نرگس نوروزی روز پنجشنبه در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا در خصوص آثار و تبعات روانی شیوع بیماری کرونا در جهان اظهار داشت: بروز یک بیماری در سطح جهان که به عنوان یک آسیب لاعلاج شناخته می‌شود، در مرحله نخست گاه با انکار و کتمان همراه می‌شود.
وی افزود: با شیوع ویروس و همه‌گیری بیماری جامعه به مرحله پذیرش می‌رسد و رعب و وحشت ناشی از ابتلاء و عدم معالجه و درمان آغاز می‌شود.
نوروزی ادامه داد: با تداوم این ترس، اضطراب و تنش، وسواس فکری و عملی (افراط در شست وشو و خودبیماری انگاری) و خشونت و پرخاشگری نیز بروز می‌یابد.
این روانشناس با بیان اینکه امروزه جامعه مرحله اضطراب و نگرانی را تجربه می‌کند، یادآور شد: کودکان و نوجوانان بیش از بزرگسالان با ترس و وحشت ناشی از ابتلا و همچنین از دست دادن والدین دست و پنجه نرم می‌کنند و بر این اساس تحت تاثیر هیجانات منفی قرار می‌گیرند.
به گفته نوروزی، این تجارب همچنین حمله‌های اضطرابی (افراط در احتیاط که گاه موجب شکل‌گیری الگوهای اجتنابی می‌شود) را نیز در کشورها افزایش می‌دهد.
این روانشناس افزود: شیوع یک بیماری واگیر همچنین به دلیل ترس از ارتباط، تماس و نزدیکی فیزیکی گاه کاهش ارتباطات اجتماعی و خشم و غضب را هم تقویت می‌کند.
وی تاکید کرد: پژمردگی و افسردگی نیز گاه با تداوم این عواطف و احساسات منفی بروز می‌کند و با انهدام و نابودی برخی از سرمایه‌های اقتصادی در دوران گذار از این آسیب بحران‌های روانی، عاطفی و اقتصادی نیز ظهور می‌یابد.
به گفته نوروزی، افسردگی به ویژه در اقشار محروم و ضعیف جامعه بیش از پیش نمود پیدا می‌کند؛ زیرا گاه با ضربه‌های سنگین اقتصادی امید به زندگی در آدمی از دست می‌رود.
وی ادامه داد: در برخی مواقع با تداوم هیجانات منفی در جوامع خودکشی نیز به عنوان یکی از مهمترین آسیب‌های اجتماعی افزایش می‌یابد. بنابراین مراکز مشاوره از زمان حاضر باید به منظور کاهش بحران روانی جوامع آمادگی داشته باشند؛ زیرا بعد از گذار از هر یک از بحران‌های اجتماعی، سیاسی و... جوامع عمدتا با یک بحران روانی روبه‌رو می‌شوند.
این روانشناس درمورد آثار و نتایج مثبت گذار از این بحران نیز اظهار داشت: افزایش مطالعه به دلیل برخی محدودیت‌ها همچون قرنطینه خانگی و اعتقاد و باور به گذرا بودن جهان هستی نیز از دستاوردهای اثربخش شیوع این بیماری در جوامع محسوب می‌شود.