دولتها و صاحبان حرف و مشاغل کمک میکند تا با تهدید این ویروس سازگار شوند و به آن عادت کنند.