به گزارش خبرگزاری فرانسه، "بژورن برنگارد" که مادرش را در یک خانه سالمندان در استکهلم از دست داده، گفت: مسئولان این خانه سالمندان زمان برای حفاظت از مادرم نداشتند.
پنج نفر از هشت نفری که در محل اقامت مادر برنگارد حضور داشتند و بیش از یک سوم از کل ساکنین این خانه سالمندان به ویروس کرونا مبتلا شدند.
برنگارد بی توجهی نسبت به حفاظت از سالمندان را دلیل مرگ مادرش به دلیل کرونا عنوان کرده و گفت که پرستاران و پرسنل این خانه سالمندان تجهیزات حفاظتی به اندازه کافی نداشتند و خود ناقل کرونا بودند.
نیمی از قربانیان کرونا در سوئد از ساکنین خانه‌های سالمندان بوده‌اند.
رسانه‌های سوئد نیز در هفته‌های اخیر گزارش‌هایی را منتشر کردند مبنی بر اینکه پرسنل خانه‌های سالمندان و آسایشگاهها در سوئد همچنان بدون در اختیار داشتن تجهیزات حفاظتی مناسب در این مکان‌ها کار می‌کنند.
برخی از پرسنل این خانه‌های سالمندان به دلیل نبود این تجهیزات از کار کردن دست کشیده‌اند. برخی از پرسنل این خانه‌های سالمندان نیز اعتراف کردند به رغم بروز برخی علائم ابتلا به کرونا، به سرکارهایشان رفته‌اند.
تاکنون ۲۵ هزار و ۹۲۱ نفر در سراسر سوئد به کرونا مبتلا شده‌اند که۳۲۲۰ فوتی داشته است.
در حالی دولت سوئد پیش تر اعلام کرده بود حفاظت از افراد سنین ۷۰ به بالا جزو اولویت‌های اصلی‌اش است اما ۹۰ درصد از قربانیان کرونایی در سوئد تا پیش از ۲۸ آوریل(۹ اردیبهشت) سنین بالای ۷۰ داشتند که نیمی از آنها در خانه‌های سالمندان و آسایشگاهها بودند. این در حالی است که یک چهارم نیز از این قربانیان افرادی بودند که در خانه‌هایشان پرستاری می‌شدند.
در همین حال "لنا هالنگرن" وزیر امور اجتماعی و بهداشت سوئد اخیرا گفت: ما در حفاظت از افراد با سنین بالا ناکام بودیم. این واقعا مسئله جدی است و در کل شکستی برای جامعه است. باید از موضوع درس بگیریم. هنوز کارمان با شیوع کرونا پایان نیافته است.
برعکس بسیاری از کشورهای اروپایی، برخی مدارس و همچنین رستوران‌ها در سوئد در دوران شیوع کرونا در جهان باز بود اما در عین حال دولت از مردم خواسته تا فاصله اجتماعی را رعایت کنند.
در استکهلم(کانون شیوع کرونا در سوئد) ۵۵ درصد از خانه‌های سالمندان و آسایشگاهها تاکنون موارد ابتلا به کرونا را در این مکان‌ها تایید کرده‌اند.
براساس اطلاعات رسمی، در ماه مارس(اسفند-فروردین) ۴۰ درصد از پرسنل خانه‌های سالمندان و آسایشگاهها افرادی غیرماهری بودند که تحت قراردادهای کوتاه مدت استخدام شده بودند که پرداخت ساعتی داشته و امنیت شغلی نیز نداشتند.