در یادداشت اینستاگرامی علی ربیعی آمده است:
حضرت مستطاب، زنده یاد نجف دریابندری در پانزدهم اردیبهشت ماه ۹۹ دیده از جهان بربست و به دیار حق شتافت.
سال ۹۳ که نجف دریابندری در بستر بیماری بود، به همراه آقای ابوترابی نایب رییس وقت مجلس و دکتر کوثری رییس انتشارات علمی و فرهنگی برای عیادت به دیدنش رفته و به پاس حقی که به گردن فرهنگ و ادب ایران و روشن نگه داشتن چراغ ادب فارسی دارد به او ادای احترام کردم.
نجف دریابندری از استعدادهای کم‌نظیری بود که با زحمت و تلاش در طول سالهای فعالیت خود بیش از ۲۰ اثر برجسته ادبی و فلسفی دنیا را به فارسی ترجمه کرد.
او فقط یک مترجم برجسته نبود بلکه مجموعه‌ای از مقالات و یادداشت‌ها دارد که با شیوایی در حوزه‌های مختلف نگاشته شده است.
وقتی پیرمرد و دریا را با ترجمه روان نجف دریابندری می‌خوانیم انگار سوار بر قایق، همسفر پیرمرد بر روی بیکران دریا به صید نیزه‌ماهی می‌رویم. از ترجمه‌های متعدد ارزشمند و تالیفات پر از اندیشه‌اش که بگذریم، کتاب مستطاب آشپزی او متفاوت با دیگر کارهایش، حکایتی دیگر دارد و ساده دلنشین، مهمان اکثر خانه‌های ایرانی است. این کتاب در واقع فقط دستور آشپزی نیست بلکه یادگار یک عمر زندگی با همسری مهربان است و در دل هر عبارت آن، نوعی ریاضت و عشق ورزیدن به زندگی مستتر است. شاید این کتاب محصول نوعی فارغ شدن دریابندری از بند کلمات و پرداختن به جوهر و اصل زندگی است.
درگذشت دریابندری، دو افسوس بر دل می‌گذارد؛ یکی فقدان او به عنوان "گنجینه زنده بشری در میراث خوراک که در فهرست حاملان میراث ناملموس (نادره‌کاران) به ثبت رسیده" و حضور و قلمش برای چند نسل لذت روحی به همراه داشته است و یک دریغ بزرگتر آن که در جامعه ایران افرادی چون دریابندری به ندرت بر نمی‌کشند.
یادش گرامی باد