تهران – ایرنا - عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: کویید-19 نسبت به تغییرات درجه حرارت چندان حساس نیست و تحقیقات نشان می‌دهد این ویروس تا دمای ۶۰ درجه سانتی گراد زنده می‌ماند، بنابراین نباید امیدوار بود که با ۵ یا ۱۰ درجه گرم شدن هوا در وضعیت اپیدمی تغییر چندانی حاصل می‌شود.

به گزارش روز شنبه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دکتر حمید سوری دکتری تخصصی اپیدمیولوژی درباره روند اپیدمی کووید- ۱۹ در فصل تابستان افزود: بهترین شرایط برای فعالیت ویروس کرونا، بین منفی چهار درجه تا حدود ۱۵ درجه بالای صفر است.

وی با بیان این که با بالارفتن دما به تدریج از میزان فعالیت ویروس کاسته می شود، ادامه داد: این ویروس تا ۶۰ درجه سانتی گراد نیز ممکن است تا ۲۰ درصد فعالیت داشته باشد اما فعالیت آن تقریبا در دمای حدود ۹۰ تا ۹۵ درجه سانتی گراد خاموش می شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی همچنین گفت: به همین دلیل استفاده از اتو برای لباس ها می تواند عامل بیماری زایی را از بین ببرد، اما بعید به نظر می رسد که تغییرات فصلی اثر خاصی روی روند اپیدمی داشته باشد البته ممکن است سرعت و شدت اپیدمی را تا حدی تحت تاثیر قرار دهد.

سوری تاکید کرد: بهترین شکل ممکن برای مهار اپیدمی کشف واکسن است، به همین خاطر است که در حال حاضر اکثر کشورهای پیشرفته عمده انرژی خود را معطوف تولید واکسن کرده اند و بعید به نظر می رسد زودتر از یک سال و نیم دیگر واکسن در اختیار مردم قرار گیرد.

هشدار نسبت به خوش خیالی جامعه در مورد کرونا

این اپیدمیولوژیست یادآور شد: به نظر می رسد در جامعه یک خوش خیالی ایجاد شده و مردم به زندگی عادی خود بازگشته اند که این مساله بسیار خطرناک است.

سوری ادامه داد: در ژاپن شهرهایی هستند که مردم به زندگی عادی خود بازگشته اند اما نتیجه آن بازگشت مجدد اپیدمی با کشت و کشتاری وسیع تر بوده است.

وی تاکید کرد: بنابراین خوش خیالی و خوش پنداری که در جامعه باعث بازگشت به روال زندگی عادی شده است بسیار خطرناک است و باید با نظارت کافی، تشدید و تقویت اجرای مقررات طرح فاصله گذاری هوشمند و توجه ویژه به گروه های پرخطر و آسیب پذیر مانند سالمندان، دیابتی ها و افراد دچار فشارخون، اپیدمی را کنترل کرد.

کدام عوامل در انتشار و اپیدمی بیماریها موثراند؟

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره شرایط ایجاد اپیدمی در جوامع هم اظهار داشت: برای ایجاد یک اپیدمی در جامعه، باید 6 شرط وجود داشته باشد و در صورتفقدان هر یک از این بخش ها اپیدمی رخ نمی دهد و برای مقابله با اپیدمی نیز باید کاری کنیم که یک یا چند یک از این شروط حذف شوند.

سوری درباره عوامل ایجاد اپیدمی توضیح داد: یکی از این عوامل، عامل بیماری زاست و تا زمانی که وجود نداشته باشد اپیدمی رخ نمی دهد، پس برای پیشگیری از اپیدمی باید عامل بیماری زا را از بین ببریم.

وی وجود یک مخزن یا منبع بیماری را از دیگر شروط لازم برای ایجاد اپیدمی عنوان کرد و گفت: منبع یا مخزن کووید- ۱۹ انسان ها هستند و تاکنون ثابت نشده است که این بیماری از طریق حیوانات نیز منتقل شود.

این اپیدمیولوژیست ادامه داد: سومین عامل در ایجاد اپیدمی این است که راه خروج عامل بیماری زا از مخزن فراهم باشد که در مورد کووید-۱۹ راه خروج عطسه، سرفه و ترشحات است.

آیا کرونا از طریق بیندپایان، حشرات و مواد غذایی منتقل می شود؟

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی راه انتقال عامل بیماری زا را از دیگر عوامل لازم برای ایجاد اپیدمی عنوان کرد و افزود: راه انتقال در برخی از بیماری ها ممکن است یک حشره باشد، اما درمورد کووید ۱۹ هنوز ثابت نشده که حشرات یا بندپایان یا مواد غذایی عامل انتقال بیماری باشند.

سوری راه ورود عامل بیماری زا به بدن میزبان جدید را از دیگر ملزومات ایجاد اپیدمی معرفی کرد و گفت: راه ورود عامل بیماری زا در کووید ۱۹ از طریق تماس مستقیم و همچنین عدم محافظت بهداشتی کافی است.

وی درباره آخرین لازمه ایجاد اپیدمی توضیح داد: افراد جامعه باید حساسیت و استعداد کافی را برای ابتلا به بیماری داشته باشند، یعنی اگر همه افراد جامعه در برابر بیماری مقاوم باشند اپیدمی به وجود نمی آید، اما در شرایط فعلی همه آحاد بشری در برابر کووید- ۱۹ در معرض ابتلا به بیماری قرار دارند البته در برخی گروه ها مانند کودکان شانس ابتلا کمتر و در برخی گروه ها بیشتر است.

این اپیدمیولوژیست یادآور شد: برای پیشگیری از اپیدمی با استفاده از اپیدمی تعداد افراد حساس در برابر بیماری را کمتر می کنیم تا آمادگی طبیعی برای ابتلا به بیماری در جامعه کاهش یابد و در صورت عدم دستیابی به واکسن، این کاهش آمادگی برای ابتلا به شکل طبیعی به وجود می آید، مانند زمانی که در قرون وسطا بیماری آنقدر شیوع می یافت که دیگر فرد حساسی در جامعه باقی نمی ماند.

سوری اقدامات لازم برای کنترل اپیدمی ها را مداخله در این عوامل عنوان کرد و افزود: یکی از کارهایی که برای جلوگیری از گسترش اپیدمی می توان انجام داد، کاهش درجه تماس افراد مبتلا با افراد حساس از طریق جلوگیری از ایجاد تراکم جمعیت و شلوغی است.

وی جلوگیری از ورود افراد مبتلا به جامعه و جلوگیری از خروج آنان از مناطق آلوده با اقداماتی همچون قرنطینه و همچنین فاصله گذاری اجتماعی را از دیگر راه های کاهش اپیدمی عنوان کرد و گفت: با انجام این اقدامات زنجیره انتقال قطع شده و احتمال گسترش بیماری کاهش می یابد.